ΠΑΛΑΙΑ ΑΛΛΑ ΕΞΥΠΝΑ....

Δύο φίλοι περπατούν στην πλατεία. Κάποια στιγμή ο ένας από αυτούς σκύβει και κάτι πιάνει από το πεζοδρόμιο.

• - Τι βρήκες;

- Ένα κατοστάρικο!

• - Για να δω... Τότε εκείνος το βλέπει και αρχίζει να το κάνει κομματάκια. Ο άλλος του λέει:

- Καλά είσαι χαζός; Γιατί το έσκισες, μπορείς να μου πεις;

• - Γιατί ήταν πλαστό.

- Μπα; και πού το κατάλαβες;

• - Τι πού το κατάλαβα βρε χαζέ; Έχεις δει εσύ ποτέ κατοστάρικο με τέσσερα μηδενικά;

Μια γυναίκα πεθαίνει και πηγαίνει στον παράδεισο. Εκεί την υποδέχεται ο Αγιος Πέτρος και την ξεναγεί.

• - Εδώ λοιπόν, τέκνον μου, βλέπεις το δωμάτιο των ρολογιών. Εδώ μέσα υπάρχουν εκατομμύρια ρολόγια τοίχου για τους ζωντανούς που λένε ψέματα. Κάθε φορά που κάποιος λέει ψέματα, ο λεπτοδείκτης του ρολογιού του μετακινείται μια φορά και αλλάζει λεπτό.

Έτσι μετριούνται τα ψέματα που λέει ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του.
- Πωπώ! Εντυπωσιακό. Αγιε Πέτρο μου, μπορώ να σου ζητήσω μια χάρη;

• - Πες μου, τέκνον μου.

- Θέλω, αν γίνεται, να μου δείξεις το ρολόι του άντρα μου.
- Χμμ...αυτό που μου ζητάς είναι λιγάκι δύσκολο...Τέλος πάντων, έλα μαζί μου.

• - Μα... Αγιέ μου, πού πάμε; Δε βρίσκεται κάπου εδώ μέσα;

• - Όχι. Το έχει πάρει για ανεμιστήρα ο Θεός.

Μια φορά σε ένα μπαρ καθόταν ένας αδύνατος κύριος και κοιτούσε με μανία το ποτό του. 

Σε μια στιγμή έρχεται ένας μεγαλόσωμος κύριος, του παίρνει το ποτό του και το πίνει μονορούφι τότε ο άλλος βάζει τα κλάματα. 

• Ο μεγαλόσωμος κύριος του λέει:- "Καλά ρε φίλε μην κάνεις έτσι, θα σου πάρω άλλο." 

- "Όχι, δεν φταις εσύ", λέει ο αδύνατος κύριος.

• Σήμερα είναι η πιο άσχημή μου μέρα. Το πρωί άργησα να σηκωθώ, έχασα ένα σημαντικό ραντεβού στη δουλειά και ο διευθυντής μου με απέλυσε. Βγαίνω έξω, μου έχουν κλέψει το αυτοκίνητο. 

• Παίρνω ένα ταξί και ξεχνάω μέσα το πορτοφόλι μου. Γυρνάω σπίτι και βλέπω τη γυναίκα μου αγκαλιά με τον υδραυλικό. 

• Και ενώ δεν έφταναν όλα αυτά, ενώ σκόπευα να βάλω ένα τέλος στη ζωή μου έρχεσαι κι εσύ και μου πίνεις το δηλητήριο!