Νέες ενδείξεις ότι ο τάφος είναι ασύλητος

Νέες βεβαιότητες ότι ο τάφος στον λόφο Καστά στην Αμφίπολη δεν έχει συληθεί εκφράζει η ανασκαφική ομάδα, στηρίζοντάς τες στα πρώτα αποτελέσματα έρευνας αρχαιολόγων και μηχανικών.

Το υπουργείο Πολιτισμού ανακοινώνει πως η πλήρωση των τριών χώρων με χώματα, έως τη θολωτή οροφή, έγινε επί τούτου από τους κατασκευαστές, προκειμένου να αποτραπεί η σύληση. Η χθεσινή ανακοίνωση αναφέρει πως διαπιστώθηκε ότι και στους τρεις χώρους, μετά τον τοίχο σφράγισης, «υπάρχει χαλαρή αμμώδης επίχωση, ως το μέγιστο ύψος του θόλου. Οι τρεις χώροι, που δημιουργούνται από την κατασκευή των εγκάρσιων διαφραγματικών τοίχων, κατά μήκος του θόλου, φαίνεται ότι καταχώθηκαν κατά τη σφράγιση του ταφικού μνημείου.

Οι τοίχοι, εν μέρει, λειτουργούν και ως στοιχεία αντιστήριξης των χαλαρών επιχώσεων. Τόσο το κενό στον εξωτερικό τοίχο σφράγισης όσο και οι οπές στα επόμενα διαφράγματα, που πιθανόν να έχουν προέλθει από αφαίρεση λίθων ή και από μη τοποθέτηση λίθων, φαίνεται ότι αποτελούν μέρος σχεδίου σφράγισης του τάφου».

Σε αυτήν την περίπτωση, όπως σχολιάζουν αρχαιολογικοί κύκλοι, έχουμε ένα «unicum», δηλαδή κάτι που εμφανίζεται μοναδικά, χωρίς κανένα απολύτως παράλληλο. Σε κανέναν μακεδονικό τάφο δεν έχει εντοπισθεί μέχρι σήμερα πλήρωση με χώμα από τους ίδιους κατασκευαστές. Σε τάφους που έχουν εντοπισθεί συλημένοι, έχουμε συγκέντρωση χωμάτων, όχι μέχρι την οροφή. Αλλά εδώ, όπως λένε οι ανασκαφείς, η συσσώρευση ήταν ηθελημένη.

Ενα τέτοιο συμπέρασμα οδηγεί στη σκέψη ότι δεν έχουν βρει εξωτερικό άνοιγμα από το οποίο να ήταν δυνατόν να εισέλθουν τα χώματα, ούτε στον εξωτερικό τοίχο (άραγε όλοι οι δόμοι του σφραγιστικού τοίχου εντοπίσθηκαν στη θέση τους; Επίσης, κανένας θολίτης λίθος δεν βγήκε και ξαναμπήκε;) ούτε στην οροφή ή στα πλαϊνά.

Επομένως, δεν έχει μπει κάποιος στον τάφο και δεν άφησε πίσω του τρύπα ικανή να οδηγήσει στην πλήρωση με χαλαρά χώματα από πλημμυρικά φαινόμενα του παρακείμενου Στρυμόνα είτε απλά από βροχές. Πάντως, οι λίθοι της καμαρωτής οροφής, που είναι στη θέση τους, δεν δείχνουν τόσο σφιχτά προσαρμοσμένοι ώστε να μη μπορεί να εισχωρήσει ανάμεσά τους νερό, το οποίο δεν θα ήταν βεβαίως απεσταγμένο, αλλά θα συμπαρέσυρε άμμο. Επίσης ένα σημαντικό ερώτημα είναι με ποιο τρόπο κατάφεραν να γεμίσουν άμμο τους θαλάμους μέχρι την οροφή. Τέλος, πώς καταστράφηκαν τα κεφάλια των δύο Σφιγγών που βρέθηκαν ακέφαλες.

«Η διαπίστωση, μέχρι σήμερα, ύπαρξης τριών χώρων, κατά μήκος του θόλου, αποτελεί ένα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του μνημείου, το οποίο αποκαλύπτεται στον λόφο Καστά» λέει το υπουργείο, δείχνοντας κι εκείνο προς την κατεύθυνση του «unicum». Αν όμως το μνημείο γέμισε με άμμο επίτηδες, τότε, δεν θα πρέπει να εικάσουμε ότι σε κάποιο θάλαμο υπάρχει στεγανός κτιστός χώρος, μέσα στον οποίο εναποτέθηκαν η λάρνακα με τα οστά του νεκρού και τα κτερίσματα; Θα ήταν περίεργο να τον έχουν καλύψει με τόσο χώμα, εφόσον το ταφικό έθιμο επέτασσε καύση σε νεκρική πυρά και στη συνέχεια ενταφιασμό σε τάφο με κενό θάλαμο, διακοσμημένο με τοιχογραφίες ή μαρμάρινα γλυπτά.

Ο πρώτος διαφραγματικός τοίχος, μετά την είσοδο, «έχει αποκαλυφθεί μόνον ως το ιωνικό επιστύλιο, το οποίο διακοσμείται με τους οκτάφυλλους ανάγλυφους ρόδακες» σύμφωνα με το υπουργείο.

www.ethnos.gr