Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ

 

Το ερωτικό διήγημα του γνωστού σε όλους μας ΝΙΚΟΥ ΜΟΥΡΑΤΙΔΗ, μια πολύ ανθρώπινη ιστορία, περισσότερο τολμηρή για τις περιγραφές του συγγραφέα όταν οι δύο ήρωες της κάνουν σεξ, μπορείτε να τη διαβάσετε στο apodytiriakias.gr

06/09/2014

Κάθισα στο πίσω μέρος του ταξί και κοίταξα το ρολόι μου. Δεν ήθελα ν’ αργήσω, ποτέ δεν αργούσα στα ραντεβού μας. Ο ταξιτζής μου φάνηκε «μούτρο» και του έταξα γερό φιλοδώρημα αν κατάφερνε να φτάσουμε στο Σύνταγμα σε δεκαπέντε λεπτά. Με το που του το είπα γκάζωσε και άρχισε να περνάει όλα τα φανάρια με πορτοκαλί.
Άνοιξα να διαβάσω την εφημερίδα μου, αλλά δεν μπόρεσα να συγκεντρωθώ. Το μυαλό μου πήγαινε συνέχεια στη Ζωή. Όποτε είχαμε ραντεβού, αισθανόμουν ένα καρδιοχτύπι, μια γλυκιά αγωνία και μια άνευ προηγουμένου αγάπη. Η Ζωή ήταν η πρώτη γυναίκα της σεξουαλικής μου ζωής, και νομίζω η παντοτινή.
Την γνώρισα στο σπίτι μας, όταν έκλεινα τα δεκαέξι μου χρόνια. Ήμουν  το μοναχοπαίδι ενός πολιτικού, που υπήρξε και για πολλά χρόνια υπουργός. Επιτρέψτε μου να μην επεκταθώ σε λεπτομέρειες και ονόματα. Η μητέρα μου λόγω των υπερβολικών υποχρεώσεων έπρεπε να είναι κάθε μέρα στην τρίχα για να παρίσταται όπου απαιτούσε η ατζέντα του πατέρα μου. Με τα χρόνια είχε αναπτύξει κι’ ένα φιλανθρωπικό έργο που την ανάγκαζε να πηγαίνει συνέχεια σε εκδηλώσεις, συν ότι ο πατέρας μου την έτρεχε σχεδόν καθημερινά από δω κι’ από κει. Γι’ αυτό το λόγο είχε καθημερινά στο σπίτι κοπέλα, να της επιμελείται τα μαλλιά.
Η κοπέλα αυτή ήταν η Ζωή. Γύρω στα τριάντα, ξανθιά και πολύ εμφανίσιμη. Άλλά όταν σας λεω πολύ εμφανίσιμη, δεν ξέρω τι είχε κάνει και το σώμα της δεν θύμιζε καθόλου το κλασσικό γυναικείο Μεσογειακό σώμα. Ήταν κάπως πιο ψηλή από την μέση Ελληνίδα, δεν είχε περιφέρειες και είχε τα ωραιότερα και πιο καλογραμμένα πόδια που είχα δει στη ζωή μου. Εγώ εκείνη την εποχή ήμουν πάνω στις μεγάλες μου καύλες και μόλις είχα αρχίσει να προμηθεύομαι τα πρώτα μου πορνό περιοδικά και video. Τότε δεν είχαμε ακόμα dvd. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι πάθαινα όταν ερχόταν η Ζωή στο σπίτι. Κρυβόμουν πίσω από πόρτες και ανάμεσα από χαραμάδες να την πάρω μάτι. Κοιτούσα τις γάμπες της, το κώλο της, και όταν φορούσε μίνι, τα μπούτια της που ήταν καλύτερα κι’ απ’ των γυμνών μοντέλων στα περιοδικά, και μετά τον έπαιζα για λογαριασμό της.
Παρ’ όλο που ήμουν δεκαέξι, ήμουν πιο ανεπτυγμένος απ’ τους περισσότερους συμμαθητές μου και κάπως πιο ώριμος σαν συμπεριφορά. Σ’ αυτό με είχε κάνει έτσι ο πατέρας μου. Με είχε καθίσει κάτω μου είχε εξηγήσει ότι σαν γιος πολιτικού θα βρισκόμουν πάντα στο στόχαστρο, γι’ αυτό θα έπρεπε να είμαι σοβαρός. Αμέσως κόμπλαρα και «κλείδωσα». Μου έφυγε ότι παιδικό είχα, δεν έκανα τις μαλακίες που έκαναν όλα τα παιδιά της ηλικίας μου, έγινα κομπλεξικός και μονόχνοτος. Ξαφνικά είχα χάσει την παιδική μου ηλικία μη σου πω και την εφηβική. Ποιος θα μ’ έκανε παρέα, έτσι που ήμουν; Επί πλέον ήμουν μαθητής στο κολέγιο τίγκα σε παιδιά οικογενειών που ψήφιζαν την συντηρητική παράταξη και εμείς ήμασταν σοσιαλιστές. Σαν την μύγα μέσ’ το γάλα δηλαδή. Και σας μιλάω για περίοδο μετά την μεταπολίτευση, όταν είχε πέσει η χούντα, που το να είσαι πολιτικοποιημένος ήταν must.
Αν δεν ήμουν καλός στο μπάσκετ, φαντάζομαι ούτε θα με είχαν βάλει στην ομάδα. Κατά τ’ άλλα κλείστηκα στον εαυτό μου και στο δωμάτιο μου, διάβαζα σαν τρελός, ήμουν άριστος μαθητής και αρχίζοντας να εξερευνώ την σεξουαλικότητα μου είχα τρελαθεί στην μαλακία. Μπορεί και να τον έπαιζα τρεις και τέσσερις φορές την ημέρα. Αφού για να καταλάβετε έβλεπα την Ζωή να χτενίζει την μάνα μου και ήθελα να τον βγάλω έξω και να τον παίξω. Όταν είχε να της κάνει βαφή και έμενε πολύ ώρα στο σπίτι, πήγαινε με καφέ και τσιγάρο στο σαλόνι, καθόταν σταυροπόδι και μόλις την έβλεπα με τις ποδάρες και το μίνι έφευγα σφαίρα για το δωμάτιο μου.

Παρακολουθώντας τη Ζωή, άκουγα και πολλά απ’ όλα όσα συζητούσαν με την μάνα μου. Κατ’ αρχήν δεν της είχε πει ποτέ ότι ο πατέρας μου μια μέρα της την είχε πέσει και της είχε πιάσει το κώλο. Εγώ το είχα δει. Εκείνη είχε ταραχτεί, αλλά για να μην τον προσβάλει έκανε ότι δεν το είχε καταλάβει, ότι ήταν κάτι τυχαίο. Δεν του είχε δώσει ποτέ το δικαίωμα για τέτοια πράγματα. Και κείνος βλέποντας την έτσι σοβαρή, δεν την ενόχλησε ξανά.
Η Ζωή λοιπόν συζητώντας με την μάνα μου, της είχε πει ότι είχε γνωρίσει τον μεγάλο της έρωτα στα είκοσι πέντε της χρόνια. Ήταν ένα καταπληκτικό παιδί όπως έλεγε, αστυνομικός, που την λάτρευε. Τον έλεγαν Άγη, ήταν ορφανός από πατέρα και είχε μια μητέρα και μια αδελφή ο θεός να σε φυλάει. Δεν την χώνευαν καθόλου τη Ζωή. Αυτές δεν ήθελαν τον Άγη να τον πλησιάζει καμία γυναίκα και τους γλωσσότρωγαν συνέχεια. Η μάνα μου που ψόφαγε για κάτι τέτοια παρακολουθούσε την αφήγηση της με γουρλωμένα μάτια. Η Ζωή λοιπόν της είπε ότι εκείνη δεν ανακατευόταν στα ενδο-οικογενειακά τους και τον άφηνε να κάνει εκείνος κουμάντο. Εκείνη απλά απέφευγε να τις συναντάει. Πριν δύο χρόνια περίπου, σε μία καταδίωξη κακοποιών ο Άγης και ο συνάδελφος του που οδηγούσε το περιπολικό έπεσαν από λάθος χειρισμό πάνω σε μια μπουλντόζα και έμειναν στο τόπο. Ο θάνατος επήλθε ακαριαία.
Η μάνα μου σοκαρίστηκε απ’ το τραγικό συμβάν. Η Ζωή της είπε ότι από τότε δεν είχε διάθεση ούτε για εξόδους, ούτε για φλερτ ούτε για τίποτα. Έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά για να ξεχάσει. Μ’ άρεσε αυτό, που δεν είχε γκόμενο. Νομίζω ότι αν είχε θα ζήλευα.
Μια μέρα που δεν άντεχα άλλο την μαλακία αποφάσισα να γνωριστώ με τη Ζωή γιατί μέχρι τότε αμφιβάλω αν με είχε δει ποτέ. Προφασιζόμενος ότι βαριέμαι να πάω στο κουρέα είπα στην μάνα μου αν θα μπορούσε να με κουρέψει. Και μου την έστειλε. Είχα κάνει το μπάνιο μου, είχα βάλει κολόνια, είχα κάνει γύρω στους τρακόσους κοιλιακούς και διακόσα πους-απς για να φουσκώσουν οι μυς μου και την περίμενα. Χτύπησε την πόρτα του δωματίου μου και μπήκε.
Κόμπλαρα και αρχικά φερόμουν σαν μαλακισμένο αλλά μόλις το συνειδητοποίησα σταμάτησα αμέσως και πήρα το σοβαρό μου, το αντρικό. Εκείνη με κοίταζε καλά- καλά και μάλλον της άρεσα. Έστρωσε μια εφημερίδα μη λερώσει το πάτωμα και ξεκίνησε να με κουρέψει. Πριν αρχίσει έβγαλα το μπλουζάκι μου για να μην γεμίσει τρίχες. Ταράχτηκε. Την έβλεπα μέσα απ’ τον καθρέφτη που όταν με είδε γυμνό, της έφυγε το ψαλίδι απ’ το χέρι. Καλό σημάδι είπα μέσα μου, κι’ άρχισα να την κοιτάζω μ’ ένα βλέμμα που ήταν σαν να την έγδυνα.
Έτσι γνωριστήκαμε. Αυτή ήταν η πρώτη μας επαφή. Από τότε εμφανιζόμουν συνέχεια μπροστά της και την κοίταζα με έντονο τρόπο μη τυχόν και καταλάβει ότι την γούσταρα. Την επόμενη βδομάδα της είπα να έρθει στο δωμάτιο μου να μου καθαρίσει λίγο το σβέρκο, χαμογέλασε, γιατί μάλλον θα κατάλαβε ότι επρόκειτο για δικαιολογία αλλά ήρθε. Με το που μπήκε, πήγα και κλείδωσα την πόρτα για να δω τις αντιδράσεις της. Το αντιλήφθηκε αλλά δεν είπε τίποτα. Άνοιξε την τσάντα της για να βγάλει τα σύνεργα του κουρέματος. Την πλησίασα και το άρωμα της με μέθυσε. Νομίζω ότι αυτή τη μυρωδιά δεν θα την ξεχνούσα ποτέ στη ζωή μου. Την έπιασα απ’ το χέρι και την οδήγησα στο κρεβάτι μου, κάνοντας της νόημα να κάτσει.
Κάθισε αμίλητη και αναψοκοκκινισμένη κοιτάζοντας με στα μάτια. Ήμουν όρθιος μπροστά της κι’ άρχισα να γδύνομαι. Όταν έβγαλα το παντελόνι και έμεινα με το σλιπ ήμουν τόσο καυλωμένος που το πρόσεξε αμέσως, και το βλέμμα της στάθηκε λίγο περισσότερο απ’ ότι θα έπρεπε στον πούτσο μου. Άρχισα να της χαϊδεύω τα μαλλιά.
-          Είναι η πρώτη μου φορά, και δεν θέλω να είναι η τελευταία μου μαζί σου. Θέλω να με μάθεις τα πάντα.
Σηκώθηκε πάντα κοιτάζοντας με στα μάτια με μια ανάσα κοφτή και ερεθισμένη. Έτρεμε πιο πολύ από μένα πού ήμουν πρωτάρης. Έσκυψα προς το λαιμό της και της ψιθύρισα.
-          Θέλω να σε κάνω να σπαρταράς.
Πλησίασε το κεφάλι της προς το δικό μου και τα χείλη της ακούμπησαν τα δικά μου. Άρχισε να με φιλάει. Ότι μου έκανε της έκανα. Τα χέρια μου την αγκάλιασαν και τα δάχτυλα μου έψαξαν να βρουν το φερμουάρ της φούστας της. Το κατέβασα και η φούστα έπεσε. Εκείνη την στιγμή ένιωσα και δικά της τα χέρια της γύρω μου να με κρατούν αγκαλιά και να με χαϊδεύουν. Την βοήθησα να βγάλει την μπλούζα της και μην μπορώντας να αντισταθώ έχωσα το κεφάλι μου μέσα στην σχισμή του στήθους της. Πήρε το χέρι μου και το έβαλε μέσα στην κυλόττα της. Ήθελε να της πιάσω το μουνί. Αντί να την κάνω να σπαρταράει εκείνη άρχισα να σπαρταράω εγώ. Πέσαμε στο κρεβάτι και σιγά- σιγά με τον τρόπο της μου έδειξε τι πρέπει να κάνω. Και τα έκανα, και πράγματι την έκανα να σπαρταράει. Γούσταρε κι’ εγώ γούσταρα ακόμα πιο πολύ. Εκείνη πήρε τον πούτσο μου και τον έβαλε μέσα της, και μόλις κατάλαβε ότι θα τέλειωνα τον έβγαλε και μου τον έσφιξε ανάμεσα στα μπούτια της. Δεν ήθελε να τελειώσω μέσα της.

 Όταν μετά από πολύ καιρό την είχα ρωτήσει τι ήταν αυτό που την έκανε να κάνει έρωτα μαζί μου παρ’ όλο που ήμουν ένα σχεδόν δεκαεφτάχρονο παιδί, μου είπε ότι την είχε συγκινήσει αρχικά η σφιχτή μεταξένια επιδερμίδα μου. Μου είπε ότι ήμουν απ’ τα αγόρια που δεν είχαν καμία σχέση με την ηλικία τους, ότι εγώ ήμουν κανονικό αντράκι με καλοσχηματισμένο σώμα, βλέμμα συγκλονιστικό και το κυριότερο ύφος που καθήλωνε. Καθόλου παιδικό ή εφηβικό. Ένα κανονικό αρσενικό με τα όλα του. Δικές της κουβέντες έτσι!
Από εκείνη τη φορά ξεκινήσαμε να έχουμε κανονική σχέση και να το κάνουμε κάθε μέρα. Στο σπίτι μας που ήταν ένα τρελοκομείο από ανθρώπους που έμπαιναν κι’ έβγαιναν, κανείς δεν είχε προσέξει ότι η Ζωή όταν τέλειωνε την μάνα μου αντί να φύγει ερχόταν στο δωμάτιο μου. Κλειδωνόμασταν και χανόμασταν στα πέρατα της ηδονής. Μου είχε πει ότι απ’ την εποχή που είχε σκοτωθεί ο μνηστήρας της δεν είχε κάνει σεξ, πράγμα που σήμαινε ότι είχε να κάνει πάνω από δύο χρόνια. Και μαζί μου γούσταρε πολύ. Της άρεσε που με μάθαινε, που με καθοδηγούσε και εγώ τα έκανα όσο πιο καλά μπορούσα για να την ευχαριστήσω. Τις περισσότερες φορές τα έκανε εκείνη πρώτα πάνω μου για να μου δείξει, και μετά άρχιζα να τα εφαρμόζω στο κορμί της.
Ως πιτσιρικάς μ’ άρεσε πολύ το μάτι και επειδή το είχε καταλάβει έπεφτε στο κρεβάτι και έκανε ότι έπαιζε με το μουνί της για να την βλέπω, κι’ εγώ τρελαινόμουν. Μου ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι, έπεφτα πάνω της και την έγλυφα απ’ την κορυφή μέχρι τα νύχια. Το αγαπημένο μας ήταν να της γλύφω το μουνί και μετά να φιλιόμασταν στο στόμα. Ή εκείνη να μου γλύφει το πούτσο και μετά στο στόμα με γλώσσα. Ήταν οι ωραιότερες καύλες και τα ωραιότερα χυσίματα της ζωής μου. Γι’ αυτό πριν σας είπα ότι η Ζωή ήταν η πρώτη γυναίκα της σεξουαλικής μου ζωής και η παντοτινή.
Να μην σας τα πολυλογώ, το κάναμε κάθε μέρα όχι μία φορά και όχι μόνο σπίτι μου. Άρχισα να πηγαίνω σπίτι της, να κάθομαι μέχρι αργά, μια φορά με πήγε σε ξενοδοχείο γαμιστρώνα, μια φορά το κάναμε στις τουαλέτες ενός κινηματογράφου, μετά σ’ ένα ασανσέρ και ο κατάλογος μπορεί να πάει μακριά. Υπήρξαν φορές που της τηλεφωνούσα στη μία μετά τα μεσάνυχτα και πήγαινα έξω από το σπίτι της παρακαλώντας την να μου επιτρέψει να μπω μέσα.
Μου έλεγε ότι εξελισσόμουν σε καταπληκτικός εραστής και ότι κάθε φορά, μετά απ’ τα γαμήσια μας ένοιωθε γεμάτη ενέργεια. Κάπως έτσι αισθανόμουν και ‘γω, συν του ότι έβλεπα και τον πούτσο μου ν’ αλλάζει. Κατ’ αρχήν μου φαινόταν πιο μεγάλος και δεύτερον είχε κατέβει το πετσάκι, και έμοιαζε πιο χαλαρός. Δεν ήταν τόσο «σφιχτός» όπως πριν αρχίσω να γαμάω.
Από τότε που το κόμμα του πατέρα μου πήρε την εξουσία και έγινε υπουργός, όλα αυτά αρχίσαμε να τα κάνουμε πιο προσεκτικά γιατί πίστευε ότι με μπαμπά υπουργό σίγουρα θα με παρακολουθούσαν μυστικοί αστυνομικοί για λόγους ασφαλείας. Εγώ πάντα πρόσεχα, αλλά δεν είχα δει κανέναν να με παρακολουθεί.
Ο καιρός περνούσε και η σχέση μου με την Ζωή πήγαινε απ’ το καλό στο καλύτερο. Είχα τελειώσει το κολέγιο, είχα περάσει στην νομική, ο πατέρας μου ήθελε να με στείλει έξω, αλλά εγώ ήμουν ανένδοτος. Ήθελα να σπουδάσω στην Αθήνα. Ήμουν εξαρτημένος και φουλ ερωτευμένος με την Ζωή. Κι’ εκείνη τρελαινόταν μαζί μου, μ’ αγαπούσε αλλά εγώ με την ορμή της νιότης την λάτρευα και της το έδειχνα. Της έλεγα  «Είσαι η πρώτη μου γυναίκα και η παντοτινή», κι’ εκείνη έλαμπε από χαρά.
Όπως καταλαβαίνετε εγώ δεν κοιτούσα ούτε συμμαθήτριες μου, ούτε συμφοιτήτριες αργότερα. Αφού είχα την δική μου, γιατί να κοιτάξω άλλες; Αυτό κίνησε κάποιες υποψίες ότι μπορεί και να ήμουν κρυπτό- ομοφυλόφιλος και ένα πρωί ο πατέρας μου, με φώναξε να μιλήσουμε. Αφού μου είπε μερικές σάλτσες, μετά μου το έριξε στα ίσια.
-          Να σου πω με γκόμενες τι γίνεται, έχεις τίποτα;
Έπρεπε να του διαλύσω όλες τις υποψίες και να τον κάνω να μην αρχίσει να ψάχνει. Κάθισα λοιπόν και πολύ εμπιστευτικά του είπα ότι «βγαίνω» με μια ηθοποιό, πολύ μουνάρα, ότι είμαι πολύ καψούρης, αλλά επειδή δεν θέλουμε να μαθευτεί προσέχουμε πάρα πολύ. Βρισκόμαστε μόνο σε ένα κρυφό διαμέρισμα, που έχουμε νοικιάσει με ψεύτικο όνομα. Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ, που έδωσε εντολή στην γραμματέα του κάθε μήνα να μου δίνει έξτρα λεφτά για να πληρώνω το ενοίκιο της γκαρσονιέρας, και μου υποσχέθηκε ότι αυτό θα ήταν το κοινό μικρό μας μυστικό. Μετά έφυγε για το υπουργείο και εγώ περίμενα να έρθει η Ζωή για να της πω τα νέα.

Επειδή όμως οι καλές στιγμές δεν κρατούν για πάντα, μια ημέρα που είχαμε κέφια και κάναμε συγκλονιστικό έρωτα στο δωμάτιο μου είχα ξεχάσει ο μαλάκας να κλειδώσω την πόρτα, μπήκε φουριόζα η μάνα μου να μου πει κάτι και μας έπιασε στα πράσα. Είχα την Ζωή μπρούμυτα και την γαμούσα απ’ το κώλο. Αυτό είδε η μάνα μου, που αρχικά έμεινε κόκαλο και μετά άρχισε να ουρλιάζει, κλείνοντας τα μάτια της. Φόρεσα τη φόρμα μου και πήγα να κλείσω την πόρτα. Η Ζωή είχε φρικάρει και τυλιγμένη μ’ ένα σεντόνι υπέμενε καρτερικά τις εξελίξεις. Η μάνα μου άρχισε να της μιλάει λες και ήταν σκουπίδι. Την ταπείνωσε και της είπε να φύγει απ’ το σπίτι και να μην ξαναπατήσει. Για φινάλε την είπε «παλιογύναικο» και «πουτάνα». Εκεί δεν κρατήθηκα. Πήγα μπροστά στην μάνα μου σαν να ήθελα να εξηγηθούμε οι δυο μας και της είπα ότι η Ζωή δεν είχε καμία ευθύνη γι’ αυτό κι’ ότι είχε γίνει μετά από δική μου επιμονή. Της μίλησα πολύ αυστηρά  και με πολύ έντονο ύφος. Απαίτησα δε να της ζητήσει μπροστά μου συγνώμη για τους απαράδεκτους χαρακτηρισμούς γιατί αν δεν το έκανε θα έφευγα εκείνη την στιγμή απ’ το σπίτι. Με είδε να φωνάζω με πεταγμένες τις φλέβες του λαιμού μου και τα χρειάστηκε. Αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη απ’ τη Ζωή, λέγοντας της χαρακτηριστικά
-          ...και θα σε παρακαλούσα να διακόψουμε την συνεργασία μας.
Έφυγε απ’ το δωμάτιο, και για να ελαφρύνω την κατάσταση έβαλα τα γέλια. Παρασύρθηκε και κάπως πιο συγκρατημένα γέλασε και η Ζωή. Αυτό το περιστατικό έγινε απ’ ότι θυμάμαι όταν ήμουν είκοσι τριών και η ζωή τριάντα εφτά.
Μπορεί να μην ξανάρθε ποτέ να χτενίσει την μάνα μου, αλλά εμείς βρισκόμασταν κανονικά. Νοικιάσαμε ένα πολύ ωραίο διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους, που την βόλευε, το κάναμε κουκλίστικο με όλα τα κομφόρ και βρισκόμασταν εκεί. Όταν πήγα φαντάρος και πήρα μετάθεση για Ξάνθη ερχόταν πολύ συχνά να με βλέπει. Εκεί λοιπόν πολύ σοβαρά μου είπε ότι πρέπει να ασχοληθούμε με το μέλλον μας. Είχα και εγώ πίεση απ’ τον πατέρα μου να συνεχίσω τις σπουδές μου στην Βοστόνη, αλλά δεν της είχα πει τίποτα, περιμένοντας να δω τι θα μου πρότεινε. Πριν μου πει οτιδήποτε, την έβαλα να μου υποσχεθεί ότι οτιδήποτε κι’ αν συνέβαινε εμείς δεν θα χωρίζαμε ποτέ. Με αγκάλισε και με φίλησε με τόση τρυφερότητα που νομίζω άλλη δεν θα βρω στη ζωή μου.
Η Ζωή ήταν η γυναίκα που ήξερε τα πάντα πάνω μου. Με είχε δει από έφηβος να γίνομαι άντρας. Αυτή ήταν που είχε δει τις πρώτες τρίχες να βγαίνουν στο στήθος μου, αυτή με είχε μάθει ότι ήξερα στο σεξ. Μαζί της κυκλοφόρησα και σε μέρη που δεν θα πήγαινα ποτέ. Μαζί της έφυγα τις πρώτες μου εκδρομές χωρίς τους γονείς μου. Ήταν η γυναίκα που ήξερα το κορμί της πόντο, πόντο. Της το είχα χαϊδέψει, το είχα φιλήσει, το είχα γευτεί. Και εκείνη το ίδιο. Δεν νομίζω ότι θ’ ανοίξω τα πόδια μου διάπλατα για να χωθεί κάποια γυναίκα όπως έγινε με την Ζωή.
Αποφασίσαμε λοιπόν να ακολουθήσουμε ο καθένας τη ζωή του αλλά να μην χαθούμε ποτέ.
Εκείνη γνώρισε τον Βαγγέλη, ένα τύπο που είχε συνεργείο για μηχανάκια στην Καλλιθέα. Πήγα και τον είδα από μακριά. Μου είχε πει ότι ήταν καλός άνθρωπος και ότι την αγαπούσε. Ήθελα να βεβαιωθώ. Εγώ πάλι ενέδωσα στο ασφυκτικό φλερτ μιας συμφοιτήτριας μου, της Μαριλού.
Όταν βρεθήκαμε με την Ζωή αφού είχαμε φτιάξει τις νέες μας σχέσεις και είπαμε να μιλήσουμε για το πως περνάγαμε στο σεξ, βάλαμε τα γέλια και οι δύο συγχρόνως. Το σεξ όπως γινόταν με τους δυο μας δεν επρόκειτο να το βρούμε πουθενά αλλού και σε κανέναν άλλο άνθρωπο. Η χημεία μεταξύ μας, η επαφή των κορμιών μας και η γεύση των φιλιών μας θα παρέμεναν αξεπέραστα.
Η Ζωή παντρεύτηκε, εγώ έφυγα για Βοστόνη και καθ’ όλη την διάρκεια των σπουδών μου ήρθε μετά από πίεση δική μου τρεις φορές από ένα δεκαπενθήμερο την κάθε φορά.
Την είχε πιάσει μια υστερία ότι γερνούσε και ότι δεν ήθελε να την βλέπω γυμνή.
-          Δεν με νοιάζει, το καταλαβαίνεις; Και εβδομήντα να γίνεις εγώ θα θέλω να σου κάνω έρωτα.
Της το έλεγα και το εννοούσα. Τη σημασία είχαν οι ρυτίδες ή η ηλικία. Η Ζωή είχε σημασία. Και ‘φχαριστιόμουν που την είχα στην αγκαλιά μου.
Εγώ τότε πρέπει να πλησίαζα τα τριάντα και εκείνη τα σαρανταπέντε, αλλά στα μάτια μου ήταν ακόμα μια πολύ ελκυστική γυναίκα.
Επέστρεψα απ’ τις σπουδές, άρχισα να φτιάχνω και εγώ την καριέρα μου, παντρευτήκαμε με την Μαριλού, αλλά επειδή δεν ήταν πολύ ευχαριστημένη απ’ την σεξουαλική μας ζωή, έπιασε την μάνα μου και της είπε ότι υποψιαζόταν ότι είχα γκόμενα. Δεν της πέρασε απ’ το μυαλό  ότι ήταν αγγούρι στο κρεβάτι, ούτε ότι δεν ήξερε να κάνει πίπες, ούτε ότι δεν καθόταν να τον φαει απ’ το κώλο.
Η μάνα μου λοιπόν, άλλο που δεν ήθελε. Έβαλε ντετέκτιβ να με παρακολουθήσει και μετά από ένα μήνα περίπου, η Ζωή είχε μια αναπάντεχη επίσκεψη στο σπίτι της στα Πετράλωνα. Η κυρία υπουργού, η μητέρα μου της χτύπησε το κουδούνι για να της πει, ότι ήξερε τα πάντα για τις συναντήσεις μας και για το διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους. Την απείλησε μάλιστα ότι αν δεν σταματούσε αμέσως να με συναντά θα παρέδιδε στον άντρα της ένα φάκελο με όλη την ιστορία και με φωτογραφίες. Της είπε επίσης να μην τολμήσει να μου αναφέρει τίποτα.
Ευτυχώς η Ζωή μου είπε τα πάντα και την επόμενη φορά που βρεθήκαμε της παρέδωσα εγώ στα χέρια της, όλες τις αναφορές του ντετέκτιβ και τις φωτογραφίες μαζί με τα αρνητικά τους. Ήθελα να τα πάρει στα χέρια της και να τα καταστρέψει η ίδια.
Εξανάγκασα μάλιστα την μάνα μου, να της γράψει ένα σημείωμα όπου θα της ζητούσε γραπτώς συγνώμη. Είχε ευτυχώς την εξυπνάδα να μην τα πει στην Μαριλού γιατί θα γινόμασταν ρεντίκολο. Η Ζωή με ρώτησε πως κατάφερα και της πήρα το υλικό, αλλά δεν της είπα ποτέ το τρόπο.
Τι να της έλεγα, ότι απείλησα την ίδια μου την μάνα ότι αν δεν μου έδινε ότι της είχε δώσει ο ντετέκτιβ, θα τα τίναζα όλα στον αέρα, και θα παντρευόμουν την Ζωή μ’ ένα πολύ ανοικτό γάμο όπου θα είχα καλεσμένα όλα τα κανάλια και τις εφημερίδες. Θα τους αποκάλυπτα μάλιστα ότι η μητέρα μου, που ήταν και πρέσβειρα καλής θέλησης της Ουνέσκο, κάνει τα στραβά μάτια που ο πατέρας μου ο υπουργός, την κερατώνει με την γραμματέα του;
Κόντεψε να πάθει καρδιακό επεισόδιο και μου παρέδωσε όλο το φάκελο.

 Η Ζωή έκανε με εξωσωματική ένα αγοράκι, που όταν το είδα συγκινήθηκα τόσο πολύ που βούρκωσα. Θα ήθελα πάρα πολύ να ήταν δικό μου. Εγώ πάλι έκανα δύο κορίτσια. Δύο πανέμορφα κουκλιά που λατρεύω.
Με την Ζωή εξακολουθούμε να βρισκόμαστε κανονικά για να φαμε, να πούμε τα νέα μας και τα νέα των παιδιών μας και μετά να κάνουμε έρωτα. Κάναμε και μία τρέλα που την θέλαμε όμως και οι δύο. Προφασιζόμενοι τρομερά ψέματα, το σκάσαμε απ’ τα σπίτια μας και την βραδιά που άλλαξε ο αιώνας, στο millennium, ήμασταν μαζί. Είχα νοικιάσει μια σουίτα στην Μεγάλη Βρετανία και έστω για μία ώρα βρεθήκαμε, ήπιαμε μια σαμπάνια, κάναμε έρωτα και φύγαμε. Ήταν κάτι που θέλαμε και οι δύο να συμβεί και το κάναμε.
Σήμερα εγώ είμαι σαράντα επτά και η Ζωή εξήντα ένα, και έχουμε ραντεβού στην Μεγάλη Βρετανία στην ίδια σουίτα που όμως λόγω της ανακαίνισης είναι διαφορετικά επιπλωμένη.
Ο ταξιτζής μ’ έβγαλε απ’ τις σκέψεις μου όταν είχαμε φτάσει έξω απ’ το ξενοδοχείο.
-          Δεκαεπτά λεπτά με το ρολόι αγαπητέ μου
Πράγματι με είχε φέρει σε δεκαεπτά λεπτά το θηρίο. Έβγαζα χρήματα για να τον πληρώσω όταν είδα την Ζωή να αναβαίνει τα σκαλοπάτια για να μπει μέσα. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ότι είχα όλη την ευτυχία του κόσμου στα πόδια μου.  Έβλεπα  το έντονο ψυχρό χειμωνιάτικο φως που έκανε τα μαλλιά της να φαντάζουν σαν από πίνακα ζωγραφικής, και φαντασιώθηκα τον εαυτό μου στα δεκαέξι, πρωτάρη να την αγκαλιάζει, να την φιλάει την στιγμή που ενώνονταν τα κορμιά μας.
Έτρεξα να την προλάβω αφήνοντας στον ταξιτζή έκθαμβο με ένα κατοστάρικο στο χέρι χωρίς να πάρω ρέστα.