• Τι κρύβει η προσπάθεια «αρπαγής» του ΤΑΙΠΕΔ από τους δανειστές

   

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του ESM, η έδρα της αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας της χώρας θα πρέπει να μεταφερθεί εκτός συνόρων (στο Λουξεμβούργο) και ο νέος οργανισμός θα διοικείται πλέον από ξένους κι όχι Έλληνες τεχνοκράτες μέσα από νέες δομές και θυγατρικές εταιρείες

Τι κρύβει η προσπάθεια «αρπαγής» του ΤΑΙΠΕΔ από τους δανειστές

του Δημήτρη Μαρκόπουλου


Απώλεια εθνικής κυριαρχίας αλλά και περαιτέρω ομοσπονδιοποίηση ως προς την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων των χωρών του ευρωπαϊκού νότου κρύβει το σχέδιο της Ε.Ε. και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM) που αποκάλυψε η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» την προηγούμενη Κυριακή και το οποίο προκάλεσε διεθνή αίσθηση. 

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του ESM, η έδρα της αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας της χώρας θα
πρέπει να μεταφερθεί εκτός συνόρων (στο Λουξεμβούργο) και ο νέος οργανισμός θα διοικείται πλέον από ξένους κι όχι Έλληνες τεχνοκράτες μέσα από νέες δομές και θυγατρικές εταιρείες. Η περιορισμένη αυτή εθνική παρουσία και η απώλεια δημόσιας περιουσίας ως αντάλλαγμα για την εξόφληση χρεών προς τις χώρες του βορά, αποτελεί την ουσιαστική προσαρμογή στη σημερινή πραγματικότητα της Ε.Ε. του γερμανικού σχεδίου «Εύρηκα» που είχε αποδοκιμαστεί πριν από τρία χρόνια όταν η εταιρεία Roland Berger το είχε εισηγηθεί, αλλά και των προ διετίας φιλανδικών απαιτήσεων για «ενεχυρίαση» ελληνικών ακινήτων ως εγγύηση για την εκταμίευση χρημάτων στην ασθενή ελληνική οικονομία.  

Οι Βρυξέλλες βλέποντας όμως την αδυναμία διευθέτησης του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων στην Αθήνα, σε συνδυασμό με ένα πλέγμα αναξιοκρατίας και ρουσφετολογικής διαχείρισης των υπό αποκρατικοποίηση φιλέτων, επιλέγουν έναν πιο σύνθετο μα γεμάτο παγίδες δρόμο.  Η αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα αλλά και η αναφορά των Νew Υork Times πως συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τέτοιου είδους απαιτήσεις σημαίνει και πτώση της, ουσιαστικά δείχνουν τον δύσκολο πολιτικό οδικό χάρτη που ένα τέτοιο εγχείρημα θα έχει. 

Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα όπου ήδη μετράει έξι χρόνια ύφεσης, με 1,5 εκατομμύρια ανέργους και με ασταθείς πολιτικές και κοινωνικές ισορροπίες, ενδεχόμενη απώλεια ελέγχου της κρατικής περιουσίας κρύβει κινδύνους ανάφλεξης και αποσταθεροποίησης. Πολύ περισσότερο τώρα που έχει ανοίξει το μείζον θέμα – ταμπού της αποχώρησης από το δημόσιο εργαζόμενων, της κινητικότητας όσων μείνουν και της άρσης του καθεστώτος προστασίας από τους πλειστηριασμούς α΄κατοικίας.  

Για αυτό το λόγο και όλη την προηγούμενη εβδομάδα παρά τον διεθνή θόρυβο που το θέμα αυτό προκάλεσε, η κυβέρνηση της Ελλάδας και το υπουργείο Οικονομικών απέφυγαν να κάνουν δηλώσεις για τη δημιουργία βάσης εκτός Ελλάδος του ΤΑΙΠΕΔ. Κύκλοι της κυβέρνησης αναφέρουν πως αυτή η επιλογή έχει να κάνει και με μια αλλαγή κατεύθυνσης που εσχάτως συντελείται εντός της δικομματικής κυβέρνησης και η οποία μιλάει ξεκάθαρα για τερματισμό της «καλής σχέσης» με τους δανειστές και για χάραξη κόκκινων γραμμών προς απαιτήσεις που ολοένα γίνονται και πιο ανεδαφικές από τη μεριά των πιστωτών. 

Αυτή η ποιοτική μεταβολή αποδεικνύει και την πίεση κάτω από την οποία η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ βρίσκεται καθώς 15 μήνες μετά τις προηγούμενες εκλογές διαφαίνεται εκ νέου το πολιτικό αδιέξοδο.  Από την άλλη μεριά όμως και η Ε.Ε. κατανοεί το πρόβλημα των άλλων κυβερνήσεων οι οποίες δαπανούν χρήματα με απλές αποφάσεις των κοινοβουλίων τους προς τη χώρα μας, με αποτέλεσμα την μεγάλη φθορά τους σε περίοδο κατά την οποία το σύνολο της Ευρώπης αντιμετωπίζει ισχυρά προβλήματα. 

Η σκλήρυνση της στάσης προς την Ελλάδα δείχνει και την πρόθεση της Ε.Ε. να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα πως ναι μεν πηγαίνουμε σε μια Ευρώπη της αλληλεγγύης, όχι όμως χωρίς ανταλλάγματα και με εν λευκώ διαχείριση των πόρων από τους δανειζόμενους. Πολύ περισσότερο, πηγές των Βρυξελλών αναφέρουν πως η πορεία της Ελλάδος αποτελεί και ένα πρώτης τάξης επιχείρημα και για τις υπόλοιπες χώρες του νότου.