Δύο αρνήσεις και μία κατάφαση. Τι ακριβώς ψηφίζει την Κυριακή ο Περισσός;
Την στιγμή που το δημοψήφισμα κρίνεται στο νήμα, ο Δημήτρης Κουτσούμπας επιμένει στην ιδιότυπη μορφή αποχής που προτείνει, στο όνομα μιας υποτιθέμενης «επαναστατικής» καθαρότητας. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη οξυδέρκεια για να αντιληφθεί κανείς ποιους ευνοεί αυτή η στρατηγική. Προτρέχοντας σε έναν βερμπαλιστικό μαξιμαλισμό, το ΚΚΕ επί της ουσίας αρνείται να αντιταχθεί στην πρόταση των δανειστών. Και με αυτό τον τρόπο, ευνοεί εκ των πραγμάτων το ΝΑΙ.
Την στιγμή που το δημοψήφισμα κρίνεται στο νήμα, ο Δημήτρης Κουτσούμπας επιμένει στην ιδιότυπη μορφή αποχής που προτείνει, στο όνομα μιας υποτιθέμενης «επαναστατικής» καθαρότητας. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη οξυδέρκεια για να αντιληφθεί κανείς ποιους ευνοεί αυτή η στρατηγική. Προτρέχοντας σε έναν βερμπαλιστικό μαξιμαλισμό, το ΚΚΕ επί της ουσίας αρνείται να αντιταχθεί στην πρόταση των δανειστών. Και με αυτό τον τρόπο, ευνοεί εκ των πραγμάτων το ΝΑΙ. Το ΝΑΙ σε ένα ειδεχθές σχέδιο που θα προκαλέσει την ολική καταστροφή μια κοινωνίας που είναι ήδη ρημαγμένη. Ποντάρει άραγε στο ‘όσο χειρότερα για τον λαό, τόσο καλύτερα για το κόμμα του λαού’, με βάση τη λογική ότι η ακραία επιδείνωση της κατάστασης θα επέφερε αναγκαστικά όξυνση των αντιθέσεων, και επομένως, αυτόματη επιτάχυνση των προσδοκώμενων (;) επαναστατικών διαδικασιών; Ή μήπως εγγράφεται αυτή η κίνηση σε μια πιο βραχυπρόθεσμη ιδιοτελή τακτική, που ποντάρει στην πτώση του Τσίπρα και στην απελευθέρωση μαζών από τον ΣΥΡΙΖΑ, από την οποία προσδοκά να αντλήσει κάποια έστω και περιορισμένα οφέλη; Δηλαδή, ας κλείσουμε τα μάτια και στο χρηματιστικό πραξικόπημα που εκτυλίσσεται μπροστά μας, αρκεί το κόμμα να κερδίσει δύο ή τρεις μονάδες στο ποσοστό επιρροής του και γαία πυρί μιχθήτω;
Ας ελπίσουμε ότι δεν κινείται από τέτοιες φιλοδοξίες. Αλλά τότε πως μπορεί να εθελοτυφλεί τόσο ώστε να ποντάρει πάνω στην συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ για την προώθηση της υποτιθέμενης επαναστατικής διαδικασίας;
Η γράφουσα δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, και διάκειται κριτικά έως πολύ κριτικά απέναντι στους χειρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος, αλλά και ως κυβερνώσας αριστεράς. Για παράδειγμα, το δημοψήφισμα έπρεπε να είχε προγραμματιστεί πολύ πριν, και συγκεκριμένα σε περίοδο που η κυβέρνηση δεν θα είχε ήδη εξαντλήσει τα αποθεματικά της και ο έλεγχος κεφαλαίων δεν θα συνέπιπτε με το τέλος του μήνα. Πέρα όμως από την όποια κριτική, είναι δυνατόν κάποιος που ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων να θεωρεί ότι μπορεί να επωφεληθεί από μια επιτυχή έκβαση του χρηματιστικού πραξικοπήματος των θεσμών που είναι σε πλήρη εξέλιξη αυτή την στιγμή στην Ελλάδα; Και επί τέλους, πως είναι δυνατόν το κόμμα που εμφανίζεται ως κόμμα της εργατικής τάξης να μην απορρίπτει κάθετα μια συμφωνία που θα απελευθέρωνε τις ομαδικές απολύσεις και θα καταδίκαζε τους μικροσυνταξιούχους στην εξαθλίωση; Μόνο και μόνο από τον φόβο μήπως αντλήσει κάποιο πολιτικό όφελος από την νίκη του ΟΧΙ ο ΣΥΡΙΖΑ; Και για να μην καρπωθεί κάτι ο πολιτικός αντίπαλος είναι δυνατόν να αφήσουν τα μέλη και οι οπαδοί του ΚΚΕ να περάσει η συμφωνία των δανειστών;
Το τι θα κάνει απέναντι σε μια συμφωνία που θα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι της στιγμής. Όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι αυτό το ερώτημα της Κυριακής. Και είμαστε πάρα πολλοί όσες και όσοι δεν δεχόμαστε το σχέδιο συμφωνίας που υπό ασφυκτικές πιέσεις πρότεινε η κυβέρνηση κι ψηφίζουμε ΟΧΙ την Κυριακή. Δεν έχει το μονοπώλιο της επαναστατικής καθαρότητας το ΚΚΕ. Όλη η εξωκοινοβουλευτική αριστερά – απ’ ότι τουλάχιστον γνωρίζω – καλεί να ψηφίσουμε Όχι. Ή μήπως είναι και ο Σάββας ο Μιχαήλ, εναντίον του οποίου λυσσομανούσε η ΧΑ, ‘πουλημένος’;
Ίσως κάποιοι να θεωρήσουν τα παραπάνω υπερβολικά ή ακόμα και κακοπροαίρετα. Θα τους παρακαλούσα όμως πριν να εκφέρουν κρίση να ρίξουν μια ματιά στο ακόλουθο απόσπασμα του λόγου του Κουτσούμπα στην συγκέντρωση της προηγούμενης Πέμπτης: «Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σύμμαχοί του στην κυβέρνηση και στο δημοψήφισμα, ΑΝ.ΕΛΛ. και Χρυσή Αυγή, ζητάνε από τον λαό μέσω του ΟΧΙ να τους δώσει το δικαίωμα να υπογράψουν ένα μνημόνιο». Ακόυσατε, ακούσατε: «οι σύμμαχοί του στην κυβέρνηση και στο δημοψήφισμα, ΑΝ.ΕΛΛ. και Χρυσή Αυγή!». Αν αυτό δεν είναι συμπαράταξη με αυτούς που ωρύονται Γερά Γερούν, τι έιναι σύντροφε Κουτσούμπα;
Δεν είναι ανάγκη να ανατρέξουμε στις εκλογές του '46 και την εντολή για αποχή για να αντιληφθούμε τι συνέπειες θα έχει η αποχή που προτείνει η ηγεσία του ΚΚΕ. Η διπλή άρνηση που προτείνει ο Περισσός, όχι μόνο δεν οδηγεί σε ποιοτικό άλμα, αλλά μεταφράζεται τελείως απλά σε κατάφαση: κατάφαση στο σχέδιο των δανειστών. Υπάρχουν στιγμές που κάτι το οποίο εσκεμμένα εμφανίζεται ως ψευτοδιαλεκτικό σχήμα άρνησης της άρνησης, καταλήγει σε πλήρη συνθηκολόγηση με το παλιό και απάρνηση των αρχών μας.
Το τι θα κάνει κανείς απέναντι στην όποια συμφωνία θα προτείνει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι της στιγμής. Όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι αυτό το ερώτημα της Κυριακής. Και είμαστε πάρα πολλοί όσες και όσοι δεν δεχόμαστε το σχέδιο συμφωνίας που υπό ασφυκτικές πιέσεις πρότεινε η κυβέρνηση, εντούτοις ψηφίζουμε ΟΧΙ την Κυριακή. Δεν έχει το μονοπώλιο της επαναστατικής καθαρότητας το ΚΚΕ. Όλη η εξωκοινοβουλευτική αριστερά –απ’ ό,τι τουλάχιστον γνωρίζω– καλεί να ψηφίσουμε ΟΧΙ. Ή μήπως είναι και άνθρωποι όπως ο Σάββας ο Μιχαήλ, εναντίον του οποίου λυσσομανούσε η ΧΑ, ‘πουλημένοι’, σύντροφε Κουτσούμπα, ενώ εσείς παραμένετε πούρος και ντούρος επαναστάτης;
Μπροστά στην κάλπη καλώ όσους βρίσκονται κοντά στο ΚΚΕ, φίλους και μέλη, να ψηφίσουν με το χέρι στην καρδιά. Και να το κάνουν με το βλέμμα στραμμένο όχι στον Τσίπρα, ούτε στην κυβέρνηση, ούτε ακόμη λιγότερο στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στους αγαπημένους τους, τα παιδιά τους, τους συντρόφους τους. Για το μέλλον όλων μας. Διακυβεύεται κάτι πολύ σημαντικότερο αυτή την στιγμή από την τύχη μιας κυβέρνησης. Διακυβεύεται το δικαίωμά μας να έχουμε ακόμη λόγο για την τύχη μας. Για να μην γίνει τούτη η χώρα αποικία χρέους. Για να κρατηθεί ανοιχτή η δίοδος προς ένα άλλο μέλλον. Αυτοί ξέρουν τι πρέπει κάνουν.
Η Βίκη Σκούμπη είναι αρχισυντάκτρια του περιοδικού αληthεια
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες