Ασεμνη χειρονομία...

Της Ξένιας Κουναλάκη- http://www.kathimerini.gr

Η Ανγκελα Μέρκελ μπορεί τώρα να απελευθερώσει τα δάχτυλα της, ενωμένα στο σχήμα του διαμαντιού σε όλες τις προεκλογικές αφίσες του κόμματός της και να σχηματίσει το σήμα της νίκης. Η’ αν έχει χιούμορ, να επαναλάβει την άσεμνη χειρονομία του πολιτικού της αντιπάλου, Πεερ Στάινμπρουκ.  Οι μαγκιές έχουν άλλωστε μεγαλύτερη αξία όταν γίνονται μετεκλογικά. Η Γερμανίδα καγκελάριος απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι είναι μεγάλη ηγέτης.  Κατ αρχάς μπόρεσε να καταβροχθίσει όλους τους εσωκομματικούς της αντιπάλους (με εξαίρεση τον άρτι θριαμβεύσαντα Βαυαρό πρωθυπουργό Χορστ Ζεεχοφερ) ξεκινώντας με μία πατροκτονία: πρώτο πρώτο αποκήρυξε το μέντορά της Χέλμουτ Κολ, την περίοδο που ο πρώην καγκελάριος ήταν εξαιρετικά ευάλωτος λόγω της εμπλοκής του στο σκάνδαλο παράνομης χρηματοδότησης των Χριστιανοδημοκρατών. Δεύτερον, πέτυχε να κατατροπώσει έναν εξόχως επιτυχημένο καγκελάριο, το Γκέρχαρντ Σρέντερ κι έναν επίσης φερέλπιδα σοσιαλδημοκράτη αντίπαλό της, τον Πεερ Στάινμπρουκ. Κεφαλαιοποιώντας τα κέρδη από την αντιδημοφιλή ατζέντα 2010 του πρώτου και χωρίς να κατονομάσει ούτε μία φορά το δεύτερο στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, κατάφερε να επανεκλεγεί για τρίτη συνεχόμενη φορά, καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ παραμονής στην εξουσία. Κι όλα αυτά διεμβολίζοντας τις προτάσεις και θέσεις των σοσιαλδημοκρατών στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής. Τρίτον, οδήγησε σε πολιτικό αφανισμό τους Ελεύθερους Δημοκράτες, τους οποίους είχε μεν εταίρους στην κυβέρνησή της, χωρίς όμως να υλοποιήσει ούτε μία από τις πάγιες διεκδικήσεις τους, ούτε καν τη φιλελεύθερη « ιερή αγελάδα» της μείωσης των φόρων. Ετσι έφτασε σήμερα το κόμμα να χαροπαλεύει με το εκλογικό όριο του 5%, κατρακυλώντας δέκα ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με την επίδοσή του στις προηγούμενες εκλογές. Τέταρτον, αν ευσταθούν οι μέχρι τώρα προβλέψεις, απέτρεψε την είσοδο των Ευρωσκεπτιστικών στη γερμανική βουλή, βαφτίζοντας τις σημερινές εκλογές «δημοψήφισμα για την Ευρώπη» και θέτοντας το Γερμανό ψηφοφόρο προ των ευθυνών του. Αν η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» είχε συγκεντρώσει το 5% και είχε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, η επιρροή της θα μπορούσε να διαχυθεί στο Μπούντεσταγκ και η λαϊκίστικη ευρωφοβία της να δηλητηριάσει σύσσωμη τη γερμανική κοινωνία και τον Τύπο. Πέμπτον, κατόρθωσε να μη διαλύσει την Ευρωζώνη, διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες. Με αργά και δειλά βήματα, χωρίς όραμα, ούτε ρηξικέλευθες αποφάσεις που θα μπορούσαν να απορριφθούν από το γερμανικό λαό, εγγυήθηκε-παρά τις επιμέρους αντιρρήσεις που μπορεί να έχει κανείς-το μέλλον της Ευρώπης και εξασφάλισε τη συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε όλα τα πακέτα διάσωσης για τις χώρες του δοκιμαζόμενου Νότου. Με αυτόν τρόπο ακύρωσε ουσιαστικά οιαδήποτε προσπάθεια των σοσιαλδημοκρατών να επικρίνουν την ευρωπαϊκή της πολιτική. Στην τρίτη κατά σειρά και πιθανότατα τελευταία θητεία της η Ανγκελα Μέρκελ έχει μεγαλύτερα περιθώρια για την άσκηση μίας πιο γενναίας πολιτικής τόσο έναντι της Ευρώπης όσο και στο εσωτερικό της χώρας της. Η Ευρωζώνη άντεξε και μία σειρά ερωτήματα, από την τραπεζική ένωση μέχρι την περαιτέρω πολιτική και οικονομική ενοποίηση περιμένουν τολμηρές λύσεις.  Η γερμανική οικονομία χαίρει άκρας υγείας και της παρέχει τη δυνατότητα για μία πιο δαπανηρή κοινωνική πολιτική. Η επανεκλεγείσα καγκελάριος έχει τώρα την πολυτέλεια να οικοδομήσει την υστεροφημία της. Κι έχει άφθονο χρόνο μπροστά της, τέσσερα ολόκληρα χρόνια.