Κυβερνητική Επιτροπή Ανεργίας αποφάσισαν να συγκροτήσουν οι κ.κ.
Σαμαράς και Βενιζέλος με κομματικούς προέδρους για να μελετήσουν λύσεις
(λέει) στο φαινόμενο της ανεργίας.
Αν σημειώσουμε ότι ο μόνος τρόπος
απασχόλησης που ξέρουν οι πολιτικοί της χώρας είναι ο διορισμός στο
κράτος, ας ετοιμάζουμε τα πορτοφόλια μας (μισθωτοί συνταξιούχοι και
άνεργοι) για να πληρώσουμε τις νέες κρατικές θέσεις εργασίας.
Επειδή ο βέβαιος αντίλογος στο συμπέρασμά μου θα είναι «...κάτσε πρώτα να δεις τι θα πουν και τι θα αποφασίσουν και μετά αρχίζει τις γκρίνιες...» έχω έτοιμη την απάντηση.
Δεν με ξαφνιάζει καθόλου η απόφαση για σύσταση άλλης μίας Επιτροπής για ένα ογκώδες θέμα της οικονομίας και ιδίως της κοινωνίας μας.
Αυτό που με κάνει να ανησυχώ είναι η σύσταση Κυβερνητικής Επιτροπής από τους αρχηγούς της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ λίγο πριν τις εκλογές του Μάιου. Αυτά μόνο ως προς την απάντηση στον πιθανό αντίλογο.
Ας έλθουμε όμως στους λόγους της ανησυχίας ότι ετοιμαζόμαστε για νέες φουρνιές κρατικών υπαλλήλων που, κατά την γνώμη μου, είναι πολλοί και θα ήμουν ευτυχής να είχα πειστικές απαντήσεις.
Κατ΄ αρχάς τι λύση μπορεί να βρουν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος στο σύνθετο πρόβλημα της ανεργίας (1.500.000 ατόμων που μαζί με τους επαγγελματίες και μικρομεσαίους που έκλεισαν τα μαγαζιά τους ξεπερνούν τα 2.000.000 αν υπολογίσουμε και απασχολούμενα άτομα της οικογένειας τους) εκτός από αυτή ενός επενδυτικού «μπουμ» στην χώρα από τους κλάδους της μεταποίησης, των υπηρεσιών και κάπως της ενέργειας.
Και όταν μιλάμε για επενδυτικό «μπουμ» εννοούμε ραγδαίες επενδύσεις, οπωσδήποτε εντός του 2014, ώστε να καταστεί δυνατή η δημιουργία θέσεων εργασίας από το 2017 και μετά.
Γιατί μια κανονική επένδυση σε οποιαδήποτε ανεπτυγμένη χώρα απαιτεί 2-3 χρόνια από την ημέρα του σχεδιασμού της.
Στην Ελλάδα της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της μίζας και της ανυπαρξίας ακόμη και γενικού πολεοδομικού σχεδίου, η επένδυση θα χρειαστεί πάνω από 5 χρόνια. Καλόπιστα όμως δέχομαι τα 2-3.
Όταν η ελληνική οικονομική ιστορία της χώρας έχει αποδείξει ότι σε προεκλογικές περιόδους (ειδικότερα ενόψει Δημοτικών εκλογών) η υπονόμευση των επενδύσεων αποτελεί κανόνα για λόγους ψηφοθηρίας πρέπει να είναι ηλίθιοι ακόμη και οι ξένοι απατεώνες για να έλθουν να βάλουν λεφτά στην χώρα το 2014 με δύο εκλογικές αναμετρήσεις και με προοπτική αιφνιδίων βουλευτικών εκλογών το 2015 λόγω αδυναμίας εκλογής προέδρου Δημοκρατίας. (Βουλευτικές εκλογές για το 2014 αποκλείονται, κατά την γνώμη μου, γιατί κανείς ακόμη δεν τολμάει να πάρει την καυτή πατάτα).
Εάν λοιπόν δεν φέρουν λεφτά ξένοι (στην απίθανη, βεβαίως, περίπτωση που θα βρεθούν σοβαροί κεφαλαιούχοι να έλθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα) αποκλείεται κάθε άλλης μορφή επένδυση καθώς οι Έλληνες επιχειρηματίες (ιδίως της μεταποίησης) δίνουν ήδη ό,τι έχουν και δεν έχουν σε φόρους, χαράτσια, και τακτοποιήσεις εισφορών και δανείων για να γλυτώσουν τα σπίτια τους.
Ας φύγουμε από τον εγχώριο εργοδότη στην μεταποίηση (γενικά) που ιστορικά, στην Ελλάδα, ήταν ο μεγαλύτερος εργοδότης. Και ας πάμε στον εργοδότη κατασκευές.
Ποιος βάζει σήμερα τα λεφτά του στην Ελλάδα στον χώρο των κατασκευών από την οικοδομή μέχρι και τα οδικά έργα όταν (στην καλύτερη περίπτωση) το κράτος έχει φεσώσει εργολάβους και υπεργολάβους (διαγωνισμών) με περισσότερα από 3 δισ. ευρώ λόγω στάσης πληρωμών.
Για ιδιωτικές δε κατασκευές καλύτερα να μην κάνουμε συζήτηση. Θα χάσουμε τα λόγια μας.
Τον εργοδότη που λέγεται ναυτιλία ας τον ξεχάσουμε αν σημειώσουμε και το πόσο χοντρά τα είπαν οι ναυτιλιακοί παράγοντες στον ίδιο τον αρμόδιο υπουργό Ναυτιλίας όταν τον προειδοποίησαν ότι αν δεν σταματήσει η διπλή φορολόγηση θα τα μαζέψουν τελικά από την Ελλάδα.
Και επειδή ορισμένοι (κυβερνητικοί) επικαλούνται ως τομείς απασχόλησης τον Τουρισμό (λόγω ανόδου), την Ενέργεια και τις Έρευνες πετρελαίου καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν.
Γιατί στον Τουρισμό αν βρει κάποιος δουλειά (εκτός των μεταναστών με μαύρα) θα είναι για 3-4 μήνες.
Στην Ενέργεια δεν πρόκειται να απασχοληθούν πάνω από 1.000 άτομα ακόμη και αν η Ελλάδα γίνει απέραντο ενεργειακό πάρκο.
Και σε ό,τι αφορά τις έρευνες πετρελαίου ας ξυπνήσουμε πρώτα από τα όνειρα με τις κελεμπίες και τα σαρίκια... και τα ξαναλέμε...
Το αστείο δε στην όλη υπόθεση είναι ότι στην Κυβερνητική Επιτροπή Ανεργίας θα μετέχουν και εκπρόσωποι επιχειρηματιών....
Επειδή ο βέβαιος αντίλογος στο συμπέρασμά μου θα είναι «...κάτσε πρώτα να δεις τι θα πουν και τι θα αποφασίσουν και μετά αρχίζει τις γκρίνιες...» έχω έτοιμη την απάντηση.
Δεν με ξαφνιάζει καθόλου η απόφαση για σύσταση άλλης μίας Επιτροπής για ένα ογκώδες θέμα της οικονομίας και ιδίως της κοινωνίας μας.
Αυτό που με κάνει να ανησυχώ είναι η σύσταση Κυβερνητικής Επιτροπής από τους αρχηγούς της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ λίγο πριν τις εκλογές του Μάιου. Αυτά μόνο ως προς την απάντηση στον πιθανό αντίλογο.
Ας έλθουμε όμως στους λόγους της ανησυχίας ότι ετοιμαζόμαστε για νέες φουρνιές κρατικών υπαλλήλων που, κατά την γνώμη μου, είναι πολλοί και θα ήμουν ευτυχής να είχα πειστικές απαντήσεις.
Κατ΄ αρχάς τι λύση μπορεί να βρουν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος στο σύνθετο πρόβλημα της ανεργίας (1.500.000 ατόμων που μαζί με τους επαγγελματίες και μικρομεσαίους που έκλεισαν τα μαγαζιά τους ξεπερνούν τα 2.000.000 αν υπολογίσουμε και απασχολούμενα άτομα της οικογένειας τους) εκτός από αυτή ενός επενδυτικού «μπουμ» στην χώρα από τους κλάδους της μεταποίησης, των υπηρεσιών και κάπως της ενέργειας.
Και όταν μιλάμε για επενδυτικό «μπουμ» εννοούμε ραγδαίες επενδύσεις, οπωσδήποτε εντός του 2014, ώστε να καταστεί δυνατή η δημιουργία θέσεων εργασίας από το 2017 και μετά.
Γιατί μια κανονική επένδυση σε οποιαδήποτε ανεπτυγμένη χώρα απαιτεί 2-3 χρόνια από την ημέρα του σχεδιασμού της.
Στην Ελλάδα της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της μίζας και της ανυπαρξίας ακόμη και γενικού πολεοδομικού σχεδίου, η επένδυση θα χρειαστεί πάνω από 5 χρόνια. Καλόπιστα όμως δέχομαι τα 2-3.
Όταν η ελληνική οικονομική ιστορία της χώρας έχει αποδείξει ότι σε προεκλογικές περιόδους (ειδικότερα ενόψει Δημοτικών εκλογών) η υπονόμευση των επενδύσεων αποτελεί κανόνα για λόγους ψηφοθηρίας πρέπει να είναι ηλίθιοι ακόμη και οι ξένοι απατεώνες για να έλθουν να βάλουν λεφτά στην χώρα το 2014 με δύο εκλογικές αναμετρήσεις και με προοπτική αιφνιδίων βουλευτικών εκλογών το 2015 λόγω αδυναμίας εκλογής προέδρου Δημοκρατίας. (Βουλευτικές εκλογές για το 2014 αποκλείονται, κατά την γνώμη μου, γιατί κανείς ακόμη δεν τολμάει να πάρει την καυτή πατάτα).
Εάν λοιπόν δεν φέρουν λεφτά ξένοι (στην απίθανη, βεβαίως, περίπτωση που θα βρεθούν σοβαροί κεφαλαιούχοι να έλθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα) αποκλείεται κάθε άλλης μορφή επένδυση καθώς οι Έλληνες επιχειρηματίες (ιδίως της μεταποίησης) δίνουν ήδη ό,τι έχουν και δεν έχουν σε φόρους, χαράτσια, και τακτοποιήσεις εισφορών και δανείων για να γλυτώσουν τα σπίτια τους.
Ας φύγουμε από τον εγχώριο εργοδότη στην μεταποίηση (γενικά) που ιστορικά, στην Ελλάδα, ήταν ο μεγαλύτερος εργοδότης. Και ας πάμε στον εργοδότη κατασκευές.
Ποιος βάζει σήμερα τα λεφτά του στην Ελλάδα στον χώρο των κατασκευών από την οικοδομή μέχρι και τα οδικά έργα όταν (στην καλύτερη περίπτωση) το κράτος έχει φεσώσει εργολάβους και υπεργολάβους (διαγωνισμών) με περισσότερα από 3 δισ. ευρώ λόγω στάσης πληρωμών.
Για ιδιωτικές δε κατασκευές καλύτερα να μην κάνουμε συζήτηση. Θα χάσουμε τα λόγια μας.
Τον εργοδότη που λέγεται ναυτιλία ας τον ξεχάσουμε αν σημειώσουμε και το πόσο χοντρά τα είπαν οι ναυτιλιακοί παράγοντες στον ίδιο τον αρμόδιο υπουργό Ναυτιλίας όταν τον προειδοποίησαν ότι αν δεν σταματήσει η διπλή φορολόγηση θα τα μαζέψουν τελικά από την Ελλάδα.
Και επειδή ορισμένοι (κυβερνητικοί) επικαλούνται ως τομείς απασχόλησης τον Τουρισμό (λόγω ανόδου), την Ενέργεια και τις Έρευνες πετρελαίου καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν.
Γιατί στον Τουρισμό αν βρει κάποιος δουλειά (εκτός των μεταναστών με μαύρα) θα είναι για 3-4 μήνες.
Στην Ενέργεια δεν πρόκειται να απασχοληθούν πάνω από 1.000 άτομα ακόμη και αν η Ελλάδα γίνει απέραντο ενεργειακό πάρκο.
Και σε ό,τι αφορά τις έρευνες πετρελαίου ας ξυπνήσουμε πρώτα από τα όνειρα με τις κελεμπίες και τα σαρίκια... και τα ξαναλέμε...
Το αστείο δε στην όλη υπόθεση είναι ότι στην Κυβερνητική Επιτροπή Ανεργίας θα μετέχουν και εκπρόσωποι επιχειρηματιών....
Είναι αστείο
γιατί η κυβέρνηση μέσα στον τριτοκοσμικό σοσιαλιστικό παραλογισμό της
έχει προφανώς ξεχάσει ότι πολλοί επιχειρηματίες της χώρας μπορεί να
είναι κρατικοδίαιτοι και να κάνουν ακόμη και αριστερά ανοίγματα (στα
λόγια και με υπολογισμό) αλλά αν τους ζητήσεις «συντροφική υποστήριξη»
με προσλήψεις, χωρίς επιδότηση, αλλάζουν έδρα σε πρώτη φάση.
Στην
επόμενη σε χαιρετούν από την Αμερική και την Ευρώπη. Και σου κουνούν το
μαντήλι από την Βουλγαρία, την Ρουμανία και την Τουρκία.
george.kraloglou@capital.gr
george.kraloglou@capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες