Του Γιάννη Αγγέλη
Με τη… βοήθεια της ΕΚΤ οι τράπεζες αυξάνουν αντί να μειώνουν την εξάρτησή τους από το κρατικό χρέος παρά τις εξαγγελίες Eurogroup και Κομισιόν για την ανάγκη απογαλακτισμού του τραπεζικού από το κρατικό χρέος.
Ακόμα και στην Ελλάδα, όπου το κρατικό χρέος έχει μετατραπεί σε «ευρω-κρατικό» κατά 90% (διακρατικά δάνεια συν δάνεια από EFSF και ΔΝΤ) πλέον μετά τα δύο μνημόνια και το PSI, οι τράπεζες εξακολουθούν να εξαρτούν την βασική τους δουλειά από την απόδοση του κρατικού χρέους… Όχι βέβαια των ομολόγων που έχουν πάψει να κυκλοφορούν, αλλά των εντόκων γραμματίων τα οποία εκδίδονται σε τρίμηνη και εξάμηνη διάρκεια κάθε μήνα.
Φέτος το ποσό των εντόκων «περιορίσθηκε» στα 40 δισ. ευρώ με επιτόκια τα οποία σε μέσο όρο συναγωνίζονται και από τα τέλη του 2013 σαφώς ξεπερνούν εκείνα των προθεσμιακών καταθέσεων αντίστοιχης ή και μεγαλύτερης διάρκειας.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν πρόσφατα οι FT με βάση τους ισολογισμούς της ΕΚΤ, οι ευρωπαϊκές τράπεζες τον τελευταίο χρόνο έχουν αυξήσει από 1% έως και 40% την παρουσία των κρατικών τίτλων στα χαρτοφυλάκιά τους αντί σύμφωνα με την προτροπή της ΕΚΤ να την μειώσουν. Η ρευστότητα που έχουν απασχολήσει στους τίτλους αυτούς σαφώς έχει αφαιρεθεί από την χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα… Και όλο αυτό το φαινόμενο εξελίσσεται σε μία περίοδο όπου το κεντρικό ζήτημα γα την Ευρωζώνη είναι ο απογαλακτισμός του τραπεζικού από το κρατικό χρέος, σαν κεντρικής σημασίας θέμα για να αποτραπεί ένας νέος κύκλος κρίσης χρέους που από τον ένα τομέα θα μπορούσε να περάσει και να διαλύσει τον άλλον.
Το κίνητρο βέβαια αυτής της προσέγγισης από πλευράς τραπεζών είναι προφανές. Οι κρατικοί τίτλοι αφενός δεν προϋποθέτουν ανάλογης κλίμακας κεφάλαια για προβλέψεις στους ισολογισμούς των τραπεζών (παρά το χρεοστάσιο τεσσάρων χωρών της Ευρωζώνης) και αφετέρου αποτελούν τα αποδεκτά από την ΕΚΤ «χαρτιά» εγγύησης για την παροχή ρευστότητας σε μηδενικό σχεδόν κόστος !
Με άλλα λόγια οι τράπεζες χωρίς κανένα… κόπο απολαμβάνουν την διαφορά του κρατικού επιτοκίου από εκείνο της ΕΚΤ απορροφώντας στα χαρτοφυλάκιά τους assets τα οποία δεν τις υποχρεώνουν σε προβλέψεις…
Μέχρι εδώ καλά.
Φαίνεται όμως ότι αυτό αλλάζει ή τουλάχιστον θα περιορισθεί δραστικά.
Στον επόμενο κύκλο των stress test των 130 ευρω-τραπεζών μαζί και των τεσσάρων ελληνικών που θα γίνει το 2014… ωριμάζει η σκέψη αυτό να περιορισθεί. Δηλαδή για πρώτη φορά να συνυπολογισθεί στον προσδιορισμό των κεφαλαίων που θα χρειασθεί κάθε ελεγχόμενη τράπεζα και το ποσοστό κινδύνου που ενσωματώνεται στους κρατικούς τίτλους που κατέχει.
Οι δηλώσεις των μελών του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, παρότι δε το έχουν επιβεβαιώσει, δείχνουν ότι το ζήτημα έχει συζητηθεί σε βάθος και αναζητείται μία φόρμουλα που δεν θα φέρει τα πάνω κάτω στα stress test του 2014. Ένα από τα ερωτηματικά βέβαια που θα πρέπει να απαντηθούν στην περίπτωση αυτή είναι το ποιοι τίτλοι θα ενσωματωθούν στην τιμολόγηση αυτή. Εδώ το πεδίο για τις ελληνικές τράπεζες είναι μάλλον καλύτερο από τις άλλες ευρωτράπεζες καθώς η …ευρω-κρατικοποίηση του δημόσιου χρέους έχει περιορίσει δραστικά την παρουσία ομολόγων στα χαρτοφυλάκιά τους. Οσο για τα έντοκα γραμμάτια δεν φαίνεται ότι θα ενταχθούν στην τιμολόγηση κινδύνου ή ακόμα και αν ενταχθούν τα ποσοστά θα είναι ελάχιστα.
Αντίθετα οι ευρωπαϊκές τράπεζες της Ιταλίας, της Ισπανίας ή και της Γαλλίας με την Γερμανία, θα πρέπει να πληρώσουν ακριβά τη… νύφη, καθώς όχι μόνο είχαν συσσωρεύσει μεγάλους όγκους κρατικών τίτλων αλλά και τους αύξησαν τον τελευταίο χρόνο σε ποσοστά που αγγίζουν σε ορισμένες περιπτώσεις και το 35% - 40% όπως π.χ. η Ισπανία ή η Ιταλία.
Με τη… βοήθεια της ΕΚΤ οι τράπεζες αυξάνουν αντί να μειώνουν την εξάρτησή τους από το κρατικό χρέος παρά τις εξαγγελίες Eurogroup και Κομισιόν για την ανάγκη απογαλακτισμού του τραπεζικού από το κρατικό χρέος.
Ακόμα και στην Ελλάδα, όπου το κρατικό χρέος έχει μετατραπεί σε «ευρω-κρατικό» κατά 90% (διακρατικά δάνεια συν δάνεια από EFSF και ΔΝΤ) πλέον μετά τα δύο μνημόνια και το PSI, οι τράπεζες εξακολουθούν να εξαρτούν την βασική τους δουλειά από την απόδοση του κρατικού χρέους… Όχι βέβαια των ομολόγων που έχουν πάψει να κυκλοφορούν, αλλά των εντόκων γραμματίων τα οποία εκδίδονται σε τρίμηνη και εξάμηνη διάρκεια κάθε μήνα.
Φέτος το ποσό των εντόκων «περιορίσθηκε» στα 40 δισ. ευρώ με επιτόκια τα οποία σε μέσο όρο συναγωνίζονται και από τα τέλη του 2013 σαφώς ξεπερνούν εκείνα των προθεσμιακών καταθέσεων αντίστοιχης ή και μεγαλύτερης διάρκειας.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν πρόσφατα οι FT με βάση τους ισολογισμούς της ΕΚΤ, οι ευρωπαϊκές τράπεζες τον τελευταίο χρόνο έχουν αυξήσει από 1% έως και 40% την παρουσία των κρατικών τίτλων στα χαρτοφυλάκιά τους αντί σύμφωνα με την προτροπή της ΕΚΤ να την μειώσουν. Η ρευστότητα που έχουν απασχολήσει στους τίτλους αυτούς σαφώς έχει αφαιρεθεί από την χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα… Και όλο αυτό το φαινόμενο εξελίσσεται σε μία περίοδο όπου το κεντρικό ζήτημα γα την Ευρωζώνη είναι ο απογαλακτισμός του τραπεζικού από το κρατικό χρέος, σαν κεντρικής σημασίας θέμα για να αποτραπεί ένας νέος κύκλος κρίσης χρέους που από τον ένα τομέα θα μπορούσε να περάσει και να διαλύσει τον άλλον.
Το κίνητρο βέβαια αυτής της προσέγγισης από πλευράς τραπεζών είναι προφανές. Οι κρατικοί τίτλοι αφενός δεν προϋποθέτουν ανάλογης κλίμακας κεφάλαια για προβλέψεις στους ισολογισμούς των τραπεζών (παρά το χρεοστάσιο τεσσάρων χωρών της Ευρωζώνης) και αφετέρου αποτελούν τα αποδεκτά από την ΕΚΤ «χαρτιά» εγγύησης για την παροχή ρευστότητας σε μηδενικό σχεδόν κόστος !
Με άλλα λόγια οι τράπεζες χωρίς κανένα… κόπο απολαμβάνουν την διαφορά του κρατικού επιτοκίου από εκείνο της ΕΚΤ απορροφώντας στα χαρτοφυλάκιά τους assets τα οποία δεν τις υποχρεώνουν σε προβλέψεις…
Μέχρι εδώ καλά.
Φαίνεται όμως ότι αυτό αλλάζει ή τουλάχιστον θα περιορισθεί δραστικά.
Στον επόμενο κύκλο των stress test των 130 ευρω-τραπεζών μαζί και των τεσσάρων ελληνικών που θα γίνει το 2014… ωριμάζει η σκέψη αυτό να περιορισθεί. Δηλαδή για πρώτη φορά να συνυπολογισθεί στον προσδιορισμό των κεφαλαίων που θα χρειασθεί κάθε ελεγχόμενη τράπεζα και το ποσοστό κινδύνου που ενσωματώνεται στους κρατικούς τίτλους που κατέχει.
Οι δηλώσεις των μελών του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, παρότι δε το έχουν επιβεβαιώσει, δείχνουν ότι το ζήτημα έχει συζητηθεί σε βάθος και αναζητείται μία φόρμουλα που δεν θα φέρει τα πάνω κάτω στα stress test του 2014. Ένα από τα ερωτηματικά βέβαια που θα πρέπει να απαντηθούν στην περίπτωση αυτή είναι το ποιοι τίτλοι θα ενσωματωθούν στην τιμολόγηση αυτή. Εδώ το πεδίο για τις ελληνικές τράπεζες είναι μάλλον καλύτερο από τις άλλες ευρωτράπεζες καθώς η …ευρω-κρατικοποίηση του δημόσιου χρέους έχει περιορίσει δραστικά την παρουσία ομολόγων στα χαρτοφυλάκιά τους. Οσο για τα έντοκα γραμμάτια δεν φαίνεται ότι θα ενταχθούν στην τιμολόγηση κινδύνου ή ακόμα και αν ενταχθούν τα ποσοστά θα είναι ελάχιστα.
Αντίθετα οι ευρωπαϊκές τράπεζες της Ιταλίας, της Ισπανίας ή και της Γαλλίας με την Γερμανία, θα πρέπει να πληρώσουν ακριβά τη… νύφη, καθώς όχι μόνο είχαν συσσωρεύσει μεγάλους όγκους κρατικών τίτλων αλλά και τους αύξησαν τον τελευταίο χρόνο σε ποσοστά που αγγίζουν σε ορισμένες περιπτώσεις και το 35% - 40% όπως π.χ. η Ισπανία ή η Ιταλία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες