16.12.2014 02:01
mikrometoxos.gr
Άκουσα στις ειδήσεις ότι η Amal Alamuddin-Clooney εξελέγη – από κάποια αόριστη ομάδα “ψηφοφόρων”- η συναρπαστικότερη προσωπικότητα του 2014!
Φαντάζομαι ότι πρόκειται περί αποτελέσματος ψηφοφορίας που διοργάνωσε κουτσομπολίστικο έντυπο που εκδίδεται εκτός Ελλάδος. Αυτό τεκμαίρεται εύκολα καθώς αν οι ψηφοφόροι ήταν γνώστες της ελληνικής πραγματικότητας , ο τίτλος σίγουρα θα πήγαινε σε δικό μας “παιδί”…
Από γυναίκες για παράδειγμα, εύκολα θα μπορούσε να επιλέξει κανείς τη Θεοδώρα Τζάκρη. Όμορφη, αεράτη, θελκτική. Ο κρυφός πόθος κάθε γερόντα της επαρχιακής Πέλλας… Η φανερή πολιτική επιλογή του… Με το στυλ της κατάφερε να γοητεύσει όλους τους θαμώνες των καφενείων του νομού. Με το άσπρο ταγεράκι και τα Louboutin της “μάγεψε” και τους πρωτευουσιάνους. Αν στην εικόνα προσθέσετε την πολιτική της σκέψη και τόλμη, τότε εύκολα αντιλαμβάνεστε γιατί βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεών μου. Άφησε εγκαίρως (;) το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου για να … “καβαλήσει” το άρμα του ΣΥΡΙΖΑ. Γλυκιά…Πολύ γλυκιά…
Κι η Βούλτεψη μ’ αρέσει (από γυναίκες). Αλλά δεν συγκρίνονται…
Λίγο πίσω από τη Τζάκρη, αλλά πολύ δυνατός ο Αλέξης Τσίπρας! Ο … φερόμενος και ως “ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδος”, θα μπορούσε δικαιολογημένα να υφαρπάξει τον τίτλο της προσωπικότητας της χρονιάς λόγω των δεδομένων επιτυχιών του. Νικητής των Ευρωεκλογών, όψιμος φίλος της απανταχού Χριστιανοσύνης, φανταστικός μίμος ( του Ανδρέα Παπανδρέου και του Γεράσιμου Αρσένη – όταν είναι κουρασμένος…-), τρομερός προβοκάτορας! Τελευταίο του νούμερο, η χθεσινή κατηγορία που εξαπέλυσε κατά του Σαμαρά. Είπε ο αθεόφοβος – όνομα και πράγμα- ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδος είναι ικανός να οργανώσει μαζί με φίλους του επιχειρηματίες, bank run με στόχο τον ουσιαστικό εκφοβισμό των Ελλήνων! Λες κι οι Έλληνες δεν φοβούνται αρκετά όταν ακούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μιλούν για τη δραχμή…
Ποτισμένος με κομμουνιστικά ιδεώδη, ζηλευτή αναίδεια και αμετροέπεια, ρούφηξε μεγαλώνοντας όλα τα ιδανικά που προσέφερε ο Πασοκικός “πολιτισμός” της δεκαετίας του 80′ και του 90′. Απροκάλυπτα οπαδός του συνδικαλισμού – με την κακή έννοια πάντα- , του μπάχαλου και της “προόδου” είναι έτοιμος για μια ρεπετισιόν του ¨Τσοβόλα δώστα όλα”. Το πρόβλημά του βέβαια δεν είναι οι Τσοβόλες. Τέτοιους έχει πολλούς. Στο “όλα” θα κωλύσει…
Εγώ πάντως θα τον ψήφιζα για … προσωπικότητα της χρονιάς. Είναι ένας τίτλος όχι αταίριαστος για τον ανερμάτιστο κι επικίνδυνο 40άρη…
Από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως μ’ αρέσει πολύ κι ο Στρατούλης. Αλλά νομίζω ότι ο συγκεκριμένος τίτλος είναι υποτιμητικός για εκείνον. Αν καλύπταμε περίοδο 10ετίας ή 25ετίας, τότε μάλιστα! Εκεί θα μπορούσε να χωρέσει η προσωπικότητα Στρατούλη! Μονίμως εκνευρισμένος, μιλάει γρήγορα και έντονα, αφήνοντας έτσι να γλυστρίσουν από την ατημέλητη οδοντοστοιχία του φθόγγοι, που προδίδουν τη λεβέντικη καταγωγή και προφορά του. For the record, γεννήθηκε στον Αστακό, όχι μακριά από το Αγρίνιο. Τεράστιος, μαχητικός, φανταστικός!
Τζέρυ Γιακουμάτος, Αργύρης Ντινόπουλος. Έχουν κερδίσει με το σπαθί τους μια θέση στα κόμπλεξ σας! Τους “φάγατε” από τότε που ο Σαμαράς είχε την έμπνευση και την τόλμη να τους υπουργοποιήσει. Λυπούμαι…για εσάς! Φαβορί για βάθρο, αλλά όχι για χρυσό μετάλλιο. Υπάρχουν πολλοί “καλύτεροι”…
Ο άνθρωπος που έγραψε το βιβλίο “μ εις την ν” (το πιάσατε το υποννοούμενο…) . Ο τέως πολλά υποσχόμενος κομμουνιστής που ακόμα πλασάρει την εικόνα του παραγωγικά σκεπτόμενου “δήθεν” που είναι τόσο ευφυής ώστε να γοητεύει τις περισσότερες γυναίκες ακόμα κι αν η αλλόκοτη εμφάνισή του δεν θα δικαιολογούσε ποτέ τέτοια ποσοστά επιτυχίας. Πρόκειται προφανώς για τον Μίμη Ανδρουλάκη. Ο έλληνας βουλευτής που αμέσως μετά την ανακοίνωση της διάλυσης της βουλής, έγραψε στο twitter : “Πιστόλι στο κρόταφο; Τρία ΟΧΙ”!
Ο κακομοίρης… Ακόμη πιστεύει ότι η λογική αποτελεί “σφαίρα” στο κρανίο του βουλευτή ή της χώρας… Τον άκουσα το πρωί να δικαιολογείται. Κακώς ,λέει ,με φέρνει η κυβέρνηση σ΄αυτή τη δύσκολη θέση. “Δεν μπορώ να πάρω τέτοια ευθύνη ( εννοεί το συνταγματικό καθήκον του βουλευτή να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας). Γι αυτό κι επιστρέφω την έδρα μου στο λαό, ψηφίζοντας επλογή που μας οδηγεί σε εκλογές!”
Περίεργο… Νόμιζα ότι μόνο με την παραίτηση ο βουλευτής επιστρέφει την έδρα του στο λαό…
Σύντομα η συνέχεια…
Με αγάπη
Ο Είρων
omegaloseiron@gmail.com
mikrometoxos.gr
Άκουσα στις ειδήσεις ότι η Amal Alamuddin-Clooney εξελέγη – από κάποια αόριστη ομάδα “ψηφοφόρων”- η συναρπαστικότερη προσωπικότητα του 2014!
Φαντάζομαι ότι πρόκειται περί αποτελέσματος ψηφοφορίας που διοργάνωσε κουτσομπολίστικο έντυπο που εκδίδεται εκτός Ελλάδος. Αυτό τεκμαίρεται εύκολα καθώς αν οι ψηφοφόροι ήταν γνώστες της ελληνικής πραγματικότητας , ο τίτλος σίγουρα θα πήγαινε σε δικό μας “παιδί”…
Από γυναίκες για παράδειγμα, εύκολα θα μπορούσε να επιλέξει κανείς τη Θεοδώρα Τζάκρη. Όμορφη, αεράτη, θελκτική. Ο κρυφός πόθος κάθε γερόντα της επαρχιακής Πέλλας… Η φανερή πολιτική επιλογή του… Με το στυλ της κατάφερε να γοητεύσει όλους τους θαμώνες των καφενείων του νομού. Με το άσπρο ταγεράκι και τα Louboutin της “μάγεψε” και τους πρωτευουσιάνους. Αν στην εικόνα προσθέσετε την πολιτική της σκέψη και τόλμη, τότε εύκολα αντιλαμβάνεστε γιατί βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεών μου. Άφησε εγκαίρως (;) το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου για να … “καβαλήσει” το άρμα του ΣΥΡΙΖΑ. Γλυκιά…Πολύ γλυκιά…
Κι η Βούλτεψη μ’ αρέσει (από γυναίκες). Αλλά δεν συγκρίνονται…
Λίγο πίσω από τη Τζάκρη, αλλά πολύ δυνατός ο Αλέξης Τσίπρας! Ο … φερόμενος και ως “ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδος”, θα μπορούσε δικαιολογημένα να υφαρπάξει τον τίτλο της προσωπικότητας της χρονιάς λόγω των δεδομένων επιτυχιών του. Νικητής των Ευρωεκλογών, όψιμος φίλος της απανταχού Χριστιανοσύνης, φανταστικός μίμος ( του Ανδρέα Παπανδρέου και του Γεράσιμου Αρσένη – όταν είναι κουρασμένος…-), τρομερός προβοκάτορας! Τελευταίο του νούμερο, η χθεσινή κατηγορία που εξαπέλυσε κατά του Σαμαρά. Είπε ο αθεόφοβος – όνομα και πράγμα- ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδος είναι ικανός να οργανώσει μαζί με φίλους του επιχειρηματίες, bank run με στόχο τον ουσιαστικό εκφοβισμό των Ελλήνων! Λες κι οι Έλληνες δεν φοβούνται αρκετά όταν ακούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μιλούν για τη δραχμή…
Ποτισμένος με κομμουνιστικά ιδεώδη, ζηλευτή αναίδεια και αμετροέπεια, ρούφηξε μεγαλώνοντας όλα τα ιδανικά που προσέφερε ο Πασοκικός “πολιτισμός” της δεκαετίας του 80′ και του 90′. Απροκάλυπτα οπαδός του συνδικαλισμού – με την κακή έννοια πάντα- , του μπάχαλου και της “προόδου” είναι έτοιμος για μια ρεπετισιόν του ¨Τσοβόλα δώστα όλα”. Το πρόβλημά του βέβαια δεν είναι οι Τσοβόλες. Τέτοιους έχει πολλούς. Στο “όλα” θα κωλύσει…
Εγώ πάντως θα τον ψήφιζα για … προσωπικότητα της χρονιάς. Είναι ένας τίτλος όχι αταίριαστος για τον ανερμάτιστο κι επικίνδυνο 40άρη…
Από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως μ’ αρέσει πολύ κι ο Στρατούλης. Αλλά νομίζω ότι ο συγκεκριμένος τίτλος είναι υποτιμητικός για εκείνον. Αν καλύπταμε περίοδο 10ετίας ή 25ετίας, τότε μάλιστα! Εκεί θα μπορούσε να χωρέσει η προσωπικότητα Στρατούλη! Μονίμως εκνευρισμένος, μιλάει γρήγορα και έντονα, αφήνοντας έτσι να γλυστρίσουν από την ατημέλητη οδοντοστοιχία του φθόγγοι, που προδίδουν τη λεβέντικη καταγωγή και προφορά του. For the record, γεννήθηκε στον Αστακό, όχι μακριά από το Αγρίνιο. Τεράστιος, μαχητικός, φανταστικός!
Τζέρυ Γιακουμάτος, Αργύρης Ντινόπουλος. Έχουν κερδίσει με το σπαθί τους μια θέση στα κόμπλεξ σας! Τους “φάγατε” από τότε που ο Σαμαράς είχε την έμπνευση και την τόλμη να τους υπουργοποιήσει. Λυπούμαι…για εσάς! Φαβορί για βάθρο, αλλά όχι για χρυσό μετάλλιο. Υπάρχουν πολλοί “καλύτεροι”…
Ο άνθρωπος που έγραψε το βιβλίο “μ εις την ν” (το πιάσατε το υποννοούμενο…) . Ο τέως πολλά υποσχόμενος κομμουνιστής που ακόμα πλασάρει την εικόνα του παραγωγικά σκεπτόμενου “δήθεν” που είναι τόσο ευφυής ώστε να γοητεύει τις περισσότερες γυναίκες ακόμα κι αν η αλλόκοτη εμφάνισή του δεν θα δικαιολογούσε ποτέ τέτοια ποσοστά επιτυχίας. Πρόκειται προφανώς για τον Μίμη Ανδρουλάκη. Ο έλληνας βουλευτής που αμέσως μετά την ανακοίνωση της διάλυσης της βουλής, έγραψε στο twitter : “Πιστόλι στο κρόταφο; Τρία ΟΧΙ”!
Ο κακομοίρης… Ακόμη πιστεύει ότι η λογική αποτελεί “σφαίρα” στο κρανίο του βουλευτή ή της χώρας… Τον άκουσα το πρωί να δικαιολογείται. Κακώς ,λέει ,με φέρνει η κυβέρνηση σ΄αυτή τη δύσκολη θέση. “Δεν μπορώ να πάρω τέτοια ευθύνη ( εννοεί το συνταγματικό καθήκον του βουλευτή να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας). Γι αυτό κι επιστρέφω την έδρα μου στο λαό, ψηφίζοντας επλογή που μας οδηγεί σε εκλογές!”
Περίεργο… Νόμιζα ότι μόνο με την παραίτηση ο βουλευτής επιστρέφει την έδρα του στο λαό…
Σύντομα η συνέχεια…
Με αγάπη
Ο Είρων
omegaloseiron@gmail.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες