Τι σχολιάζουν οι αναλυτές της αγοράς

• --Στρατής Πολυχρονέας

Το Χρηματιστήριο αποτέλεσε και αποτελεί σημαντικό μοχλό ανάπτυξης της Αμερικανικής οικονομίας, το οποίο συνέβαλε ουσιαστικά στο να αναδυθούν οι ΗΠΑ από την χειρότερη ύφεση των τελευταίων 10ετίων και όχι μόνο, υπενθυμίζει ο Στρατής Πολυχρονέας.

Δυστυχώς όμως αυτό το παράδειγμα, δεν φαίνεται ούτε να αναγνωρίζεται, ούτε να ακολουθείται στην Ελλάδα.

Δεν αναγνωρίζεται, γιατί ο Χρηματοπιστωτικός Τομέας προβάλλεται ίσως, ως ο μοναδικός μοχλός επανεκκίνησης της οικονομίας.

Δεν ακολουθείται, το αντίθετο μάλιστα, γιατί ακόμα και αυτή η επιλογή του φόρου υπεραξίας, πόσο μάλλον δε ο τρόπος εφαρμογής του, φαντάζει επιεικώς ακατανόητη.

Ξεκινώντας από το Χρηματοπιστωτικό Τομέα οφείλει κανείς να παρατηρήσει τα εξής: την πιστωτική συρρίκνωση (παρά την επιτυχή ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, οι στρόφιγγες του δανεισμού/ χρηματοδότησης δεν έχουν ανοίξει ακόμα) και το ύψος των επισφαλειών παρουσιάζεται ιδιαίτερα χαμηλό (αν αναλογισθεί κανείς ότι βρισκόμαστε στον έκτο χρόνο ύφεσης).

Η αρνητική πιστωτική επέκταση (-3,9% τον Οκτώβριο) ή αλλιώς πιστωτική συρρίκνωση, έχει οδηγήσει τις Επιχειρήσεις στο να στραφούν στον Ιδιωτικό τομέα για το δανεισμό τους, μη μπορώντας να περιμένουν το πότε και το αν θα πάρουν την έγκριση, είτε για κεφάλαιο κίνησης ή για νέο δανεισμό.

Σύμμαχοι σε αυτήν την προσπάθεια είναι τα ίδια τα Πιστωτικά Ιδρύματα, καθώς από τη μια μειώνουν τα δάνειά τους (προσπαθώντας να βελτιώσουν τον ισολογισμό τους και ειδικότερα  το λόγο δάνεια προς καταθέσεις) και από την άλλη μεταφέρουν τον κίνδυνο του δανεισμού στους ιδιώτες.

Η προσπάθεια αυτή έχει στεφθεί από ιδιαίτερη επιτυχία μέσω των νέων εκδόσεων εταιρικών ομολόγων (Ελληνικά Πετρέλαια, Frigoglass, Τιιτάν, OTE, S&BΒιομηχανικά Ορυκτά), με τη ζήτηση να αυξάνεται, λόγω της σημαντικής υποχώρησης των προθεσμιακών καταθέσεων και την έως τώρα "ψήφο εμπιστοσύνης" των ξένων επενδυτών.

Βασικό χαρακτηριστικό των επιτυχών εκδόσεων και του ενδιαφέροντος από ξένους επενδυτές;  Το ότι όλες είναι εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο Αθηνών και ορισμένες εξ’ αυτών "τυγχάνουν" αξιολόγησης από τους διεθνείς οίκους.

Πόσο εύκολο όμως είναι για τις υπόλοιπες εταιρείες που δεν είναι εισηγμένες να έχουν μια αντίστοιχη ευκαιρία άντλησης κεφαλαίων; Αλλά, το βασικότερο ερώτημα είναι το ποιος επενδύει πραγματικά στο Ελληνικό Χρηματιστήριο, αναλαμβάνοντας τον κίνδυνο; 

Πόσοι ξένοι επενδυτές έχουν επενδύσει σε εταιρείες που δεν ανήκουν στον FTSE/ΧΑ Large Cap ή έστω και στο FTSE/ASE Mid Cap;

Ποσό εύκολο είναι η άντληση κεφαλαίων μέσω νέων αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου από τις εισηγμένες; 

Είναι το λιγότερο προφανές, το πόσο σημαντικό είναι το Ελληνικό Χρηματιστήριο στην πραγματική ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας. Αυτό άλλωστε μπορεί να το διαπιστώσει κανείς και από την πλειονότητα των αποκρατικοποιήσεων και τον τρόπο που έχουν πραγματοποιηθεί.

Η επιβολή φορολογίας στο Χρηματιστήριο είναι απόλυτα λογική, καθώς ισχύει και σε άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αντιπαρέλθει το γεγονός ότι είναι ένα απόλυτα αντιαναπτυξιακό μέτρο και αμφιβόλου αποτελέσματος (τα παραδείγματα της επιβολής του σε άλλους κλάδους της οικονομίας πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, οδηγώντας μάλιστα στη δραματική συρρίκνωση αυτών).

"Τέλος, εύλογα ερωτηματικά προκαλεί το ύψος των συντελεστών φορολόγησης υπεραξιών σε μετοχές και ομόλογα συγκριτικά με αυτούς των καταθέσεων" τονίζει ο αναλυτής της Solidus Sec.