Οπου υπάρχει ένα θέλω, υπάρχει κι ένας δρόμος...

• Από τον...  email

 

'Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, αλλά ακόμα θυμάμαι ένα θέμα έκθεσης που είχα κληθεί μαζί με τους συμμαθητές μου να αναπτύξω: 

"Οπου υπάρχει ένα θέλω, υπάρχει κι ένας δρόμος". 


Εφαρμογές του, ειδικά σε συνθήκες σαν τις σημερινές μπορούμε να βρούμε στις περισσότερες εκφάνσεις του πολιτικού και κοινωνικού γίγνεσθαι.


Αφορμή όμως για την επαναφορά στη μνήμη του συγκεκριμένου θέματος αποτέλεσε η προ ολίγων ημερών ανακοίνωση της τράπεζας Κύπρου, που ενημέρωνε ότι προχωρά στην εφαρμογή επανασχεδιασμού δανείων με ρυθμίσεις μείωσης δόσεων που απευθύνονται τόσο στις μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, όσο και προς τους ιδιώτες.

Μια θετική κίνηση σε ένα κράτος που βρίσκεται στην αρχή του Γολγοθά, και με τέτοιες προσπάθειες η πορεία είναι εφικτό να μην είναι τόσο επώδυνη.

Μια κίνηση που αν δεν αποσιωπήθηκε από τα δικά μας μέσα, πέρασε στα ψιλά. Μην αμφιβάλλετε καθόλου πως αν επρόκειτο για μια είδηση με έντονα στοιχεία αρνητισμού θα είχε γνωστοποιηθεί με πηχυαίους τίτλους.

Η  καταστροφολογία σε όλες τις μορφές που μπορεί να προσλάβει είναι ένας τομέας, όπου με βεβαιότητα κατέχουμε τα πρωτεία.

Για να επανέλθουμε όμως στο θέμα μας, οι νέες ρυθμίσεις της τράπεζας Κύπρου αφορούν σε γενικότερο πλαίσιο μεταξύ άλλων, επιμήκυνση αποπληρωμής δανείων, κλιμακωτή αύξηση δόσεων, απαλλαγή χρεώσεων για διευθετήσεις και συμβόλαια, ενίσχυση κεφαλαίου κίνησης, αλλά και ενοποίηση υποχρεώσεων σε ένα δάνειο.

Προφανής στόχος αφενός η στήριξη και διευκόλυνση των πελατών, αφετέρου η διασφάλιση από μεριάς της τράπεζας των οφειλόμενων ποσών, σύμφωνα με το μόττο "καλύτερα σταδιακά και με καθυστέρηση, παρά ποτέ". Μην εθελοτυφλούμε κιόλας.