Του Αποστόλη Σκουμπούρη

	12:22 μ.μ. (Πριν από 17 λεπτά)
προς Εμένα

Ελληνικό χρηματιστήριο: Από τη… νιρβάνα, τη φούσκα και τη χειραγώγηση του ’99 στην υπερύθμιση και την πλήρη αποστείρωση του σήμερα… 

Η Ελλάδα έτσι κι αλλιώς είναι χώρα των άκρων και των υπερβολών σε όλα τα επίπεδα. Έτσι και το χρηματιστήριο. Μπήκε στη ζωή των Ελλήνων με… βίαιο σχεδόν τρόπο τη διετία ’98 –’99 όταν οι ελληνικές οικογένειες άνοιγαν κατά ρυπάς κωδικούς, πιστεύοντας ότι «όλοι κερδίζουν» όπως τους έλεγαν τότε οι… Ελδεάρχες και τα… ξαδέρφια τους… 

Φτάσαμε στην υπερβολή και τη νιρβάνα του ’99, με τα γνωστά της φούσκας, της χειραγώγησης, των εγκληματικών ευθυνών της πολιτικής διοίκησης και της διοίκησης του Χρηματιστηρίου και της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Γνωστά είναι αυτά. 

Σήμερα όμως έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο. 

Η αγορά από τα τριτοκοσμικά φαινόμενα, τον παροξυσμό και τη χρηματιστηριακή πυραμίδα του’99, όπου ωσάν ξέφραγο αμπέλι ο καθένας χειραγωγούσε κατά το δοκούν, έφτασε στην υπερύθμιση και αποστείρωση. 

Τότε, τα λόμπι, οι… χρηματιστηριακές «παρέες» και οι χρηματιστές σε συνεργασία με τους μεγαλομετόχους, οδήγησαν σε μια πρωτοφανή χρηματιστηριακή πυραμίδα, σ’ έναν τριτοκοσμικό πλειστηριασμό «εμπορίας» ελπίδας και ψεύτικων αποδόσεων! Χιλιάδες άνθρωποι εγκλωβίστηκαν, χιλιάδες οικογένειες κατέστρεψαν κυριολεκτικά τις οικονομίες μιας ζωής. 

Το κείμενο αυτό, δεν έχει στόχο να αποδώσει ευθύνες, ούτε να δώσει έμφαση στο τότε, αλλά να στηλιτεύσει τη σημερινή απαξιωμένη κατάσταση της χρηματιστηριακής αγοράς. 

Από την πλήρη ασυδοσία του '99, όπου οι χρηματιστηριακοί θεσμοί και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ήταν σε νηπιακό στάδιο και ο καθένας επέβαλε τη δική του χρηματιστηριακή «αλήθεια», φτάσαμε με το χρόνια στην υπερβολή από την άλλη κατεύθυνση. 

Στην υπερύθμιση, στις διαρκείς αλλαγές κανονισμών, στους διαρκείς πειραματισμούς κατηγοριοποιήσεων, στα νέα «προϊόντα» αλλά με τελικό αποτέλεσμα την πλήρη αποστείρωση της χρηματιστηριακής δραστηριότητας.

Κάποτε, το ελληνικό χρηματιστήριο φιλοξενούσε ενεργά 300 μετοχές, που (σχεδόν) όλες έκαναν πράξεις, διακυμάνσεις, όγκους, είχαν ενδιαφέρον και κυρίως είχαν… επενδυτές! 

Η... ποινικοποίηση και η σχεδόν... στηλίτευση της χρηματιστηριακής δραστηριότητας, έφερε τη σημερινή απαξίωση στο ταμπλό του Χ.Α.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα... λόμπι και τα ράλι της περιφέρειας, είναι τα... βακτήρια της αγοράς, αυτά που ανατροφοδοτούν και ιντριγκάρουν όλο το σύστημα. 

Η «μαγιά» των αγορών είναι οι μικροί ιδιώτες επενδυτές, αυτοί είναι που τροφοδοτούν το σύστημα με ρευστότητα και ενδιαφέρον. Αυτοί είναι που προσδίνουν ενδιαφέρον και εμπορευσιμότητα πιο «δημοκρατικά» στο χρηματιστήριο, επιλέγοντας και μετοχές μεσαίας και μικρότερης αποτίμησης. 

Γιατί, τα ξένα χαρτοφυλάκια – λόγω μεγέθους – επενδύουν μόνο σε μετοχές μεγάλης κεφαλαιοποίησης, ισχυρής εμπορευσιμότητας και συγκεκριμένων κανόνων σε ότι αφορά το free float. 

Τα λόμπι του '99 εκδιώχθηκαν και έως ένα βαθμό καλώς, όμως τη θέση τους πήραν οι ξένοι οίκοι που έκαναν παιχνίδι στις τράπεζες, οδηγώντας την αγορά σε μια μονοσήμαντη και μονοδιάστατη κατάσταση. 

Όλη η ρευστότητα έχει μεταφερθεί στις μετοχές του FTSE 25 και σε ελάχιστες άλλες του Mid Caps και από εκεί και πέρα, πλήρης παρακμή και απαξίωση. 

Και αναφερόμαστε για απαξίωση μετοχών καλών εταιρειών, με συνεπές management, καλή έξωθεν μαρτυρία και αναπτυξιακό προφίλ. Και όμως, λόγω της μονοδιάστατης εικόνας της αγοράς, έχουν ελάχιστη εμπορευσιμότητα. 

Σχεδόν τα 2/3 των μετοχών δεν ανοίγουν καν στο ταμπλό, όλη η ρευστότητα μεταφέρθηκε στο... target group των ξένων που μέσω εκθέσεων και αναλύσεων επιβάλουν τη δική τους «αλήθεια». 

Πρόκειται για στρέβλωση από την… ανάποδη μεριά απ’ ότι συνέβαινε το ’99. Υπερβολή και η μία, υπερβολή και στρέβλωση και η άλλη.