Ο Δημήτρης Μελισσανίδης ανήκει στην κατηγορία των μεγαλοοφειλετών του δημοσίου, με βεβαιωμένες οφειλές 10 εκατ. ευρώ (5,5 εκ. ευρώ από διαφυγόντες φόρους για εικονικά τιμολόγια και πρόστιμα που προέκυψαν για παράνομες ενέργειες του 1993-1995, συν τις προσαυξήσεις 4,5 εκ. ευρώ) από την εταιρεία «Πετρέλαια Αιγαίου», την οποία έκλεισε το 1997.
Από χθες, ο Δ. Μελισσανίδης (καθώς και ο συνέταιρός του, Γιάννης Καρράς) δεν ανήκουν μόνον δυνητικά σε αυτή την κατηγορία, αλλά με κάθε επισημότητα, αφού εκδόθηκε δικαστική απόφαση που τον καταδικάζει σε πέντε χρόνια φυλάκισης για αυτά τα χρέη.
Άραγε θα συμπεριληφθεί η τελευταία δικαστική «ατυχία» του Δημήτρη Μελισσανίδη στο ενημερωτικό δελτίο που κατατίθεται κάθε χρόνο στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης από την (εισηγμένη) εταιρεία Aegean Marine Petroleum Network Inc, με σκοπό την ενημέρωση του επενδυτικού κοινού; Γιατί περισσότερες πιθανότητες έχετε να διαβάσετε εκεί την απόφαση, παρά σε κάποιο εγχώριο συστημικό ΜΜΕ. Όπως θα έχετε παρατηρήσει, αυτά -στην συντριπτική τους πλειονότητα- προτιμούν να αναπαράγουν φυτευτά υπουργικά θέματα για επιδόματα τυφλότητας από το να γράψουν ρεπορτάζ για τέτοιες δικαστικές αποφάσεις.
Όμως, με κάθε ειλικρίνεια, το θέμα δεν είναι ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Οποιοσδήποτε επιχειρηματίας και να ήταν στη θέση του λογικά θα έβαζε κάτω τα νούμερα και θα επέλεγε ως λύση τη λιγότερη ζημιογόνα για τον ίδιο. Τόσο ξερά, τόσο λογιστικά.
Το ζήτημα είναι ο πρωθυπουργός. Ο πρωθυπουργός δεν είναι μπίζνεσμαν ή δεν θα έπρεπε να είναι. Και οι φιλίες του δεν θα μας απασχολούσαν, αν δεν είχαν σχέση με την διαχείριση της δημόσιας περιουσίας. Από τη στιγμή που ο Δ. Μελισσσανίδης όντας μεγαλοοφειλέτης του δημοσίου απέκτησε, μαζί με άλλες εταιρείες, τον έλεγχο του ΟΠΑΠ, οι φιλίες του Α. Σαμαρά πρέπει να μας απασχολούν.
Θυμίζουμε ότι το περιοδικό UNFOLLOW αποκάλυψε πρώτο, τον Μάιο του 2013, ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης περιλαμβανόταν στη λίστα των μεγαλοοφειλετών του δημοσίου. Ήταν το ίδιο χρονικό διάστημα που ο κ. Μελισσανίδης διεκδικούσε τον ΟΠΑΠ και βραβευόταν από τον Α. Σαμαρά ως ο «επιχειρηματίας της χρονιάς». Κάποιοι τότε μιλούσαν για εμμονές και θεωρούσαν ότι η ιστορία αυτή δεν ήταν άξια να ασχοληθεί κανείς μαζί της. Το ξαναλέμε: για βεβαιωμένες οφειλές. Ρωτήστε κάναν φουκαρά τι σημαίνει βεβαιωμένες οφειλές. Θα σας πει τι θα του συμβεί, για παράδειγμα, αν τον πιάσει η τροχαία και ανακαλύψουν ότι έχει βεβαιωμένες οφειλές 5.000 ευρώ…
Και τι έγινε που είναι μεγαλοοφειλέτης; Ο φίλος του πρωθυπουργού δεν είναι εγώ κι εσείς. Μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος έξω, εξαγοράζοντας με ένα μικρό (για τον ίδιο) ποσό την ποινή του, μπορεί να πηγαίνει συνοδεία του πρωθυπουργού στην Κίνα για δουλειές, μπορεί να βραβεύεται από τον πρωθυπουργό για τις επιχειρηματικές του επιτυχίες, μπορεί να ανταλλάσσει χειραψίες με τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα για την παράδοση του ΟΠΑΠ.
Αυτή είναι η σύγχρονη Ελλάδα. Ένα τοξικό μείγμα συνεχόμενης περιστολής στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων (όπως την τελευταία «μόδα» της απαγόρευσης των διαδηλώσεων), με μπόλικη κρατική διαφθορά σε όλα τα επίπεδα. Ένα μείγμα που έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε μπει στα Μνημόνια και να μην ξέρουμε αν θα βγούμε ποτέ.
Μπορεί η γνωστή ταινία «Οι εντιμότατοι φίλοι μου» να συγκαταλέγεται στις καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου, όμως ο Α. Σαμαράς δεν θα μπορέσει ποτέ να συμπεριληφθεί στους καλύτερους πρωθυπουργούς που είχαμε. Μόνο και μόνο για τους φίλους του…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες