Σε διπλό ταμπλό το παζάρι για Ελλάδα

της Αγγελικής Παπαμιλτιάδου
 

Αυστηρή προειδοποίηση για τήρηση του προγράμματος το μήνυμα Βρυξελλών σε Σαμαρά. Λύση-εξπρές για χρέος και «κενά» ζητά η Αθήνα. Η επικοινωνιακή στήριξη της κυβέρνησης και τα «θέλω» για τα προαπαιτούμενα. «Συγχώνευση» δόσεων εξετάζουν οι δανειστές. 

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς θα αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες έχοντας ως πρωταρχικό στόχο στην ατζέντα να πείσει τους Ευρωπαίους αξιωματούχους ότι η Ελλάδα δεν αντέχει άλλα βάρη και ότι η αποσαφήνιση των δημοσιονομικών μέτρων του 2015-16 που καλείται να λάβει η χώρα πρέπει να μεταφερθεί χρονικά αλλά και να αναβαπτιστεί σε «διαρθρωτική εξυγίανση», με φόντο την ανάπτυξη.

Είναι το ένα ταμπλό στο οποίο εξελίσσεται η διαπραγμάτευση. Το δεύτερο βρίσκεται στην Αθήνα, όπου ήδη τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας ξεσκονίζουν τα στοιχεία του προϋπολογισμού και ελέγχουν την πορεία των μεταρρυθμίσεων.
Το βασικό επιχείρημα που θα χρησιμοποιήσει ο πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες δεν είναι άλλο από τη μεγάλη κοινωνική πίεση που υπάρχει και την πιθανότητα εκλογικού ατυχήματος.

Βεβαίως, πίσω από τις κλειστές πόρτες των Βρυξελλών ο πρωθυπουργός θα προσπαθήσει
να ανιχνεύσει προθέσεις και αντιδράσεις για δύο θέματα:


1. Εάν οι δανειστές θα δεχθούν να βασίσουν μελλοντικές αποφάσεις για τη χώρα μας πάνω στην Έκθεση Βιωσιμότητας του Χρέους που καταρτίζει το υπουργείο Οικονομικών για πρώτη φορά. Σκοπός της έκθεσης, όπως έγραψε την Παρασκευή το Εuro2day.gr, είναι να υπάρχει αντίλογος στη διαπραγμάτευση, ο οποίος σχετίζεται και με την επόμενη δέσμη μέτρων.


2. Να πείσει ότι το χρηματοδοτικό κενό -που ήδη τρέχει- πρέπει να αντιμετωπιστεί με λύση-εξπρές, ει δυνατόν μέσα στον Νοέμβριο. Η ελληνική κυβέρνηση, ενθαρρυνόμενη από τις προθέσεις του ΔΝΤ να αναδείξει το θέμα μετά τις γερμανικές εκλογές, θα προσπαθήσει να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους ότι σεναριολογία που θα κρατήσει μήνες μόνο ζημιά θα κάνει στην οικονομία τόσο της Ελλάδας όσο και της ευρωζώνης. Το Μαξίμου επιδιώκει να έχει τελικό σχέδιο εγκεκριμένο μέχρι το τέλος του έτους, ώστε να μην μπλεχτεί η υπόθεση και με την ελληνική προεδρία της Ε.Ε. που αρχίζει τη 1η Ιανουαρίου.
Βεβαίως, από αρκετές συζητήσεις που είχαμε με αξιωματούχους στο περιθώριο του άτυπου Eurogroup στο Βίλνιους της Λιθουανίας την περασμένη Παρασκευή, προκύπτει ότι κανείς δεν πιστεύει πως το θέμα θα κλείσει τόσο σύντομα και τόσο εύκολα.


«Πότε η Ε.Ε. ενήργησε γρήγορα και αποφασιστικά, για να το πράξει τώρα;», αναρωτήθηκε κορυφαίος παράγοντας της Ε.Ε., υπογραμμίζοντας ότι όλες οι αποφάσεις είναι προϊόν συμβιβασμού ανάμεσα στις πολιτικές της κάθε χώρας.
Αυτό βεβαίως που κρύβουν όλοι επιμελώς είναι η ανησυχία που επικρατεί για το χρηματοδοτικό κενό που τρέχει ήδη από την 1η Σεπτεμβρίου και έχει να κάνει με το 1 δισ. ευρώ από τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων που μεταφέρθηκαν από το 2013 στο 2014, καθώς και από το ναυάγιο της πλήρους επιστροφής στην Ελλάδα των κερδών από τα ομόλογα που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες μέσω του προγράμματος ANFA.
Και οι δύο αυτές παράμετροι έχουν ήδη συνυπολογιστεί στα φετινά έσοδα και θα πρέπει -μετά από απαίτηση του ΔΝΤ- να βρεθεί τρόπος κάλυψής τους μέχρι το Eurogroup του Οκτωβρίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το χρηματοδοτικό κενό από τις δύο αυτές παραμέτρους είναι επιπρόσθετο εκείνου που ήδη γνωρίζουμε και περιλαμβάνεται στις εκθέσεις της τρόικας. Συνεπώς η πίεση είναι μεγάλη.

Τι θα ακούσει ο Σαμαράς στις Βρυξέλλες

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του Euro2day.gr, η γραμμή των δανειστών παραμένει σκληρή και θα έχει να κάνει με προειδοποιήσεις ότι εάν δεν κλείσουν όλα τα προαπαιτούμενα οι επόμενες δόσεις των δανείων θα καθυστερήσουν.
Ήδη αξιωματούχος της Κομισιόν εκτίμησε ότι η δόση του Οκτωβρίου θα καθυστερήσει και ενδέχεται να συγχωνευθεί με αυτήν του Νοεμβρίου, δείχνοντας έτσι ότι η χαλάρωση, την οποία βλέπει η κυβέρνηση για μετά της γερμανικές εκλογές, δεν πρόκειται να έρθει.
Αντιθέτως, ο πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες αναμένεται να ακούσει την ίδια διατύπωση, ότι η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τα συμφωνηθέντα κατά γράμμα πριν ζητήσει περαιτέρω βοήθεια.
Όπως μαθαίνουμε, τα τρία κύρια σημεία πίεσης προς την ελληνική πλευρά είναι:
1. Ολοκλήρωση των απολύσεων στο Δημόσιο.
2. Νέες περικοπές δαπανών σε υγεία και εργασία, καθώς και σε άλλους τομείς όπως στην άμυνα.
3. Και το κυριότερο, εμπλοκή ξένων εμπειρογνωμόνων στη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, με το πρόσχημα ότι εάν ο στόχος των εσόδων είναι ελλιπής η Ελλάδα δεν θα λάβει περαιτέρω βοήθεια.
Το καρότο σε αυτήν την ιστορία έχει να κάνει με τη σαφή πολιτική και επικοινωνιακή στήριξη που θα λάβει ο κ. Σαμαράς από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, όπως άλλωστε φάνηκε και τις τελευταίες εβδομάδες.