Χ.Α.: Εκτός κι αν δεν τους το επιτρέπουν...

Δεν αλλάζει και ούτε πρόκειται να αλλάξει η εικόνα της αγοράς που παραμένει απολύτως παραδομένη στις διαθέσεις των ξένων χαρτοφυλακίων, διατηρώντας στην βιτρίνα της όλα εκείνα τα εγγενή δομικά προβλήματα μιας αγοράς χωρίς πλουραλισμό στις επιλογές, χωρίς βάθος και χωρίς «αξιοκρατία» στην επιλογή (άρα και την άνοδο) των μετοχών. 

Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά εδώ και χρόνια «βλέπει» την ανάποδη όψη της… οργιώδους, άναρχης και ακραία στρεβλής άνθισης της επενδυτικής κουλτούρας της φούσκας του ’99! Από την υπερβολή και τους 1,15 εκατ. κωδικούς του ’99 έχουμε φτάσει πλέον στην απαξίωση…

Η εγχώρια χρηματιστηριακή αγορά έχει καταστεί ένα (σκληρό) «γκέτο» μιας ελίτ μερικών εγχώριων και περισσότερων ξένων επενδυτών και διεθνών funds. Οι ενεργοί κωδικοί έχουν περιοριστεί στο έπακρον ενώ όλη η ρευστότητα και το ενδιαφέρον έχει μεταφερθεί σε μερικές μετοχές της υψηλής κεφαλαιοποίησης από τον FTSE25 και τις 4  συστημικές τράπεζες.

Από εκεί και πέρα κυριολεκτικά το… χάος, καθώς σχεδόν τo ένα τρίτο του συνόλου των μετοχών δεν ανοίγει καν στο ταμπλό ενώ γενικότερα τα δύο τρίτα των μετοχών του Χ.Α. είναι ωσεί παρόντα στην αγορά με ελάχιστη έως ανύπαρκτη εμπορευσιμότητα σε μόνιμη βάση!

Παράλληλα, τα περισσότερα χαρτοφυλάκια των επενδυτών είναι απαξιωμένα καθώς αποτελούνται από μετοχές μικρής αποτίμησης που έχουν εδώ και χρόνια κάκιστη πορεία στο ταμπλό, ασχέτως με την πορεία της εταιρείας σε επιχειρηματικό επίπεδο.

Οι λόγοι αυτής της απαξίωσης για τα 2/3 των εισηγμένων μετοχών είναι πολλοί και σύνθετοι. «Ποινικοποιήθηκε» η άνοδος των μικρότερης αποτίμησης μετοχών, στηλιτεύτηκαν τα λόμπι, γενικώς εκδιώχτηκε ο μικρός ιδιώτης επενδυτής που όμως αποτελεί τη «μαγιά» για κάθε χρηματιστηριακή αγορά.

Οι καιροί αλλάζουν βεβαίως, οι επενδύσεις εξελίσσονται και αναπροσαρμόζονται, οι πράξεις πλέον περνούν στα χέρια επαγγελματιών και σε διεθνές επίπεδο.

Όμως, το φαινόμενο να μην ανοίγουν καν στο ταμπλό μετοχές εταιρειών αρκετά καλών, ενεργών και αναπτυσσόμενων, ασφαλώς είναι λυπηρό και δεν περιποιεί τιμή για κανέναν στην αγορά.

Και ο ''Monk'' έχει την υποχρέωση να επανέλθει θίγοντας αυτή την συνεχιζόμενη ανωμαλία στους αρμοδίους φορείς της αγοράς, μη τυχόν και ευαρεστηθούν για να ασχοληθούν με το ακανθώδες αυτό πρόβλημα.

Ένα πρόβλημα που έχει δημιουργήσει μία αρρωστημένη εικόνα στο ταμπλό, όμοια της οποίας δεν έχει ξαναζήσει η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά.

Τρόποι και μέθοδοι για να λυθεί ή να βελτιωθεί σημαντικά υπάρχουν πολλοί, το ζητούμενο είναι αν υπάρχει διάθεση και όρεξη. Εκτός και αν δεν τους το επιτρέπουν...