Ποιος πληρώνει τις αδράνειες της ΔΕΠΑ
Περισσότερο ανησύχησε, παρά καθησύχασε η ΔΕΠΑ τους Έλληνες καταναλωτές φυσικού αερίου, με τη διαρροή της στο Reuters, ότι ζητά από τη ρωσική Gazprom μείωση 20% στην τιμή με την οποία προμηθεύεται το καύσιμο, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Επίσης,
αρνητικά αξιολογείται και το ότι το στέλεχος της ΔΕΠΑ που μίλησε στο
πρακτορείο, δεν έκανε καμία αναφορά σε απαίτηση για αναδρομική επιστροφή έκπτωσης, όπως συνέβη με τους άλλους Ευρωπαίους πελάτες.
Ο προβληματισμός για την τακτική που ακολουθεί η ΔΕΠΑ είναι έντονος, καθώς ενώ
ανώτατα στελέχη της Ρωσικής εταιρείας παραδέχονται ότι οι τιμές με τις οποίες πουλούν στη ΔΕΠΑ είναι υψηλότερες κατά 30-35% έναντι αυτών που πουλούν στους άλλους ευρωπαίους πελάτες, η ΔΕΠΑ δεν θέτει αντίστοιχο αίτημα. Αντίθετα, κατεβάζει τον πήχη των απαιτήσεών της στο 20%.
Αυτό σημαίνει ότι και στην περίπτωση που ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση με την επίτευξη συμφωνίας, αυτή είναι φυσικό να «καθίσει» σε ποσοστό έκπτωσης πολύ χαμηλότερο. Πιθανότερο, γύρω στο 10%.
Αποτέλεσμα, οι Έλληνες καταναλωτές και η χειμαζόμενη από το υψηλό ενεργειακό κόστος και την οικονομική κρίση εγχώρια βιομηχανία, θα συνεχίσουν να επιβαρύνονται με «καπέλο» υπέρ της Gazprom. Απλώς, αυτό δεν θα είναι «ημίψηλο».
Σχετικά με τους χειρισμούς της ΔΕΠΑ στο θέμα της τιμής αγοράς αερίου από τη Gazprom, αυτό που της προσάπτει η εγχώρια βιομηχανία είναι οι διαδικασίες που επέλεξε και οι οποίες, όπως εκτιμούν, ευνοούν σαφώς τη ρωσική πλευρά.
Θεωρούν δηλαδή ότι η ΔΕΠΑ, εν μέσω οικονομικής κρίσης, αδράνησε, αφήνοντας ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία που πρόσφεραν οι Ευρωπαίοι πελάτες της Gazprom τα προηγούμενα χρόνια, ζητώντας και πετυχαίνοντας μεγάλες εκπτώσεις, αλλά και επιστροφές ποσών ύψους 3 δισ. δολαρίων, επικαλούμενες τις αλλαγές στις συνθήκες της διεθνούς αγοράς φυσικού αερίου.
Αντίθετα, τονίζουν οι άνθρωποι της βιομηχανίας, η ΔΕΠΑ περίμενε το Μάρτιο του 2013 να προκαλέσει αναδιαπραγμάτευση διάρκειας 6 μηνών, διάστημα κατά το οποίο δεν μπορεί να προβεί σε καμία άλλη ενέργεια. Με τη διαδικασία αυτή χάθηκε ένας χρόνος, καθώς μόνο με την λήξη της διαπραγμάτευσης, το ένα από τα δύο μέρη έχει το δικαίωμα προσφυγής στη διεθνή διαιτησία.
Όπως δε τονίζεται με έμφαση από την πλευρά της βιομηχανίας, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα η Gazprom έχει ελάχιστο ενδιαφέρον να ανταποκριθεί σε αίτημα για μείωση της τιμής φυσικού αερίου, αφού, αν αποφασίσει η ΔΕΠΑ να προσφύγει στη διεθνή διαιτησία, αυτό θα γίνει στα τέλη του έτους ή στις αρχές του 2014, ενώ η ολοκλήρωσή της διαδικασίας κατά πάσα πιθανότητα θα συμπέσει με τη λήξη ισχύος της διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας - Ρωσίας το 2016.
Ως εκ τούτου τα ερωτήματα που τίθενται είναι ποιου τα συμφέροντα έχει στην ατζέντα της η ΔΕΠΑ όταν διαπραγματεύεται για κάτι τόσο σημαντικό όπως η τιμή του φυσικού αερίου. Της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας ή της Gazprom; Και εν τέλει γιατί διαπραγματεύεται μείωση 15-20%, ενώ η ίδια η ρωσική εταιρεία έχει δημοσιοποιήσει επίσημα στοιχεία που δείχνουν ότι η διαφορά της τιμής που πληρώνει η Ελλάδα έναντι του Ευρωπαϊκού μέσου όρου είναι 30-35%.
Ο προβληματισμός για την τακτική που ακολουθεί η ΔΕΠΑ είναι έντονος, καθώς ενώ
ανώτατα στελέχη της Ρωσικής εταιρείας παραδέχονται ότι οι τιμές με τις οποίες πουλούν στη ΔΕΠΑ είναι υψηλότερες κατά 30-35% έναντι αυτών που πουλούν στους άλλους ευρωπαίους πελάτες, η ΔΕΠΑ δεν θέτει αντίστοιχο αίτημα. Αντίθετα, κατεβάζει τον πήχη των απαιτήσεών της στο 20%.
Αυτό σημαίνει ότι και στην περίπτωση που ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση με την επίτευξη συμφωνίας, αυτή είναι φυσικό να «καθίσει» σε ποσοστό έκπτωσης πολύ χαμηλότερο. Πιθανότερο, γύρω στο 10%.
Αποτέλεσμα, οι Έλληνες καταναλωτές και η χειμαζόμενη από το υψηλό ενεργειακό κόστος και την οικονομική κρίση εγχώρια βιομηχανία, θα συνεχίσουν να επιβαρύνονται με «καπέλο» υπέρ της Gazprom. Απλώς, αυτό δεν θα είναι «ημίψηλο».
Σχετικά με τους χειρισμούς της ΔΕΠΑ στο θέμα της τιμής αγοράς αερίου από τη Gazprom, αυτό που της προσάπτει η εγχώρια βιομηχανία είναι οι διαδικασίες που επέλεξε και οι οποίες, όπως εκτιμούν, ευνοούν σαφώς τη ρωσική πλευρά.
Θεωρούν δηλαδή ότι η ΔΕΠΑ, εν μέσω οικονομικής κρίσης, αδράνησε, αφήνοντας ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία που πρόσφεραν οι Ευρωπαίοι πελάτες της Gazprom τα προηγούμενα χρόνια, ζητώντας και πετυχαίνοντας μεγάλες εκπτώσεις, αλλά και επιστροφές ποσών ύψους 3 δισ. δολαρίων, επικαλούμενες τις αλλαγές στις συνθήκες της διεθνούς αγοράς φυσικού αερίου.
Αντίθετα, τονίζουν οι άνθρωποι της βιομηχανίας, η ΔΕΠΑ περίμενε το Μάρτιο του 2013 να προκαλέσει αναδιαπραγμάτευση διάρκειας 6 μηνών, διάστημα κατά το οποίο δεν μπορεί να προβεί σε καμία άλλη ενέργεια. Με τη διαδικασία αυτή χάθηκε ένας χρόνος, καθώς μόνο με την λήξη της διαπραγμάτευσης, το ένα από τα δύο μέρη έχει το δικαίωμα προσφυγής στη διεθνή διαιτησία.
Όπως δε τονίζεται με έμφαση από την πλευρά της βιομηχανίας, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα η Gazprom έχει ελάχιστο ενδιαφέρον να ανταποκριθεί σε αίτημα για μείωση της τιμής φυσικού αερίου, αφού, αν αποφασίσει η ΔΕΠΑ να προσφύγει στη διεθνή διαιτησία, αυτό θα γίνει στα τέλη του έτους ή στις αρχές του 2014, ενώ η ολοκλήρωσή της διαδικασίας κατά πάσα πιθανότητα θα συμπέσει με τη λήξη ισχύος της διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας - Ρωσίας το 2016.
Ως εκ τούτου τα ερωτήματα που τίθενται είναι ποιου τα συμφέροντα έχει στην ατζέντα της η ΔΕΠΑ όταν διαπραγματεύεται για κάτι τόσο σημαντικό όπως η τιμή του φυσικού αερίου. Της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας ή της Gazprom; Και εν τέλει γιατί διαπραγματεύεται μείωση 15-20%, ενώ η ίδια η ρωσική εταιρεία έχει δημοσιοποιήσει επίσημα στοιχεία που δείχνουν ότι η διαφορά της τιμής που πληρώνει η Ελλάδα έναντι του Ευρωπαϊκού μέσου όρου είναι 30-35%.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες