Ώρες ευθύνης - ΣΙΩΠΗΤΗΡΙΟ

Πέμπτη, 16 Οκτωβρίου 2014 - 00:01

Η Ελλάδα ήταν μέχρι σήμερα μία όαση σταθερότητας σε πονηρούς και ταραγμένους καιρούς, πολεμώντας για το μέλλον της σε μία κακόφημη γειτονιά. Οι συνθήκες είναι τέτοιες που μπορεί στο τέλος να βγούμε ωφελημένοι. Εξίσου πιθανό, όμως, είναι να γίνουμε κι εμείς μέρος του προβλήματος. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα τις τελευταίες ημέρες. Η πτώση στο Χρηματιστήριο δεν ήταν δα και τόσο αθώα. Οι ξένοι επενδυτές συνωστίζονται στην έξοδο του ελληνικού χρηματιστηρίου, θυμίζοντας τους Αμερικανούς που έφευγαν από τη Σαϊγκόν, την ώρα που οι κομμουνιστές έμπαιναν στην πόλη. Εδώ μοιάζει να τους τρομάζει η πολιτική αστάθεια και οι επιπτώσεις της. Όχι μόνο στην Οικονομία. Σε περίπτωση που επιστρέψουμε στις μέρες του 2012, η θέση μας θα είναι εξαιρετικά αδύναμη στη διεθνή σκακιέρα. Το έχουμε ξαναπεί. Το πρόβλημά του διεθνούς παράγοντα δεν είναι ποιος θα βρίσκεται στην κυβέρνηση. Αλλά αν απειλούνται τα ζωτικά τους συμφέροντα. Μία Ελλάδα εντός της ΕΕ είναι παράγοντας σταθερότητας σε μία περιοχή που τα πάντα μοιάζουν να βρίσκονται πάνω σε κινούμενη άμμο. Η έξοδός μας από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα σημαίνει δάνεια με επιτόκια μεγαλύτερα του 7%. Θα είναι μία μη βιώσιμη κατάσταση. Εδώ δύο μέρες ήταν αρκετές για να διαλύσουν τη δουλειά που έγινε τα τελευταία δύο χρόνια. Η βοήθεια της Ευρώπης είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητη. Τώρα και στο ορατό μέλλον. Χωρίς αυτήν δεν υπάρχει επόμενη ημέρα. Τι έκαναν τα σαΐνια που πρότειναν στον πρωθυπουργό τη ρήξη με τους "τραπεζίτες της Ευρώπης"; Υπολόγισαν ότι θα μπορούσαμε να δανειστούμε με μικρά επιτόκια από τις αγορές και ταυτόχρονα να έχουμε απαλλαγεί από τους εποπτικούς μηχανισμούς της Ευρώπης. Μα, τα χαμηλά επιτόκια υπάρχουν επειδή ακριβώς υπάρχει και η Ευρώπη και οι εποπτικοί της μηχανισμοί. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα ζούμε αιωνίως κάτω από επιτροπεία. Αλλά για να απαλλαγούμε πραγματικά από  τις επιτροπείες, θα πρέπει να μην τις έχουμε πραγματικά ανάγκη. Αν νομίζουν εδώ στην Αθήνα ότι οι αγορές θα μας δανείζουν για να κάνουν αυτοί διορισμούς στο δημόσιο των κομματικών φίλων και των συγγενών τους, είναι γελασμένοι. Ήταν λάθος επιλογή για την κυβέρνηση ο συναγωνισμός με τον ΣΥΡΙΖΑ στο γήπεδο του λαϊκισμού. Είναι ακόμη μεγαλύτερο λάθος να εμμένουν στο λάθος και να αρχίζουν να συζητούν για το αν είναι κατάλληλος ο χρόνος για να ορίσουμε τώρα όλες τις ΑΟΖ. Αυτό δεν μοιάζει με διέξοδο, αλλά με αυτοκτονία. Αυτή τη στιγμή η Τουρκία βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Έχοντας στηρίξει τους ακραίους φανατικούς μουσουλμάνους σε όλα τα μήκη και πλάτη του ισλαμικού κόσμου, έχει χάσει πολλά ερείσματα στον δυτικό κόσμο. Δεν είναι η κατάσταση για την Τουρκία η ίδια που ήταν πριν από λίγο καιρό. Κι είναι κρίμα την ώρα που βρίσκονται σε πίεση να τους προσφέρουμε εμείς την οποιαδήποτε διέξοδο. Σταθερότητα και ασφάλεια χρειαζόμαστε και όχι ριψοκίνδυνες ζαριές και μάλιστα έχοντας να αντιμετωπίσουμε παίκτες που δεν φημίζονται ότι τηρούν τους κανόνες του παιγνιδιού. Θανάσης Μαυρίδης thanasis.mavridis@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr