ΔΕΗ: Εκστρατεία εκφοβισμού με θύμα την ΑτΕ

 

• «Ή σας γδύνω ή σας κλείνω»

Πρωτοφανή χαρακτηρίζουν παράγοντες της αγοράς την απόφαση ΔΕΗ να καταγγείλει τη σύμβαση με Αλουμίνιο. Προσπάθεια να ανακοπεί κύμα αιτημάτων από τη βιομηχανία για μείωση κόστους. Η απόφαση της διαιτησίας και οι αντιδράσεις.

Κίνηση εκφοβισμού των ενεργοβόρων βιομηχανιών, που ζητούν ανταγωνιστικές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, χαρακτηρίζουν οι άνθρωποι της βιομηχανίας την απόφαση του δ.σ. της ΔΕΗ να καταγγείλει τη σύμβαση με το Αλουμίνιο, μετά την έκδοση της απόφασης της διαιτησίας στην οποία προσέφυγαν οι δύο πλευρές με την υπογραφή συνυποσχετικού.

Η κίνηση της διοίκησης της ΔΕΗ χαρακτηρίζεται πρωτοφανής για εταιρεία κράτους, όπου ισχύουν κοινά αποδεκτά συναλλακτικά ήθη για τους εξής λόγους:
· Θέλει να εμφανίζεται ότι είναι υπεράνω οργάνων και θεσμών, όπως το διαιτητικό δικαστήριο και ο Ανεξάρτητος Ρυθμιστής της ενεργειακής αγοράς.
· Επιδιώκει να διατηρεί το δικαίωμα εφαρμογής διαιτητικών αποφάσεων μόνο εφόσον αυτές κρίνει ότι ικανοποιούν τα συμφέροντά της, παρότι προσφεύγει με τη θέλησή της.
· Εξευτελίζει τον νεοσύστατο θεσμό της διαιτησίας στις διαφορές για θέματα ενέργειας.
· «Τρομοκρατεί» τους άλλους βιομηχανικούς καταναλωτές δείχνοντας ότι ακόμη και αν τους δικαιώσει διαιτητικό όργανο η ίδια δεν πρόκειται να εφαρμόσει την απόφασή του.

«Ή σας γδύνω ή σας κλείνω»

Από όσα είναι σε θέση να γνωρίζει το Εuro2day.gr, η εκτός συναλλακτικών ηθών πρόθεση της ΔΕΗ να διακόψει την ηλεκτροδότηση της Αλουμίνιον της Ελλάδος στηρίζεται στο ότι η απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου αναγνωρίζει ότι καταναλωτές με το προφίλ της συγκεκριμένης βιομηχανίας θα πρέπει να τροφοδοτούνται από μονάδες βάσης, δηλαδή λιγνιτικές, και με το κόστος παραγωγής που διαμορφώνεται για τις μονάδες αυτές. Το ύψος της τιμολόγησης, δηλαδή 40,7 ευρώ οι 1.000 κιλοβατώρες, είναι μέγεθος το οποίο προέκυψε και από τα κοστολογικά στοιχεία της ΔΕΗ.


Με δεδομένο δε ότι το μεταλλουργικό εργοστάσιο της Αλουμίνιον λειτουργεί με σταθερό φορτίο όλες τις ώρες του εικοσιτετράωρου και επτά μέρες την εβδομάδα, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, θα πρέπει να τιμολογείται με βάση το κόστος που εμφανίζει η ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρισμού από λιγνιτικά εργοστάσια (37,34 ευρώ), συν το κόστος που αντιστοιχεί στην Αλουμίνιον έναντι των ποσών που καταβάλλει η ΔΕΗ στους άλλους παραγωγούς για Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος, δηλαδή συνολικά 40,7 ευρώ οι 1.000 κιλοβατώρες.


Το σκεπτικό της απόφασης, το οποίο στηρίζεται σε όσα περιλαμβάνει το συνυποσχετικό που υπέγραψαν τα δύο μέρη και στη μέθοδο των Αρχών τιμολόγησης που έχει θεσπίσει η ΡΑΕ, όπως είναι φυσικό θα το αξιοποιήσουν και οι άλλοι μεγάλοι καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας (χαλυβουργίες, μεταλλουργίες, τσιμεντοβιομηχανίες κ.ά.), οι οποίοι έχουν προφίλ αντίστοιχο με αυτό του Αλουμίνιου, δηλαδή υψηλή και σταθερή κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.


Με την απόφασή της να καταγγείλει τη σύμβαση με την Αλουμίνιον η ΔΕΗ αυτό ακριβώς προσπαθεί να αποφύγει. Επικαλούμενη στρέβλωση του υγιούς ανταγωνισμού(;) και παροχή κρατικής ενίσχυσης, επιχειρεί να υποκαταστήσει τις Αρχές και τα κοινοτικά όργανα όπως η Επιτροπή Ανταγωνισμού και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα οποία αποφαίνονται επί σχετικών καταγγελιών και έτσι στην ουσία να θέσει σε ομηρία δεκάδες βιομηχανίες με πολλές χιλιάδες εργαζόμενους και εξαγωγικό προσανατολισμό, αγνοώντας ότι με τον τρόπο αυτό θα τις κλείσει και εν τέλει θα αναγκαστεί και η ίδια να κλείσει λιγνιτικά εργοστάσια.

Ας σημειωθεί ότι η Αλουμίνιον διατηρεί σε λειτουργία μία λιγνιτική μονάδα των 300 μεγαβάτ, ενώ η ΛΑΡΚΟ μαζί με τους άλλους μεγάλους καταναλωτές ακόμη περισσότερες. Όπως μάλιστα είπε επιγραμματικά επιχειρηματίας που έχει καεί από την τακτική της ΔΕΗ, η διοίκησή της είναι σα να λέει στην εξαγωγική βιομηχανία «ή σας γδύνουμε ή σας κλείνουμε». Όλοι πάντως ελπίζουν ότι θα υπάρξει παρέμβαση από τον μεγαλομέτοχο της ΔΕΗ, δηλαδή την κυβέρνηση, η οποία, θεωρητικά τουλάχιστον, έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για τη μείωση του ενεργειακού κόστους της εγχώριας βιομηχανίας.