23/12/13

Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου 2013

Απρόβλεπτες γεωπολιτικές αλλαγές στην Μεσόγειο

Φαίνεται πως τα πράγματα ίσως οδηγηθούν και σε ρήξη ακόμη, μετά την «συμφιλίωση» των ΗΠΑ με το Ιράν, που δεν θα γινόταν φυσικά χωρίς την έγκριση του Εβραϊκού λόμπυ των ΗΠΑ.

Γνωρίζω πως πολλοί αναγνώστες αντιμετώπιζαν με δυσπιστία αυτό που πολλές φορές υποστήριξα, ότι δεν ταυτίζονται πάντα τα συμφέροντα των Ισραηλιτών (Εβραίων της διασποράς) μ’ αυτά των Ισραηλινών (πολιτών του κράτους του Ισραήλ). Οι Ισραηλίτες πολλές φορές -με πρώτον τον Κίσιγκερ- έδειξαν την ενόχλησή τους για το γεγονός πως τα δρώμενα στο Ισραήλ δημιουργούν αντιπάθεια όχι μόνον προς τους Ισραηλινούς, αλλά και σ όλους τους Ισραηλίτες όπου γης.

Και δεν το έδειξαν αυτό μόνον οι Ισραηλίτες, αλλά και οι Αμερικανοί ιδιαίτερα, ταυτιζόμενοι με την ισραηλινή πολιτική. Ο Τζων Κένεντυ σε ομιλία του -που εκδόθηκε στην Ελλάδα κατά την δεκαετία του ’60- είχε αναρωτηθεί μήπως πρέπει κάτι ν’ αλλάξει στην αμερικανική πολιτική, για να μη συγκεντρώνει την δυσαρέσκεια 300 εκατ. Αράβων (τότε, τόσοι ήταν).

Τώρα, φαίνεται πως τα πράγματα ίσως οδηγηθούν και σε ρήξη ακόμη, μετά την «συμφιλίωση» των ΗΠΑ με το Ιράν, που δεν θα γινόταν φυσικά χωρίς την έγκριση του Εβραϊκού λόμπυ των ΗΠΑ. Ο κ. Νετανιάχου θεωρεί εχθρική αυτήν την ενέργεια του κ. Ομπάμα και δείχνει να αποστασιοποιείται, χωρίς όμως ακόμη να είμαστε απολύτως βέβαιοι, αν ήρθε η ρήξη ή αν πρόκειται για πίεση προς τις Η.Π.Α.

(Πώς αλλάζουν τα πράγματα! Όταν εξελέγη ο κ. Ομπάμα, σύμπας ο Τύπος του Ισραήλ, έγραφε στην πρώτη σελίδα: «Εκλέχθηκε ένας δικός μας», μένοντας αδιευκρίνιστο αν εννοούσαν ότι είναι πιστός φίλος του Ισραήλ, ή έχει ασπασθεί την ιουδαϊκή θρησκεία, όπως υποστήριξαν πολλοί, όταν κατά την ορκωμοσία του παρίστατο και «ο ραββίνος της οικογένειας»!).

Σε μια εξέλιξη λοιπόν, τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας, το Ισραήλ προχώρησε στην υποβολή αίτησης προσχώρησης στην τελωνειακή Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, στην οποία ηγείται η Ρωσία και μετέχουν επίσης το Καζακστάν και η Λευκορωσία, ενώ είναι θέμα χρόνου να συμμετάσχουν και η Ουκρανία, το Τατζικιστάν και το Κιργιστάν.

Όπως ορθώς διαπιστώνει το defencenet, το μεγάλο όραμα του Ρώσου προέδρου κ. Β. Πούτιν, όχι απλώς λαμβάνει "σάρκα και οστά", αλλά κερδίζει και μια χώρα που μέχρι σήμερα σίγουρα δεν μπορούσε να συγκαταλεγεί στους συμμάχους της Μόσχας.

Το Γραφείο Διεθνούς Εμπορίου του Ισραήλ και πιο συγκεκριμένα ο Ισραηλινός ανώτερος αξιωματούχος του Γραφείου, κ. Idan Posin, ανακοίνωσε: «Το πρώτο βήμα έγινε προς την υπογραφή μιας ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ του Ισραήλ, Ρωσίας, Καζακστάν και Λευκορωσίας»!

Στην σχετική ισραηλινή δημοσίευση αναφέρεται ότι πριν από μία εβδομάδα στην Ινδονησία συναντήθηκαν ο Ισραηλινός υπουργός οικονομίας κ. Naftali Bennett , ο υπουργός οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας κ. Alexei Ulyukaev με τον υπουργό εμπορίου της Ευρασιατικής Οικονομικής Επιτροπής κ. Α. Slepnevo και συμφώνησαν να «αναβαθμίσουν σε ένα νέο επίπεδο τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ, της Ρωσίας, του Καζακστάν και της Λευκορωσίας».

Υπενθυμίζεται, ότι πρόσφατα ο ΥΠΕΞ του Ισραήλ κ. Α. Λίμπερμαν, ο οποίος ομιλεί άπταιστα την ρωσική γλώσσα ως πρώην υπήκοος της Μολδαβίας (στα 19 του πήγε στο Ισραήλ) δήλωσε ότι το Ισραήλ θα πρέπει να επιδιώξει την συμμαχία με άλλο στρατηγικό εταίρο, αντί των ΗΠΑ.

«Οι σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και του κύριου στρατηγικού εταίρου του, που είναι οι ΗΠΑ, έχουν αποδυναμωθεί αρκετά», μετέφερε το defencenet. Αυτό δήλωσε ο κ. Λίμπερμαν, μιλώντας σε ένα δημόσιο φόρουμ στην πόλη Σντερότ ξαφνιάζοντας την διεθνή κοινότητα από την τροπή των σχέσεων ΗΠΑ-Ισραήλ.

Ήρθε αμέσως το αντάλλαγμα από πλευράς Μόσχας. Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Maariv, ο κ. Β. Νετανιάχου συναντήθηκε με τον κ. Β. Πούτιν στη Μόσχα, όπου έλαβε "εκτεταμένες εγγυήσεις για την ασφάλεια" του ισραηλινού πυρηνικού οπλοστασίου. Η αλλαγή της ρωσικής στάσης, που μόλις πριν από τέσσερις μήνες απαιτούσε επιτακτικά «πυρηνικό αφοπλισμό» του Ισραήλ, έχει να κάνει με την προσχώρηση του Ισραήλ στην Ευρασιατική Ένωση.

Δεν είναι ακόμη γνωστή η αντίδραση του Εβραιοαμερικανικού λόμπυ. Όσο κι αν υπάρχουν διαφορές μεταξύ Ισραηλιτών και Ισραηλινών, δεν θα αφεθεί το Ισραήλ εντελώς στην τύχη του. Θα φανεί αυτό, από την πίεση που θα ασκηθεί, ή δεν θα ασκηθεί στον κ. Ομπάμα, να αλλάξει πολιτική ως προς το Ιράν.

Να προσθέσω εδώ και μια εκτίμηση του γνωστού δημοσιογράφου κ. Μ. Ιγνατίου: «Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έχει σχεδιάσει την πολιτική του με τρόπο που να μην επηρεάζονται οι αποφάσεις του από τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα. Ο "ανάγωγος" τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκε στον Αμερικανό ηγέτη με αφορμή τη συμφωνία για το πυρηνικό εργοστάσιο του Ιράν, προδιαθέτει για τη συνέχεια. Ο κ. Νετανιάχου μετρά στους φίλους και συμμάχους του τον κ. Αναστασιάδη στη Λευκωσία και τον κ. Σαμαρά στην Αθήνα».

Τώρα προστίθεται και ο κ. Πούτιν και οι συν αυτώ ηγέτες. Αναμένεται η απάντηση των Η.Π.Α. Όποια κι αν είναι, θα έχει επίδραση στα ελληνικά πράγματα.

Ο Μακεδών

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες

About Me