ΕΛΕΝΗ ΚΟΜΙΝΗ
ekomini@pegasus.gr
Το «παρατσούκλι» που του έχει βγάλει η επενδυτική κοινότητα, που
απαρτίζεται από μικρά και μεγάλα funds, είναι «Quant King», που σημαίνει
ότι τον αναγνωρίζουν ως «βασιλιά» μίας συγκεκριμένης τεχνικής που
χρησιμοποιεί ειδικούς μαθηματικούς αλγορίθμους για τις
χρηματοοικονομικές συναλλαγές (αγορές και πωλήσεις).
Η βρετανική εφημερίδα «Financial Times» αναφέρθηκε στον Σάιμονς το 2006 ως τον «πιο έξυπνο δισεκατομμυριούχο», ενώ το 2011 ήταν μέσα στη λίστα των 50 ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή, του περιοδικού «Bloomberg Markets».
Ο γκουρού των αγορών απασχολεί για δεύτερη φορά τις αμερικανικές Αρχές για τις πρακτικές που ακολουθεί στην εταιρεία του. Σύμφωνα με το πόρισμα της επιτροπής, η εταιρεία του, η Renaissance Technologies, χρησιμοποίησε ένα καλάθι δικαιωμάτων για να μεταχειρίζεται βραχυπρόθεσμα κέρδη ως μακροπρόθεσμα, επιτρέποντας στο fund να αποφύγει περισσότερα από 6 δισ. δολάρια σε φόρους για τις οικονομικές χρήσεις από το 2000 έως το 2013.
Ο γερουσιαστής Καρλ Λέβιν είπε ότι «οι τράπεζες και τα hedge funds χρησιμοποίησαν αμφιλεγόμενα δομημένα χρηματοοικονομικά προϊόντα σε ένα γιγαντιαίο παιχνίδι προσποίησης, που κόστισε δισεκατομμύρια στο υπουργείο Οικονομικών και παρέκαμψαν τις εγγυήσεις που προστατεύουν την οικονομία από την πρακτική του υπερβολικού τραπεζικού δανεισμού για κερδοσκοπικές επενδύσεις στις μετοχές».
Η πρώτη φορά ήταν τον Νοέμβριο του 2008, μαζί με τους άλλους 4 μεγαλύτερους και πιο ακριβοπληρωμένους fund managers, τον Τζορτζ Σόρος, τον Τζον Αλφρεντ Πόλσον, τον Φιλίπ Φαλκόν και τον Κένεθ Γκρίφιν.
Τότε απολογήθηκαν και ορκίστηκαν για την αλήθεια των λεγομένων τους ενώπιον της Επιτροπής Εποπτείας της Βουλής και της Κυβερνητικής Επιτροπής Μεταρρυθμίσεων, στις κατηγορίες ότι η άναρχη στρατηγική τους, με τα στοιχήματα που βάζουν στις χρηματοπιστωτικές αγορές, έχουν αποσταθεροποιήσει την παγκόσμια οικονομία. Παρουσιάστηκαν σίγουροι ότι όλα έχουν γίνει νόμιμα, ή, στη χειρότερη περίπτωση, ότι έχουν εκμεταλλευτεί τις «τρύπες» του ελεγκτικού ανεξάρτητου μηχανισμού και δεν μπορεί κανείς να τους... ακουμπήσει. Το μόνο άγχος τους ήταν αν θα αλλάξει ο νόμος.
Γι' αυτό, η υπερασπιστική τους -ενιαία- «γραμμή» ήταν κυρίως μία προειδοποίηση προς το Κογκρέσο: «Αν αλλάξουν οι νόμοι και ο τρόπος που γίνεται η δουλειά, θα μπορούσαν οι οικονομικές θέσεις να μεταφερθούν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο Λονδίνο».
Ετσι, τα 5 κορυφαία στελέχη των hedge funds της Αμερικής υπερασπίστηκαν σθεναρά τη μυστικότητα και τη βιομηχανία υψηλού κινδύνου. Οι ίδιοι πέντε της Wall Street αντιμετώπισαν τότε εξαντλητικές και αμέτρητες ερωτήσεις για τον χαμηλό συντελεστή φορολογίας που έχουν και για τα επίπεδα... διαφάνειας που δεν έχουν.
Πλήρης εμπιστευτικότητα
Επιθυμώντας να περάσουν σε ένα πιο γνώριμο «έδαφος», εξέφρασαν την εκδοχή να αποκαλύψουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις επενδύσεις τους στην Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και επέμεναν ότι γι' αυτά που θα ειπωθούν θα πρέπει να υπάρξει πλήρης εμπιστευτικότητα και να μείνουν μακριά από το δημόσιο... βλέμμα. Η αλαζονεία ήταν περίσσια. Ο 40χρονος μεγιστάνας Γκρίφιν, το fund του οποίου διαχειρίζεται πάνω από 20 δισ. δολάρια, είπε στους νομοθέτες ότι δημόσια διαφάνεια θα πει να ζητήσουν και από την Coca-Cola να αποκαλύψει τη μυστική της φόρμουλα!
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το προηγούμενο διάστημα που κυριαρχούσε η αβεβαιότητα στις ρυθμιστικές αρχές, είχε υπονομευτεί η ανταγωνιστικότητα της Αμερικής έναντι της Βρετανίας. «Μου ραγίζει την καρδιά, όταν πάω στο Canary Wharf, να κοιτάζω χιλιάδες θέσεις εργασίας στην αγορά παραγώγων του Λονδίνου που ανήκουν σε Αμερική», πρόσθεσε ο ίδιος.
Τους ζήτησαν επίσης να εξηγήσουν γιατί το εισόδημά τους φορολογείται σαν κέρδη κεφαλαίου σε επίπεδο μόλις 15%, δηλαδή κάτω από το ποσοστό που καταβάλλεται από έναν δάσκαλο ή έναν υδραυλικό. Ο Πόλσον -ο οποίος προσωπικά ο ίδιος κέρδισε περισσότερα από 3 δισ. δολάρια όταν το fund Paulson & Co με το στοίχημά του κατά των στεγαστικών δανείων χαμηλής εξασφάλισης (sub-prime)-, είπε ότι η σύγκριση ήταν άδικη.
Και κατά τη γνώμη του το εξήγησε λέγοντας ότι «αν κάποιος, είτε ήταν υδραυλικός ή δάσκαλος, αγόραζε μετοχές και τις κρατούσε για περισσότερο από έναν χρόνο, θα είχε φορολογηθεί με συντελεστή μακροπρόθεσμου κέρδους».
Ο ουγγρικής καταγωγής Τζορτζ Σόρος πολλές φορές προσπάθησε να πείσει τους συναδέλφους του να υιοθετήσουν μια πιο συγκαταβατική γραμμή. Ο Σόρος, ο οποίος πρότεινε τη δημιουργία ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας να ελέγχει τα παράγωγα, είπε ότι δεν θα είχε καμία αντίρρηση να πληρώνουν έναν κανονικό συντελεστή του φόρου επί του συνόλου των εισοδημάτων.
Οι διαχειριστές των hedge funds είπαν στο Κογκρέσο ότι τα κέρδη τους κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας μαγείας, αλλά ήταν ύστερα από σκληρή δουλειά και λεπτομερή έρευνα η οποία κατέδειξε ότι τα αμερικανικά ενυπόθηκα δάνεια ήταν υπερτιμημένα.
Ο Σάιμονς είπε ότι οι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας ήταν οι πιο ένοχοι μεταξύ των οικονομικών παραγόντων, αφού δεν εξέτασαν επαρκώς τους ενυπόθηκους τίτλους.
«Επέτρεψαν τα φύκια να πουληθούν σαν μεταξωτές κορδέλες», είπε. Ο ίδιος απ' ό,τι φαίνεται αγοράζει στην πραγματική αξία και καταφέρνει να πουλάει στην καλύτερη δυνατή γι' αυτόν τιμή. Κάπως έτσι έφτασε στο σημείο η περιουσία του να υπολογιστεί από το Forbes σε 12,5 δισ. δολάρια και να εμφανίζεται στο νούμερο 88 της λίστας των πιο πλούσιων δισεκατομμυριούχων του κόσμου και στο νούμερο 34 της λίστας των πιο πλούσιων Αμερικανών. Επίσης, βρίσκεται στην 6η θέση των καλύτερων μάνατζερ ανάμεσα στα hedge funds και είναι αυτοδημιούργητος.
Ο Σάιμονς δεν είναι τυχαία περίπτωση. Είναι απόφοιτος της μαθηματικής σχολής του πασίγνωστου αμερικανικού Πανεπιστημίου ΜΙΤ και πήρε διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, το Berkeley.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως μαθηματικός και μάλιστα τόσο καλός που «έσπασε» έναν κώδικα εκ μέρους του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Αργότερα, ήταν επικεφαλής του τμήματος μαθηματικών στο SUNY-Stony Brook. Ισως γι' αυτό το γιοτ που του παραδόθηκε το 2008 από τους Ολλανδούς που το έχτισαν, το ονόμασε «Αρχιμήδης»
Ενεργητικό 25 δισ.
Το 1982 ίδρυσε το hedge fund Renaissance Technologies, η έδρα του οποίου στη Νέα Υόρκη, στο East Setauket, όπου κατοικεί. Σήμερα, το Renaissance διαχειρίζεται ενεργητικό ύψους 25 δισ. δολαρίων. Το fund χρησιμοποιεί μαθηματικά μοντέλα υπολογιστών που αναγνωρίζουν ανεπάρκειες σε τίτλους υψηλής ρευστότητας.
Επίσης, έχει δημιουργήσει το ίδρυμα «Σάιμονς», πριμοδοτώντας το με 1 δισ. ευρώ δολάρια, στόχος του οποίου είναι η πρόοδος στα Μαθηματικά για την Αμερική και η έρευνα σε θέματα υγείας, όπως π.χ. για τον αυτισμό.
Ο... «Quant King» αποσύρθηκε το 2010 από την εταιρεία hedge fund που δημιούργησε. Συνεχίζει όμως στα 76 του χρόνια, ως μη εκτελεστικό μέλος, να παίζει σημαντικό ρόλο στην εταιρεία και να επωφελείται από τη διαχείριση των κεφαλαίων και, ιδιαίτερα, από τη μυστική και σταθερά κερδοφόρα στρατηγική του «μαύρου κουτιού» όπως το ονομάζουν, γνωστό και ως «μενταγιόν».
Είναι παντρεμένος (για δεύτερη φορά) με τη Μέριλιν Σάιμονς και είναι πατέρας 5 παιδιών. Δύο από τα παιδιά του βρήκαν τραγικούς θανάτους σε νεαρή ηλικία, καθώς το ένα απεβίωσε από πνιγμό και το άλλο σε αυτοκινητικό δυστύχημα.
Η πρώτη φορά
Τον Νοέμβρη του 2008 ο Σάιμονς και άλλοι τέσσερις κορυφαίοι fund μάνατζερ, οι Τζορτζ Σόρος, Τζον Αλφρεντ Πόλσον, Φιλίπ Φαλκόν και Κένεθ Γκρίφιν, είχαν κληθεί από την Επιτροπή Εποπτείας της Βουλής και την Κυβερνητική Επιτροπή Μεταρρυθμίσεων, κατηγορούμενοι ότι με την επιθετική πολιτική τους είχαν αποσταθεροποιήσει την παγκόσμια οικονομία. Και οι τέσσερις παρουσιάστηκαν σίγουροι ότι όλα έχουν γίνει νόμιμα ή, στη χειρότερη περίπτωση, ότι έχουν εκμεταλλευτεί τις «τρύπες» του ελεγκτικού ανεξάρτητου μηχανισμού και δεν μπορεί κανείς να τους... ακουμπήσει.
ΕΛΕΝΗ ΚΟΜΙΝΗ
ekomini@pegasus.gr
ekomini@pegasus.gr
Ο 76χρονος Τζέιμς Χάρις Σάιμονς ή Τζιμ για τους φίλους του, είναι Αμερικανός μαθηματικός, fund μάνατζερ και φιλάνθρωπος.
Η βρετανική εφημερίδα «Financial Times» αναφέρθηκε στον Σάιμονς το 2006 ως τον «πιο έξυπνο δισεκατομμυριούχο», ενώ το 2011 ήταν μέσα στη λίστα των 50 ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή, του περιοδικού «Bloomberg Markets».
Ο γκουρού των αγορών απασχολεί για δεύτερη φορά τις αμερικανικές Αρχές για τις πρακτικές που ακολουθεί στην εταιρεία του. Σύμφωνα με το πόρισμα της επιτροπής, η εταιρεία του, η Renaissance Technologies, χρησιμοποίησε ένα καλάθι δικαιωμάτων για να μεταχειρίζεται βραχυπρόθεσμα κέρδη ως μακροπρόθεσμα, επιτρέποντας στο fund να αποφύγει περισσότερα από 6 δισ. δολάρια σε φόρους για τις οικονομικές χρήσεις από το 2000 έως το 2013.
Ο γερουσιαστής Καρλ Λέβιν είπε ότι «οι τράπεζες και τα hedge funds χρησιμοποίησαν αμφιλεγόμενα δομημένα χρηματοοικονομικά προϊόντα σε ένα γιγαντιαίο παιχνίδι προσποίησης, που κόστισε δισεκατομμύρια στο υπουργείο Οικονομικών και παρέκαμψαν τις εγγυήσεις που προστατεύουν την οικονομία από την πρακτική του υπερβολικού τραπεζικού δανεισμού για κερδοσκοπικές επενδύσεις στις μετοχές».
Η πρώτη φορά ήταν τον Νοέμβριο του 2008, μαζί με τους άλλους 4 μεγαλύτερους και πιο ακριβοπληρωμένους fund managers, τον Τζορτζ Σόρος, τον Τζον Αλφρεντ Πόλσον, τον Φιλίπ Φαλκόν και τον Κένεθ Γκρίφιν.
Τότε απολογήθηκαν και ορκίστηκαν για την αλήθεια των λεγομένων τους ενώπιον της Επιτροπής Εποπτείας της Βουλής και της Κυβερνητικής Επιτροπής Μεταρρυθμίσεων, στις κατηγορίες ότι η άναρχη στρατηγική τους, με τα στοιχήματα που βάζουν στις χρηματοπιστωτικές αγορές, έχουν αποσταθεροποιήσει την παγκόσμια οικονομία. Παρουσιάστηκαν σίγουροι ότι όλα έχουν γίνει νόμιμα, ή, στη χειρότερη περίπτωση, ότι έχουν εκμεταλλευτεί τις «τρύπες» του ελεγκτικού ανεξάρτητου μηχανισμού και δεν μπορεί κανείς να τους... ακουμπήσει. Το μόνο άγχος τους ήταν αν θα αλλάξει ο νόμος.
Γι' αυτό, η υπερασπιστική τους -ενιαία- «γραμμή» ήταν κυρίως μία προειδοποίηση προς το Κογκρέσο: «Αν αλλάξουν οι νόμοι και ο τρόπος που γίνεται η δουλειά, θα μπορούσαν οι οικονομικές θέσεις να μεταφερθούν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο Λονδίνο».
Ετσι, τα 5 κορυφαία στελέχη των hedge funds της Αμερικής υπερασπίστηκαν σθεναρά τη μυστικότητα και τη βιομηχανία υψηλού κινδύνου. Οι ίδιοι πέντε της Wall Street αντιμετώπισαν τότε εξαντλητικές και αμέτρητες ερωτήσεις για τον χαμηλό συντελεστή φορολογίας που έχουν και για τα επίπεδα... διαφάνειας που δεν έχουν.
Πλήρης εμπιστευτικότητα
Επιθυμώντας να περάσουν σε ένα πιο γνώριμο «έδαφος», εξέφρασαν την εκδοχή να αποκαλύψουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις επενδύσεις τους στην Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και επέμεναν ότι γι' αυτά που θα ειπωθούν θα πρέπει να υπάρξει πλήρης εμπιστευτικότητα και να μείνουν μακριά από το δημόσιο... βλέμμα. Η αλαζονεία ήταν περίσσια. Ο 40χρονος μεγιστάνας Γκρίφιν, το fund του οποίου διαχειρίζεται πάνω από 20 δισ. δολάρια, είπε στους νομοθέτες ότι δημόσια διαφάνεια θα πει να ζητήσουν και από την Coca-Cola να αποκαλύψει τη μυστική της φόρμουλα!
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το προηγούμενο διάστημα που κυριαρχούσε η αβεβαιότητα στις ρυθμιστικές αρχές, είχε υπονομευτεί η ανταγωνιστικότητα της Αμερικής έναντι της Βρετανίας. «Μου ραγίζει την καρδιά, όταν πάω στο Canary Wharf, να κοιτάζω χιλιάδες θέσεις εργασίας στην αγορά παραγώγων του Λονδίνου που ανήκουν σε Αμερική», πρόσθεσε ο ίδιος.
Τους ζήτησαν επίσης να εξηγήσουν γιατί το εισόδημά τους φορολογείται σαν κέρδη κεφαλαίου σε επίπεδο μόλις 15%, δηλαδή κάτω από το ποσοστό που καταβάλλεται από έναν δάσκαλο ή έναν υδραυλικό. Ο Πόλσον -ο οποίος προσωπικά ο ίδιος κέρδισε περισσότερα από 3 δισ. δολάρια όταν το fund Paulson & Co με το στοίχημά του κατά των στεγαστικών δανείων χαμηλής εξασφάλισης (sub-prime)-, είπε ότι η σύγκριση ήταν άδικη.
Και κατά τη γνώμη του το εξήγησε λέγοντας ότι «αν κάποιος, είτε ήταν υδραυλικός ή δάσκαλος, αγόραζε μετοχές και τις κρατούσε για περισσότερο από έναν χρόνο, θα είχε φορολογηθεί με συντελεστή μακροπρόθεσμου κέρδους».
Ο ουγγρικής καταγωγής Τζορτζ Σόρος πολλές φορές προσπάθησε να πείσει τους συναδέλφους του να υιοθετήσουν μια πιο συγκαταβατική γραμμή. Ο Σόρος, ο οποίος πρότεινε τη δημιουργία ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας να ελέγχει τα παράγωγα, είπε ότι δεν θα είχε καμία αντίρρηση να πληρώνουν έναν κανονικό συντελεστή του φόρου επί του συνόλου των εισοδημάτων.
Οι διαχειριστές των hedge funds είπαν στο Κογκρέσο ότι τα κέρδη τους κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας μαγείας, αλλά ήταν ύστερα από σκληρή δουλειά και λεπτομερή έρευνα η οποία κατέδειξε ότι τα αμερικανικά ενυπόθηκα δάνεια ήταν υπερτιμημένα.
Ο Σάιμονς είπε ότι οι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας ήταν οι πιο ένοχοι μεταξύ των οικονομικών παραγόντων, αφού δεν εξέτασαν επαρκώς τους ενυπόθηκους τίτλους.
«Επέτρεψαν τα φύκια να πουληθούν σαν μεταξωτές κορδέλες», είπε. Ο ίδιος απ' ό,τι φαίνεται αγοράζει στην πραγματική αξία και καταφέρνει να πουλάει στην καλύτερη δυνατή γι' αυτόν τιμή. Κάπως έτσι έφτασε στο σημείο η περιουσία του να υπολογιστεί από το Forbes σε 12,5 δισ. δολάρια και να εμφανίζεται στο νούμερο 88 της λίστας των πιο πλούσιων δισεκατομμυριούχων του κόσμου και στο νούμερο 34 της λίστας των πιο πλούσιων Αμερικανών. Επίσης, βρίσκεται στην 6η θέση των καλύτερων μάνατζερ ανάμεσα στα hedge funds και είναι αυτοδημιούργητος.
Ο Σάιμονς δεν είναι τυχαία περίπτωση. Είναι απόφοιτος της μαθηματικής σχολής του πασίγνωστου αμερικανικού Πανεπιστημίου ΜΙΤ και πήρε διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, το Berkeley.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως μαθηματικός και μάλιστα τόσο καλός που «έσπασε» έναν κώδικα εκ μέρους του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Αργότερα, ήταν επικεφαλής του τμήματος μαθηματικών στο SUNY-Stony Brook. Ισως γι' αυτό το γιοτ που του παραδόθηκε το 2008 από τους Ολλανδούς που το έχτισαν, το ονόμασε «Αρχιμήδης»
Ενεργητικό 25 δισ.
Το 1982 ίδρυσε το hedge fund Renaissance Technologies, η έδρα του οποίου στη Νέα Υόρκη, στο East Setauket, όπου κατοικεί. Σήμερα, το Renaissance διαχειρίζεται ενεργητικό ύψους 25 δισ. δολαρίων. Το fund χρησιμοποιεί μαθηματικά μοντέλα υπολογιστών που αναγνωρίζουν ανεπάρκειες σε τίτλους υψηλής ρευστότητας.
Επίσης, έχει δημιουργήσει το ίδρυμα «Σάιμονς», πριμοδοτώντας το με 1 δισ. ευρώ δολάρια, στόχος του οποίου είναι η πρόοδος στα Μαθηματικά για την Αμερική και η έρευνα σε θέματα υγείας, όπως π.χ. για τον αυτισμό.
Ο... «Quant King» αποσύρθηκε το 2010 από την εταιρεία hedge fund που δημιούργησε. Συνεχίζει όμως στα 76 του χρόνια, ως μη εκτελεστικό μέλος, να παίζει σημαντικό ρόλο στην εταιρεία και να επωφελείται από τη διαχείριση των κεφαλαίων και, ιδιαίτερα, από τη μυστική και σταθερά κερδοφόρα στρατηγική του «μαύρου κουτιού» όπως το ονομάζουν, γνωστό και ως «μενταγιόν».
Είναι παντρεμένος (για δεύτερη φορά) με τη Μέριλιν Σάιμονς και είναι πατέρας 5 παιδιών. Δύο από τα παιδιά του βρήκαν τραγικούς θανάτους σε νεαρή ηλικία, καθώς το ένα απεβίωσε από πνιγμό και το άλλο σε αυτοκινητικό δυστύχημα.
Η πρώτη φορά
Τον Νοέμβρη του 2008 ο Σάιμονς και άλλοι τέσσερις κορυφαίοι fund μάνατζερ, οι Τζορτζ Σόρος, Τζον Αλφρεντ Πόλσον, Φιλίπ Φαλκόν και Κένεθ Γκρίφιν, είχαν κληθεί από την Επιτροπή Εποπτείας της Βουλής και την Κυβερνητική Επιτροπή Μεταρρυθμίσεων, κατηγορούμενοι ότι με την επιθετική πολιτική τους είχαν αποσταθεροποιήσει την παγκόσμια οικονομία. Και οι τέσσερις παρουσιάστηκαν σίγουροι ότι όλα έχουν γίνει νόμιμα ή, στη χειρότερη περίπτωση, ότι έχουν εκμεταλλευτεί τις «τρύπες» του ελεγκτικού ανεξάρτητου μηχανισμού και δεν μπορεί κανείς να τους... ακουμπήσει.
ΕΛΕΝΗ ΚΟΜΙΝΗ
ekomini@pegasus.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες