Στην Ελλάδα υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις, κανένας άνθρωπος να μην κοιμάται το βράδυ νηστικός, στο κρύο, χωρίς ηλεκτρικό ή να μην έχει πρόσβαση σε φαρμακευτική περίθαλψη.

Το ζήτημα είναι πως η κοινωνία πρέπει να λειτουργήσει έτσι ώστε να εξασφαλίσει αυτά που μας κατατάσσουν στις ανεπτυγμένες και όχι τις υπανάπτυκτες χώρες.

Η οικονομία έχει τους δικούς της κανόνες οι οποίοι εξαρτώνται από την σπανιότητα των πόρων και τις συμπεριφορές που αναπτύσσουν οι άνθρωποι,  με βάση τις επιλογές που διαθέτουν και  σε σχέση με το συμφέρον τους ή έστω αυτό που νομίζουν συμφέρον τους.

Είναι πολύ εύκολο π.χ. το κράτος να εξασφαλίσει σε 100.000 οικογένειες δωρεάν ρεύμα. Αν δεν το πράξει με το σωστό τρόπο, σε τρεις μήνες οι οικογένειες που θα πληρούν τις προϋποθέσεις θα είναι 300.000, σε ένα χρόνο 2 εκατ. και σε τρία χρόνια όλοι θα υποτίθεται πως έχουν δωρεάν ρεύμα αλλά κανείς στην πραγματικότητα δεν θα έχει ρεύμα.

Όποιος έχει επισκεφτεί σοσιαλιστικούς «παραδείσους» όπως η Κούβα, θα έχει διαπιστώσει πως ενώ υποτίθεται πως έχουν δωρεάν ρεύμα, το δίκτυο ακόμη και στην πρωτεύουσα, εκτός των ξενοδοχείων, έχει ρεύμα 1-2 τρίωρα το 24ωρο...

Δωρεάν ηλεκτρικό έχουν και στη Βόρεια Κορέα, αλλά αν κοιτάξει κάποιος τη φωτογραφία της περιοχής από δορυφόρο τη νύχτα θα διαπιστώσει πως είναι η πιο σκοτεινή και από την κόλαση...

Μια ηλεκτρική εταιρεία είτε κρατική είναι είτε ιδιωτική πρέπει να κάνει σωστά τη δουλειά της. Να παράγει ηλεκτρισμό με όσο δυνατόν χαμηλότερο κόστος μπορεί και να τον πουλάει με κέρδος. Αν αναγκαστεί να δουλεύει με ζημιά, η έλλειψη ηλεκτρικού θα είναι θέμα χρόνου...

Η κοινωνική αλληλεγγύη σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν για το ηλεκτρικό δεν είναι ζήτημα της ηλεκτρικής εταιρείας αλλά της κοινωνίας. Αν η κοινωνία ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους που δεν έχουν ηλεκτρικό, όπως ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους που δεν έχουν τρόφιμα ή ρούχα, μπορεί να συγκεντρώνει σε εθελοντική βάση κουπόνια που αντιπροσωπεύουν κιλοβατώρες...

Οι πολιτικοί που χαρίζουν κιλοβατώρες ή «κουρεύουν» στεγαστικά δάνεια αρέσκονται στις «κηδείες με ξένα κόλλυβα». Κάνουν δηλαδή φιλανθρωπίες ή κοινωνική πολιτική με τις τσέπες των άλλων.

Αν θέλουν τα κόμματα να χαρίζουν κιλοβατώρες, ας προσφέρουν την κρατική χρηματοδότηση που λαμβάνουν γι’ αυτό το σκοπό  ή να  βάλουν τα μέλη τους να συνδράμουν. Το ίδιο ισχύει και για τα στεγαστικά δάνεια που δεν μπορούν να πληρωθούν και κινδυνεύουν με πλειστηριασμούς.

Με τις καταθέσεις των άλλων όλοι μπορούν να παριστάνουν τους φίλους του λαού.

Ο λαϊκισμός ως πολιτική συμπεριφορά δεν συνιστά όφελος προς το λαό όσο και αν επιδερμικά μοιάζει με κάτι τέτοιο. Ο λαϊκισμός αποτελεί απομίμηση της λαϊκότητας, εκδηλώνεται με υπερβολή και συνήθως έχει καταστροφικές συνέπειες.

Οι πολιτικοί που επικαλούνται συνεχώς το λαό, το όφελος του λαού και την εξουσία του λαού, το κάνουν για να υποδηλώσουν την συμμετοχή του λαού στην άσκηση της εξουσίας μέσω και προς όφελος  των ιδίων βεβαίως.

Ο λαϊκισμός σε όλες του τις εκφάνσεις υποκρύπτει εσκεμμένη ανειλικρίνεια και προσπάθεια αυτού που το εκφράζει να αναδειχθεί σε προστάτη του λαού.

Χαρακτηριστικό του λαϊκισμού είναι η κολακεία των ελαττωμάτων αδυνάμων και των ηλιθίων με τρόπο που ευχαριστούν επιδερμικά και βραχυπρόθεσμα αλλά βλάπτουν μακροπρόθεσμα. Σκοπός όλης αυτής της βλαβερής πολιτικής είναι η υποκλοπή τα εύνοιας για ίδιων όφελος.

Υπό αυτή την έννοια ο δρόμος που έχουμε πάρει δεν μας οδηγεί σε κάποια έξοδο αλλά βαθύτερα στην κρίση και τη ανέχεια. Είναι ο ίδιος δρόμος που ακολουθούμε δεκαετίες και ας έχει φτάσει εδώ που είμαστε.

2)Κάνουν ό,τι μπορούν...

Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να καταστρέψει την χρηματιστηριακή αγορά αντί σε μια δύσκολη περίοδο για την χρηματοδότηση επενδύσεων μέσω τραπεζών να τη χρησιμοποιήσει σαν μοχλό.

Να θεσπίσει δηλαδή κανόνες που θα ευνοούν την μακροπρόθεσμη διακράτηση μετοχών και να προστατέψει τους μικρομέτοχους απέναντι στις αυθαιρεσίες των μεγάλων.

Βλέπε: Κάνουν ότι μπορούν...

3) Πως οι 2000 μετοχές έγιναν 1
 
Κύριε Στούπα καλημέρα σας.
 
Απευθύνομαι σε εσάς μιας και είστε γνώστης του αντικειμένου και ελπίζω να με βοηθήσετε σε μια απορία που έχω....
 
Ξεκινάω λοιπόν..
 
Ο πατέρας μου είχε αγοράσει πριν κάποια χρόνια (10 ή 15 χρόνια) αρκετές μετοχές της ΓΕΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ, για τις συγκεκριμένες μετοχές δεν είχε κάνει απολύτως καμιά ενέργεια μέχρι και σήμερα.

Θέλοντας εχτές να προχωρήσει στην πώληση τους πήγαμε σε μια ALPHA ΒΑΝΚ και μας ενημέρωσαν ότι ο πατέρας μου έχει στην κατοχή του ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΜΕΤΟΧΗ.

Να προσθέσω ότι όλα αυτά τα χρονιά δεν είχε ούτε μια ενημέρωση από την τράπεζα για την πορεία της μετοχής.
Στην τράπεζα δεν γνώριζαν πως μπορεί να έχει προκύψει αυτό απλά έλεγαν αερολογίες και πρότειναν στον μπαμπά μου να γράψει ένα γράμμα στη Γενική για την πορεία της μετοχής όλα αυτά τα χρόνια.

Το βασικό μου ερώτημα Κ Στούπα είναι: Πως γίνεται κάτοχος 2000 μετοχών να καταλήγει με μόνο ΜΙΑ χωρίς ο ίδιος να έχει προβεί σε καμία ενέργεια.
 
Θα χαρώ πολύ αν μου απαντήσετε
 
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
 
Με εκτίμηση Ελένη Μαγγανα
 
Απάντηση: Δεκαπέντε χρόνια είναι πολλά για να αδιαφορήσει κάποιος και αυτό έχει κόστος του. Πριν δεκαπέντε χρόνια οι μετοχές δεν ήταν αϋλες, ήταν τυπωμένες σε χαρτί. Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες αυξήσεις κεφαλαίου έγιναν σε αυτό το διάστημα στις οποίες δεν συμμετείχατε και άρα κάθε φορά η συμμετοχή σας στη τράπεζα μειώνονταν.

Το γεγονός πως αφορούν μετοχές τράπεζας σε μια χώρα που χρεοκόπησε και παρέσυρε μαζί της και τις τράπεζες είναι η αιτία αυτής της συρρίκνωσης. Δεν μπορώ να υπολογίσω 2.000 μετοχές του 1997-98 σε πόσες μετοχές αντιστοιχούν σήμερα.
 
Δημοσιεύω όμως την επιστολή γιατί μπορεί κάποιος να το έχει κάνει και να μας διαφωτίσει.
4) Οι μαρκίζες είναι παραπλανητικές…
 
Από τον τοίχο το Βασίλης Γιόκαρης στο φ/β

Στην Ελλάδα δεν είχαμε ποτέ δεξιά ή αριστερά κόμματα, πραγματικά φιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά ή χριστιανοδημοκρατικά. Τα μόνα κόμματα τα οποία υπήρξαν και υπάρχουν, είναι το Αγγλικό, το Γαλλικο και το Ρωσικό σε διάφορες παραλλαγές και με οριζόντια διασπορά στα πρόσωπα που στελεχώνουν την πολιτική ζωή του τοπου. Οι μαρκίζες είναι παραπλανητικές.