Ζωντανεύει ξανά η νύχτα της Αθήνας

ΜΙΚΡΑ ΜΠΑΡ ΔΙΝΟΥΝ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΠΑΛΜΟ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ

Στα στενά κάτω από την Πλατεία Συντάγματος έχει μεταφερθεί η νυχτερινή ζωή της Αθήνας δίνοντας χρώμα και ζωντάνια στο ταλαιπωρημένο κέντρο της Αθήνας.

ethnos.gr

Η οικονομική κρίση έδωσε την ευκαιρία σε αρκετούς νέους ανθρώπους να επιχειρήσουν να ανοίξουν ένα μπαρ στο κέντρο της πρωτεύουσας, προσπάθεια που βρήκε γρήγορα μεγάλη απήχηση

Χιλιάδες νέοι άνθρωποι επισκέπτονται κάθε βράδυ τα μπαράκια της Κολοκοτρώνη, της Θησέως, της Πραξιτέλους, της Λέκκα και των υπόλοιπων μικρών δρόμων του κέντρου για να διασκεδάσουν.
Η νυχτερινή ζωή του κέντρου της Αθήνας δεν έχει καμία σχέση με το πάλαι ποτέ λάιφσταϊλ και τις υπερβολές των χρόνων πριν από την κρίση. Είναι προσγειωμένη και πολύ πιο ανθρώπινη.
Με λίγα λόγια έχει προσαρμοστεί απόλυτα στις ανάγκες της εποχής.
Αυτός είναι και ο λόγος που τα μικρά μαγαζιά του κέντρου κατακλύζονται από ανθρώπους κάθε ηλικίας οι οποίοι δεν ανησυχούν για το αν είναι ντυμένοι με ακριβά ρούχα, αν οδηγούν εντυπωσιακό αυτοκίνητο ή αν θα εξασφαλίσουν καλό τραπέζι.
Επιπλέον, οι δρόμοι του κέντρου, στους οποίους πολλοί δίσταζαν κάποτε να κυκλοφορήσουν, είναι απολύτως ασφαλείς επιβεβαιώνοντας όσους λένε ότι η παρουσία κόσμου, η κοινωνική δραστηριότητα και η αστυνομική επίβλεψη σε μια περιοχή μειώνουν σημαντικά την επικινδυνότητά της.
H ευκαιρία

Η οικονομική κρίση έδωσε την ευκαιρία σε αρκετούς ανθρώπους να δοκιμάσουν να ανοίξουν ένα μπαρ στην περιοχή και να προσπαθήσουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του κόσμου για μια άλλου τύπου διασκέδαση. Οι συνθήκες άλλωστε ήταν αρκετά ευνοϊκές. «Συγκριτικά με τα μέσα της δεκαετίας του 2000 οι τιμές των ενοικίων είχαν πέσει αρκετά. Ετσι όποιος είχε ένα κομπόδεμα έβρισκε μερικούς φίλους και άνοιγαν όλοι μαζί ένα μπαράκι. Επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα για τεράστιες επενδύσεις, τα μαγαζιά έγιναν μικρότερα και πιο ανθρώπινα.

Ενα μεγάλο πλεονέκτημα των μπαρ του κέντρου της Αθήνας είναι ότι έχουν προσωπικότητα. Κανένα δεν μοιάζει με το διπλανό

Ολα αυτά τα μαγαζιά άνθησαν επειδή ικανοποίησαν την ανάγκη του κόσμου να μη χάσει τα βασικά σε ό,τι αφορά τη διασκέδασή του» λέει στο «Εθνος» ο ιδιοκτήτης του μπαρ «Drunk Sinatra» Θοδωρής Γαντές.
Από την πλευρά του, ο Γιάννης Καστανάκης, ένας από τους DJ's του «Drunk Sinatra» επισημαίνει ότι η απήχηση που είχαν τα πρώτα μπαρ που άνοιξαν στην περιοχή οδήγησαν και άλλους στην απόφαση να το επιχειρήσουν, με αποτέλεσμα να γεννηθεί η πιο δημοφιλής πιάτσα της Αθήνας. Πιστεύει άλλωστε ότι λόγω και της εύκολης πρόσβασης η περιοχή είναι ιδανική.

Τα περισσότερα αθηναϊκά στέκια είναι πλέον «εξειδικευμένα» είτε στη μουσική, είτε στην κάβα τους

«Είναι ωραίο να βλέπεις να αδειάζει ο συρμός του Μετρό στο Σύνταγμα και να κατεβαίνουν εκατοντάδες άνθρωποι που πάνε να διασκεδάσουν. Στον κόσμο αρέσει να πηγαίνει σε σημεία που θα δει κόσμο να φλερτάρει, να δει ότι κάτι γίνεται, να συναναστραφεί» λέει.
Η κρίση «προσγείωσε» γούστα και απαιτήσεις
Το αβαντάζ των μικρών μπαρ του κέντρου είναι ότι αφουγκράζονται την ανάγκη του κόσμου να βγει για ένα ποτό χωρίς να κάνει κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία.
Ο Αρης Δούμας, ο οποίος είναι συχνός θαμώνας τους, λέει ότι τα επιλέγει επειδή «είναι προσαρμοσμένα στην κρίση. Μπορώ να έρθω αμέσως μετά τη δουλειά ή το τρέξιμο χωρίς να σκεφτώ αν θα φορέσω πουκάμισο ή βερμούδα.

Επιπλέον, όταν οι τιμές των ποτών είναι στα 6 ή τα 7 ευρώ, ο κόσμος τα θεωρεί πιο τίμια. Ακόμα και η μουσική τους είναι πολύ πιο ψαγμένη από αυτή των μεγάλων μαγαζιών της Αθήνας».
Με την άποψή του συμφωνεί ο Χρήστος Ρούσσος, ιδιοκτήτης του μπαρ «Ομικρον». «Η ιστορία με τα κλαμπ και τα απρόσωπα μεγάλα μαγαζιά έχει χαθεί. Ενα μικρό μπαρ το οποίο είναι φιλόξενο και στο οποίο θα μπορείς να γνωριστείς με το προσωπικό είναι αυτό που ζητά ο κόσμος. Η κρίση έκανε τα γούστα των ανθρώπων περισσότερο προσγειωμένα», επισημαίνει.
Ενα ακόμα μεγάλο πλεονέκτημα των μπαρ του κέντρου είναι ότι όλα έχουν προσωπικότητα και κανένα δεν μοιάζει με το διπλανό. Τα περισσότερα είναι εξειδικευμένα είτε στη μουσική που παίζουν είτε στην κάβα τους είτε στις παράλληλες εκδηλώσεις, με αποτέλεσμα να έχουν το δικό τους κοινό.
«Εδώ ο καθένας είναι με το είδος του. Στο δικό μου μαγαζί, για παράδειγμα, διοργανώνουμε εκθέσεις φωτογραφίας. Υπάρχουν άλλα που έχουν εξειδικευμένη κάβα με ρούμι, άλλα που έχουν τζιν και άλλα που σερβίρουν κοκτέιλ. Ολα αυτά τα μαγαζιά ικανοποιούν τους ανθρώπους που ζητούν την εξειδίκευση» λέει ο ιδιοκτήτης του μπαρ «I.P.P.O» Ιπποκράτης Ναυρίδης.
Δεν λείπουν πάντως και αυτοί που έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι μετά την ακμή μπορεί να ακολουθήσει η παρακμή όπως συμβαίνει με τις περισσότερες πιάτσες. Η Μαρί Κυριακοπούλου, συνιδιοκτήτρια του «Key Bar», λέει ότι «η πιάτσα μου αρέσει. Την πολύ μεγάλη πιάτσα φοβάμαι. Δεν θέλω να καεί η περιοχή όπως συνέβη με τόσες άλλες στις οποίες άνοιξαν εκατοντάδες μαγαζιά και μαζεύτηκε πολύς κόσμος».
Ρεπορτάζ Στέλιος Βογιατζάκης
Φωτό Γρηγόρης Χρυσοχοΐδης

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΒΛΑΣΣΗ
ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΝΕΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
«Ο κόσμος συνήθως βαριέται τις πιάτσες και μετακινείται αλλού. Αυτό δεν θα συμβεί εδώ γιατί έχει δημιουργηθεί κάτι πολύ ιδιαίτερο και πάντα θα είναι το κέντρο της πόλης», λέει η Χριστίνα Βλάσση.
Ως θαμώνας αλλά και DJ, μαζί με τη συνάδελφο της Τατιάνα Γιομπαζολιά, των μπαρ της περιοχής πιστεύει ότι το κέντρο είναι το ιδανικότερο σημείο για τη νυχτερινή ζωή της Αθήνας. Το αστικό τοπίο της περιοχής, η μουσική που είναι διαφορετική από τα τετριμμένα και οι καλές τιμές είναι οι βασικοί λόγοι της μεγάλης άνθησής τους τα τελευταία χρόνια. Επιπλέον, εκτιμά ότι η οικονομική κρίση έδωσε, έστω και ακούσια, το έναυσμα για την ανάσταση της περιοχής του Συντάγματος. «Κατά μια έννοια η κρίση βοήθησε όλα αυτά τα μαγαζιά να αναπτυχθούν. Επανεκτιμήσαμε όλες αυτές τις υποβαθμισμένες περιοχές και τις επανακαταλάβαμε. Δημιουργήθηκε μια εναλλακτική σκηνή που βασίζεται στο Κάν' το μόνος σου. Πολλοί άνθρωποι μπήκαν σε παλιά κτίρια, πήραν παλιά έπιπλα και δημιούργησαν αυτό το μείγμα της βιομηχανικής αισθητικής με το vintage. Στο παρελθόν τα μαγαζιά που γνωρίζαμε έμοιαζαν στημένα. Τώρα τα μπαρ του κέντρου έχουν τη δική τους ξεχωριστή προσωπικότητα. Γι' αυτό και έχουν πετύχει», καταλήγει.