του Απόστολου Σκουμπούρη
Tην
εξήγηση του φαινομένου των πρωτοφανών – για τα δεδομένα της - πιέσεων
που δέχεται εσχάτως ο τίτλος της ΔΕΗ κάνουν οι αποφάσεις δικαστηρίων
εσχάτως, που υποχρεώνουν την Επιχείρηση να δώσει καθόλου ευκαταφρόνητες
αποζημιώσεις σε εταιρείες και ομίλους.
Μετά την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου την Αλουμίνιο Ελλάδος, υποχρεώνοντας τη ΔΕΗ να επιστρέψει στον όμιλο Μυτιληναίου ποσό 21,3 εκατ. ευρώ, ήρθε η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών να δικαιώσει τη Χαλυβουργία Ελλάδος!
Πιο αναλυτικά, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε τη Χαλυβουργία Ελλάδος σε αγωγή της εναντίον της ΔΕΗ, για αυξήσεις 1,27% που εκείνη επέβαλε στα τιμολόγια ηλεκτρικού από το 2008.
Μάλιστα, το δικαστήριο στην απόφασή του καλεί τη ΔEΗ να καταβάλει στη Χαλυβουργία Ελλάδος το ποσό των 4.412.018,86 εκατ. ευρώ, νομιμοτόκως και έως την ολοσχερή εξόφληση!
Το σκεπτικό της απόφασης είναι ότι η Επιχείρηση αύξησε τα τιμολόγια, παρότι γνώριζε την ανάγκη να προηγηθούν διαπραγματεύσεις μεταξύ των δυο εταιριών για τον καθορισμό του τιμήματος.
Ασφαλώς, σε μια τόσο δύσκολη εποχή, το να υποχρεώνεται η ΔΕΗ να «γυρίσει» σε εταιρείες 25,71 εκατ. ευρώ περίπου, δεν είναι κάτι που περνά στο… ντούκου από την αγορά, κάτι που ως φαίνεται – σε συνδυασμό με τις πολιτικές εξελίξεις είναι οι κύριοι λόγοι που πιέζουν τον τίτλο εσχάτως.
Σε ότι αφορά το… πολιτικό σκέλος των πιέσεων στη ΔΕΗ, αυτές έγκεινται – πέραν του όποιου ρίσκου ακυβερνησίας και αβεβαιότητας, στο γεγονός ότι υπάρχει φόβος από την αγορά ότι δεν πρόκειται να «περπατήσει» η ιδιωτικοποίησή της…
Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις και η αυξημένη διαφορά στις δημοσκοπήσεις υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς και αλλάζει εντελώς τα δεδομένα και τα επενδυτικά… πλάνα όσων έχτιζαν θέσεις, με προοπτική την περαιτέρω μερική ή ολική αποκρατικοποίηση, τόσο για τη ΔΕΗ, όσο και για άλλες περιπτώσεις όπως η ΕΥΔΑΠ…
Πρωτοφανείς οι πιέσεις στη μετοχή της ΔΕΗ
Η ΔΕΗ έχει δεχτεί τρομερές πιέσεις χάνοντας 32% της αξίας της από τις 8 Σεπτεμβρίου, καθώς σε 24 συνεδριάσεις έκτοτε, κλείνει πτωτικά στις 20 και ανοδικά μόλις στις 4!
Παράλληλα, σημειώνει διαρκή χαμηλά έτους, με αποκορύφωμα την περασμένη Παρασκευή που κατήλθε στη ζώνη των 7,80 ευρώ.
Το υψηλό έτους για τη ΔΕΗ ήταν στις 12 Μαρτίου του 2014, όταν έφτασε ενδοσυνεδριακά στα 12,75 ευρώ.
Ο τίτλος σήμερα διαπραγματεύεται στα 7,91 ευρώ με άνοδο 0,76%, όγκο 176.000 τεμάχια και κεφαλαιοποίηση 1,83 δισ. ευρώ. Η ΔΕΗ έχει πρώτη στήριξη πλέον στα 7,50 ευρώ και δεύτερη στα 7 ευρώ, ενώ η αντίσταση βρίσκεται στα 8,50 ευρώ.
Πάντως, τα «φέσια» προς τη ΔΕΗ φτάνουν στα 1,7 δισ. ευρώ
Πέρα όμως από τα ανωτέρω που επηρεάζουν την πορεία της μετοχής της ΔΕΗ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για τη μεγαλύτερη επιχείρηση στη ΝΑ Ευρώπη, με τρομερά μεγάλο δίκτυο, σε ένα εξαιρετικά δύσμορφο γεωφυσικό περιβάλλον! Δίκτυο που για να δημιουργηθεί, απαιτούνται τεράστια κεφάλαια και χρόνος που καμιά… αποτίμηση εντός του χρηματιστηρίου δεν μπορεί να «καθρεφτίσει»!
Μέσα σ’ όλα αυτά βεβαίως, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και το γεγονός ότι τα ανεξόφλητα προς τη ΔΕΗ χρέη φτάνουν τα 1,7 δισ. ευρώ (!), ποσό τρομερά μεγάλο, που δείχνει την πραγματική κατάσταση της οικονομίας.
Και ασφαλώς, πρόκειται για… ιδιάζουσα επιχείρηση και μετοχή, καθώς από τη μία έχει το κρατικό μονοπώλιο και είναι εταιρεία Κοινής Ωφέλειας, εντούτοις είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο και πρέπει να παρουσιάζει κέρδη στους μετόχους της.
Από τη μία το κράτος κάνει… πολιτική μέσω της ΔΕΗ, είτε εισπράττοντας το ΕΤΤΗΔΕ (το προηγούμενο χαράτσι πριν τον ΕΝΦΙΑ), είτε με… αυξομειώσεις τιμολογίων και από την άλλη η ΔΕΗ είναι «υποχρεωμένη» να φέρνει κέρδη στους μετόχους, ωσάν μια οποιαδήποτε εισηγμένη εταιρεία!
Το όργιο προσλήψεων και οι πολιτικές εξυπηρετήσεις από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Για να μη μιλήσουμε για το... όργιο «τυφλών» προσλήψεων τις τελευταίες δεκαετίες όπου οι εκάστοτε κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. εξυπηρετούσαν το πολιτικό τους... πελατολόγιο βολεύοντας στον "κάδο" του δημοσίου και των ΔΕΚΟ εκατοντάδες χιλιάδες αχρείαστους υπαλλήλους!
Στην... πλάτη της ΔΕΗ λοιπόν, άρα του ελληνικού λαού που καλούνταν να πληρώσει, οι κυβερνώντας έκαναν ρουσφετολογική πολιτική, διαιωνίζοντας μια άρρωστη κατάσταση, με υπερπληθώρα εργαζομένων σε γραφεία και υπηρεσίες "διοίκησης", την ίδια στιγμή που σε άλλα τιμήματα (λιγνίτες, εργοστάσια, δίκτυα κ.λπ.) χρειάζονταν και χρειάζονται πολλοί εργαζόμενοι!
Έτσι, η επιχείρηση… νοικιάζει συνεργεία, αυξάνοντας το εργασιακό κόστος, την ίδια στιγμή που στο… διοικητικό προσωπικό υπάρχει τρομερό εργασιακό… στοκ! Που όμως δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, γιατί δεν υπάρχει ανάλογη πολιτική βούληση και νομική κατοχύρωση για ευελιξία…
Του Απόστολου Σκουμπούρη
Μετά την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου την Αλουμίνιο Ελλάδος, υποχρεώνοντας τη ΔΕΗ να επιστρέψει στον όμιλο Μυτιληναίου ποσό 21,3 εκατ. ευρώ, ήρθε η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών να δικαιώσει τη Χαλυβουργία Ελλάδος!
Πιο αναλυτικά, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε τη Χαλυβουργία Ελλάδος σε αγωγή της εναντίον της ΔΕΗ, για αυξήσεις 1,27% που εκείνη επέβαλε στα τιμολόγια ηλεκτρικού από το 2008.
Μάλιστα, το δικαστήριο στην απόφασή του καλεί τη ΔEΗ να καταβάλει στη Χαλυβουργία Ελλάδος το ποσό των 4.412.018,86 εκατ. ευρώ, νομιμοτόκως και έως την ολοσχερή εξόφληση!
Το σκεπτικό της απόφασης είναι ότι η Επιχείρηση αύξησε τα τιμολόγια, παρότι γνώριζε την ανάγκη να προηγηθούν διαπραγματεύσεις μεταξύ των δυο εταιριών για τον καθορισμό του τιμήματος.
Ασφαλώς, σε μια τόσο δύσκολη εποχή, το να υποχρεώνεται η ΔΕΗ να «γυρίσει» σε εταιρείες 25,71 εκατ. ευρώ περίπου, δεν είναι κάτι που περνά στο… ντούκου από την αγορά, κάτι που ως φαίνεται – σε συνδυασμό με τις πολιτικές εξελίξεις είναι οι κύριοι λόγοι που πιέζουν τον τίτλο εσχάτως.
Σε ότι αφορά το… πολιτικό σκέλος των πιέσεων στη ΔΕΗ, αυτές έγκεινται – πέραν του όποιου ρίσκου ακυβερνησίας και αβεβαιότητας, στο γεγονός ότι υπάρχει φόβος από την αγορά ότι δεν πρόκειται να «περπατήσει» η ιδιωτικοποίησή της…
Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις και η αυξημένη διαφορά στις δημοσκοπήσεις υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς και αλλάζει εντελώς τα δεδομένα και τα επενδυτικά… πλάνα όσων έχτιζαν θέσεις, με προοπτική την περαιτέρω μερική ή ολική αποκρατικοποίηση, τόσο για τη ΔΕΗ, όσο και για άλλες περιπτώσεις όπως η ΕΥΔΑΠ…
Η ΔΕΗ έχει δεχτεί τρομερές πιέσεις χάνοντας 32% της αξίας της από τις 8 Σεπτεμβρίου, καθώς σε 24 συνεδριάσεις έκτοτε, κλείνει πτωτικά στις 20 και ανοδικά μόλις στις 4!
Παράλληλα, σημειώνει διαρκή χαμηλά έτους, με αποκορύφωμα την περασμένη Παρασκευή που κατήλθε στη ζώνη των 7,80 ευρώ.
Το υψηλό έτους για τη ΔΕΗ ήταν στις 12 Μαρτίου του 2014, όταν έφτασε ενδοσυνεδριακά στα 12,75 ευρώ.
Ο τίτλος σήμερα διαπραγματεύεται στα 7,91 ευρώ με άνοδο 0,76%, όγκο 176.000 τεμάχια και κεφαλαιοποίηση 1,83 δισ. ευρώ. Η ΔΕΗ έχει πρώτη στήριξη πλέον στα 7,50 ευρώ και δεύτερη στα 7 ευρώ, ενώ η αντίσταση βρίσκεται στα 8,50 ευρώ.
Πάντως, τα «φέσια» προς τη ΔΕΗ φτάνουν στα 1,7 δισ. ευρώ
Πέρα όμως από τα ανωτέρω που επηρεάζουν την πορεία της μετοχής της ΔΕΗ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για τη μεγαλύτερη επιχείρηση στη ΝΑ Ευρώπη, με τρομερά μεγάλο δίκτυο, σε ένα εξαιρετικά δύσμορφο γεωφυσικό περιβάλλον! Δίκτυο που για να δημιουργηθεί, απαιτούνται τεράστια κεφάλαια και χρόνος που καμιά… αποτίμηση εντός του χρηματιστηρίου δεν μπορεί να «καθρεφτίσει»!
Μέσα σ’ όλα αυτά βεβαίως, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και το γεγονός ότι τα ανεξόφλητα προς τη ΔΕΗ χρέη φτάνουν τα 1,7 δισ. ευρώ (!), ποσό τρομερά μεγάλο, που δείχνει την πραγματική κατάσταση της οικονομίας.
Και ασφαλώς, πρόκειται για… ιδιάζουσα επιχείρηση και μετοχή, καθώς από τη μία έχει το κρατικό μονοπώλιο και είναι εταιρεία Κοινής Ωφέλειας, εντούτοις είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο και πρέπει να παρουσιάζει κέρδη στους μετόχους της.
Από τη μία το κράτος κάνει… πολιτική μέσω της ΔΕΗ, είτε εισπράττοντας το ΕΤΤΗΔΕ (το προηγούμενο χαράτσι πριν τον ΕΝΦΙΑ), είτε με… αυξομειώσεις τιμολογίων και από την άλλη η ΔΕΗ είναι «υποχρεωμένη» να φέρνει κέρδη στους μετόχους, ωσάν μια οποιαδήποτε εισηγμένη εταιρεία!
Το όργιο προσλήψεων και οι πολιτικές εξυπηρετήσεις από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Για να μη μιλήσουμε για το... όργιο «τυφλών» προσλήψεων τις τελευταίες δεκαετίες όπου οι εκάστοτε κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. εξυπηρετούσαν το πολιτικό τους... πελατολόγιο βολεύοντας στον "κάδο" του δημοσίου και των ΔΕΚΟ εκατοντάδες χιλιάδες αχρείαστους υπαλλήλους!
Στην... πλάτη της ΔΕΗ λοιπόν, άρα του ελληνικού λαού που καλούνταν να πληρώσει, οι κυβερνώντας έκαναν ρουσφετολογική πολιτική, διαιωνίζοντας μια άρρωστη κατάσταση, με υπερπληθώρα εργαζομένων σε γραφεία και υπηρεσίες "διοίκησης", την ίδια στιγμή που σε άλλα τιμήματα (λιγνίτες, εργοστάσια, δίκτυα κ.λπ.) χρειάζονταν και χρειάζονται πολλοί εργαζόμενοι!
Έτσι, η επιχείρηση… νοικιάζει συνεργεία, αυξάνοντας το εργασιακό κόστος, την ίδια στιγμή που στο… διοικητικό προσωπικό υπάρχει τρομερό εργασιακό… στοκ! Που όμως δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, γιατί δεν υπάρχει ανάλογη πολιτική βούληση και νομική κατοχύρωση για ευελιξία…
Του Απόστολου Σκουμπούρη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες