Ο πιο αγαπητός CEO είναι Έλληνας

Του Βασίλη Παζόπουλου Ο Arthur Demoulas πιθανότατα δικαιούται τον τίτλο του πιο δημοφιλούς CEO όλων των εποχών. Όταν απολύθηκε ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων. Πολλά ανώτατα στελέχη παραιτήθηκαν και οι εργαζόμενοι έκαναν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Το εντυπωσιακό είναι πως ακόμα και οι πελάτες ξεκίνησαν μποϋκοτάζ, εναντιωμένοι στην απόφαση απόλυσης. Το ιστορικό της ανατροπής Το 2013, δημιουργήθηκε κλίμα αμφισβήτησης που παρακινήθηκε από τον ξάδελφο του, έναν από τους κυριότερους μετόχους της αλυσίδας Boston Market Basket. Παρ΄ όλα αυτά, διατήρησε το αξίωμα του προέδρου, κερδίζοντας την κρίσιμη ψηφοφορία στο διοικητικό συμβούλιο. Ωστόσο λίγους μήνες αργότερα, ο ξάδελφος του κατάφερε να τον... απολύσει. Ο Arthur ήταν εξαιρετικά αγαπητός και δημοφιλής, με αποτέλεσμα αυτή η απόφαση να εξαγριώσει τους εργαζόμενους. Χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από το κεντρικό κατάστημα της εταιρείας, εργαζόμενοι από όλες τις βαθμίδες ιεραρχίας, αλλά και υποστηρικτές του. Σε πολλές αποθήκες έγιναν απεργίες, στις οποίες συμμετείχαν και οι οδηγοί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αδειάσουν τα ράφια από εμπορεύματα. Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως στους διαδηλωτές  συμπαραστέκονται ακόμα και πελάτες της αλυσίδας. Μάλιστα έχουν προβεί σε μποϋκοτάζ των καταστημάτων. Πληροφορίες αναφέρουν πως ο τζίρος σε ορισμένα καταστήματα έχει πέσει μέχρι και 90%. Ταυτόχρονα, δεν έλειψαν και οι δηλώσεις συμπαράστασης από τους πολιτικούς της περιοχής.  Μεταξύ αυτών είναι η Γενική Εισαγγελέας υποψήφια κυβερνήτης Μάρθα Coakley, ο πιθανός Δημοκρατικός κυβερνητικός υποψήφιος Charles Baker, ο γερουσιαστής Jeanne Shaheen, και άλλοι πολλοί. Η ιστορία της επιχείρησης και οι οικογενειακές κόντρες Η διαμάχη και οι εχθρικές σχέσεις μεταξύ των ξάδελφων, που η ειρωνεία της τύχης θέλει να έχουν ακριβώς το ίδιο ονοματεπώνυμο, κρατάει πάνω από 40 χρόνια. Το 1916, δύο Έλληνες μετανάστες, ο Αθανάσιος (Arthur) και η Ευφροσύνη Δημουλά, ξεκίνησαν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα από ένα μπακάλικο στη Μασαχουσέτη. Το 1954 παραχώρησαν το κατάστημα αυτό σε δύο από τα έξι παιδιά τους. Τον Τηλέμαχο (Mike) και τον Γιώργο. Τα δυο αδέλφια δούλεψαν σκληρά και μέσα σε 15 χρόνια, μετέτρεψαν την οικογενειακή επιχείρηση σε μια σύγχρονη αλυσίδα σούπερ μάρκετ, με 15 σημεία πώλησης. Όταν πέθανε ο Γιώργος από καρδιακή προσβολή το 1971, κατά τη διάρκεια των διακοπών του στην Ελλάδα, ο Mike απέμεινε μοναδικός επικεφαλής. Αν και κάθε αδελφός είχε υποσχεθεί να εξασφαλίσει για την οικογένεια του άλλου σε περίπτωση θανάτου του, ο Mike φέρεται να μην τήρησε το λόγο του και σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα άφησε στους κληρονόμους του αδερφού του μόλις το 8% των μετοχών.  Μετά από δίκη, όμως, οι κληρονόμοι του Γιώργου κατάφεραν να αποκτήσουν το 51% των μετοχών της Demoulas. Λίγα χρόνια αργότερα, το 2006, ο γιος του Γιώργου, Arthur Demoulas, βρέθηκε να είναι ο όγδοος πλουσιότερος άνθρωπος της Βοστώνης και στις αρχές του 2008, το διοικητικό συμβούλιο τον εξέλεξε πρόεδρο της εταιρείας. Γιατί οι εργαζόμενοι είναι τόσο αφοσιωμένοι στον Demoulas Ο βασικότερος λόγος είναι η οικογενειακή ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο Market Basket. Ο Demoulas έχει μια φιλική συμπεριφορά που τον έχει κάνει ιδιαίτερα δημοφιλή στους εργαζόμενους. Νοιάζεται για τους ανθρώπους του, αναφέρει ο Tom Trainor, ένας υπάλληλος που απολύθηκε την Κυριακή για το ρόλο που διαδραμάτησε στις διαδηλώσεις. "Ξέρει το όνομά σου, το όνομα της συζύγου σου, σε ποιο σχολείο πηγαίνουν τα παιδιά σου. Αν κάποιος συγγενής ή μέλος της οικογένειάς τους είναι σοβαρά άρρωστο, θα βεβαιωθεί προσωπικά ότι έλαβε την κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Θα παραβρεθεί στους γάμους και στις κηδείες. Έχει δημιουργήσει ειδικό πρόγραμμα υποτροφιών για τους υπαλλήλους που σπουδάζουν στο κολέγιο". Πέρα από αυτό, είναι ένας πολύ καλός επιχειρηματίας. Ως Διευθύνων Σύμβουλος διπλασίασε τα κέρδη της επιχείρησης σε οκτώ χρόνια. Δεν είναι τυχαίο πως η αλυσίδα αποκαλείται ακόμα Demoulas, ενώ η σημερινή επωνυμία είναι Market Basket. Τα καταστήματα εδρεύουν συνήθως σε εμπορικά κέντρα, συχνά ιδιοκτησίας μιας εταιρίας real estate συμφερόντων της οικογένειας. Σήμερα την βρίσκουμε να έχει παρουσία σε 2 πολιτείες, ενώ σκοπεύει να επεκταθεί σύντομα και σε άλλη μία. Αριθμεί 71 καταστήματα, αναπτυσσόμενη με ρυθμό πέντε καταστημάτων τον χρόνο. Σημαντικό στοιχείο, που εξηγεί ακόμα περισσότερο τις αντιδράσεις, είναι πως οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν μερίδιο από τα κέρδη της επιχείρησης, κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη βιομηχανία τροφίμων. Αυτή η πολιτική είχε οφέλη και για τους μετόχους, όχι μόνο για τους εργαζόμενους. Οι υπάλληλοι είναι εξαιρετικά πιστοί και έχουν κίνητρο να αποφύγουν τις σπατάλες. Το σενάριο της πώλησης Ο Arthur προσφέρθηκε να αγοράσει το σύνολο της εταιρείας από τα ξαδέρφια του. Το νέο διοικητικό συμβούλιο ανάφερε πως θα την εξετάσει, μαζί με άλλες προσφορές που έχει στα χέρια του. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα εντός του Αυγούστου να έχουμε την οριστική κατάληξη του θέματος. Εν τω μεταξύ, οι περισσότεροι διευθυντές καταστημάτων, έχουν υπογράψει δήλωση που αναφέρει πως θα παραιτηθούν αν πωληθεί η αλυσίδα σε κάποιον άλλον! Τελικά φαίνεται να έχουν δίκιο, αυτοί που λένε πως οι Έλληνες είναι ικανοί για το χειρότερο και για το καλύτερο. Ανακαλύπτοντας αυτήν την ιστορία, άρχισα να φοβάμαι πως η διχόνοια είναι στο dna μας. Μας ακολουθεί ακόμα και στην άλλη άκρη του κόσμου. * Ο κ. Βασίλης Παζόπουλος είναι οικονομολόγος, χρηματιστηριακός αναλυτής

Πηγή:www.capital.gr