Σε ρόλο παγκόσμιας πυθίας

Στα χρηματιστήρια «παίζονται» ποσά που δεν υπάρχουν. Οι χώρες (αθροιστικά) χρωστούν χρήματα που ποτέ δεν υπήρξαν, ούτε θα υπάρξουν ποτέ. 

Τα χρηματιστήρια και η χρηματοοικονομική βιομηχανία έχει προ πολλού αποκοπεί από την πραγματική οικονομία και γι’ αυτό βλέπουμε φαινόμενα τεράστιας στρέβλωσης.

Το σύστημα έδωσε εξουσίες στους οίκους αξιολόγησης να διαδραματίζουν ρόλο παγκόσμιας πυθίας, προφητεύοντας κατά το δοκούν για το μέλλον χωρών - κρατών. Και πίσω από τους οίκους αξιολόγησης, θυμίζουμε, δεν βρίσκονται... αόριστα και άψυχα ρομπότ, ούτε... ηλεκτρονικοί υπολογιστές... 

Αντιθέτως, πίσω από τους οίκους αξιολόγησης υπάρχουν φυσικά πρόσωπα, με συγκεκριμένα συμφέροντα... Αυτό, κάποιοι, ηθελημένα το αγνοούν ή το αποκρύπτουν! 

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλες οι αξιολογήσεις τους γίνονται εκ του πονηρού. Και καμία όμως να μην είναι εκ του πονηρού, όταν φτάνει να διαταράσσει το παγκόσμιο σύστημα η υποβάθμιση μίας χώρας, τότε κάτι το πολύ στρεβλό υπάρχει σε όλο το… βασίλειο της Δανιμαρκίας και γενικώς του χρηματοπιστωτικού συστήματος!

Είναι οι ίδιοι που μέσω των προϊόντων που υπάρχουν ποντάρουν στη χρεοκοπία και συνάμα στη διάσωση μιας χώρας. Έτσι είναι το σύστημα της επενδυτικής βιομηχανίας. Έτσι είναι τα προϊόντα που έχει ρίξει στην… αρένα.

Στα χρηματιστήρια «παίζονται» ποσά που δεν υπάρχουν. Οι χώρες (αθροιστικά) χρωστούν χρήματα που ποτέ δεν υπήρξαν, ούτε θα υπάρξουν ποτέ. Τα χρηματιστήρια και η χρηματοοικονομική βιομηχανία έχει προ πολλού αποκοπεί από την πραγματική οικονομία και γι’ αυτό βλέπουμε φαινόμενα τεράστιας στρέβλωσης. 

Εν κατακλείδι. Ο έλεγχος, ο περιορισμός και η επιβολή κανόνων που θα ισχύουν παντού στην παγκόσμια επενδυτική βιομηχανία είναι – κατά την άποψή μας – το επόμενο κεντρικό στοίχημα του καπιταλιστικού συστήματος. Διαφορετικά, θα έχει έναν τεράστιο, πολύ δυνατό εχθρό να κατατρώγει τα σωθικά του. Εκτός κι αν αυτός είναι ο στόχος…