Επιτέλους, να σταματήσει η ληστεία εταιρειών, από μεγαλομετόχους και στελέχη! ~ Naked Monk

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα νοσηρό φαινόμενο που ταλανίζει χρόνια, ακόμα και τις ζημιογόνες εταιρείες, με την ασυλία που απολάμβαναν μεγαλομέτοχοι, μέλη Δ.Σ. και στελέχη τους, χαρίζοντας στους εαυτούς τους προκλητικά ποσά αμοιβών, είναι πολύ πιθανό να λάβει τέλος!

Εδώ και πολλά χρόνια, υπήρχε η αντίληψη σε μία μεγάλη μερίδα επιχειρηματιών, μεγαλομετόχων, μάνατζερς και διοικούντων επιχειρήσεων και δη εισηγμένων, ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με την περιουσία των εταιρειών τους, θησαυρίζοντας κυριολεκτικά οι ίδιοι, ακόμα και όταν ο ισολογισμός των εταιρειών τους εμφάνιζε ζημίες και μάλιστα εκατομμυρίων ευρώ.

Στις εποχές που το χρήμα έρρεε, που το Χρηματιστήριο ''παρήγαγε'' τσάμπα χρήμα, που οι τράπεζες έδιναν με μεγάλη ευκολία δάνεια (τα οποία είναι ακόμα, στην πλειονότητά τους, αγύριστα!), κανείς ή ελάχιστοι, έδιναν την πρέπουσα σημασία στο νοσηρό αυτό φαινόμενο, που γέμισε (ή και γέννησε) προβληματικές εταιρείες, την ίδια ώρα που οι αμοιβές των διοικούντων - μεγαλομετόχων, μελών Δ.Σ. και διοικητικών στελεχών - ήταν το λιγότερο προκλητικές!

Το ίδιο καταστροφικό και απαράδεκτο καθεστώς, συνεχίστηκε και κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα, τις αντοχές των μικρομετόχων - που έβλεπαν τις περιουσίες τους να εξαφανίζονται - αλλά και τις αντίστοιχες των τραπεζών, που τους είχαν χορηγήσει μεγάλα, πολύ μεγάλα ποσά και πολλές φορές αναγκαζόταν να δώσουν και νέα δάνεια, προ του κινδύνου, να χάσουν τα αρχικά ποσά.

Στην αντίπερα όχθη, βεβαίως, οι υγιώς σκεπτόμενοι και πράττοντες επιχειρηματίες, δεινοπαθούσαν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, γνωρίζοντας ότι τα επιτόκια είναι υψηλά, ότι η ζήτηση ακολουθεί ολοένα και περισσότερο φθίνουσα πορεία και ότι η κρατική ''φορολογική μηχανή'', θα αυξάνει συνεχώς τις απαιτήσεις της, ιδίως σε περιόδους κρίσης, που χρειάζεται άμεσα έσοδα.

Ανήκω στην κατηγορία αυτών που χειροκροτούν την υγιή επιχειρηματικότητα, γιατί αυτή και μόνον αυτή χρειάζεται η χώρα μας. Και την οποία, όλοι οι επίσης υγιώς σκεπτόμενοι πολίτες αυτής της χώρας, πρέπει να στηρίζουν, ως την μόνη ελπίδα - μαζί, βεβαίως, με έναν σύγχρονο και απαλλαγμένο από πελατειακές σχέσεις, δημόσιο τομέα - σταδιακής εξόδου από την κρίση και επανένταξης χιλιάδων πρώην ανέργων και σήμερα ανέργων.

Είναι, όμως, η πρώτη φορά που, δημοσίως, δηλώνω δικαιωμένος, καθώς επί πολλά χρόνια, κατήγγειλα αυτή την βιομηχανία εύκολου και προκλητικού πλουτισμού, όταν άλλοι συνάδελφοί μου, όχι μόνον έμεναν απαθείς, αλλά επωφελήθηκαν και οι ίδιοι - με διάφορους τρόπους - από το ''τσάμπα χρήμα''.

Είναι η πρώτη φορά, επίσης, που βλέπω την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, να προσπαθεί να βάλει μία τάξη, στο χάος, πάνω στο οποίο ''οικοδομήθηκαν'' περιουσίες, βίλες, πισίνες, οικιστικά συγκροτήματα και δημιουργήθηκαν λογαριασμοί εκατ. ευρώ είτε στις ελβετικές τράπεζες είτε κυπριακές είτε σε άλλους παραδείσους - όπως π.χ. οι κρυφοί, κλειστοί λογαριασμοί, με ετήσιο επιτόκιο της τάξης του 30% (!), ακόμα και στην Β. Κορέα, τη Μαλαισία και αλλού.

Αξίζουν, όντως, πολλά συγχαρητήρια στον Πρόεδρο της Επ. Κεφαλαιαγοράς, Κώστα Μποτόπουλο και σε όσους εργάστηκαν πάνω στο νομοσχέδιο που πρόκειται - ελπίζω - να κατατεθεί σύντομα στη Βουλή, που ουσιαστικά τόλμησε να φέρει ένα τέτοιο νομοθέτημα, που θα βάζει επιτέλους φραγή, στην εσωτερική αιμορραγία και αφαίμαξη επιχειρήσεων.

Οι εισηγμένες επιχειρήσεις, θα υποχρεωθούν να καθορίζουν πλέον, συγκεκριμένη και απολύτως ελεγχόμενη πολιτική αμοιβών, την οποία μάλιστα θα είναι αναγκασμένες να αναρτούν στις ιστοσελίδες τους! Ο δε έλεγχος, θα γίνεται από ειδική επιτροπή αμοιβών και παροχών, της οποίας τα μέλη θα είναι αποκλειστικά, μη εκτελεστικά και ανεξάρτητα μέλη του διοικητικού συμβουλίου.

Επιπλέον, θα θεσπιστούν διαδικασίες και θα οριστούν πρόσωπα, ώστε να πάψει πλέον η χρήση προνομιακής πληροφόρησης, ενώ η προβλεπόμενη δημιουργία υπηρεσίας εσωτερικού ελέγχου, αποτελεί ολική ανατροπή των σήμερα ισχυόντων, καθώς δεν θα υπάγεται σε καμία άλλη διεύθυνση ή υπηρεσία της εταιρείας.

Πρόκειται πραγματικά, για επαναστατικές, για τα ελληνικά δεδομένα, αλλαγές που μπορούσαν να είχαν υιοθετηθεί πολύ ενωρίτερα, αλλά προφανώς δεν υπήρχε ούτε η διάθεση, ούτε η βούληση, των πολιτικών προϊσταμένων της Επ. Κεφαλαιαγοράς.

Αν είχαν ληφθεί παρόμοια μέτρα, δεν θα είχαμε τις απίθανες περιπτώσεις, μεταξύ πολλών άλλων τις χαρακτηριστικότερες, όπως αυτές της ΑΛΚΟ, του Μαΐλλη, της Λαβιβάρμ κ.λπ., για τις οποίες και από άλλα μέσα (ΙΣΟΤΙΜΙΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΩ, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ, κ.λπ.) και από το ''S&B'', εδώ και 16 μήνες, έχουμε κατ΄ επανάληψη καταγγείλει και καυτηριάσει.