Ένα από τα μεγαλύτερα κόστη στον ξενοδοχειακό κλάδο είναι το πετρέλαιο θέρμανσης. Οι ξενοδόχοι πληρώνουν το πετρέλαιο στην ίδια τιμή που το πληρώνουμε και όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Το κράτος δεν τους εγκρίνει κάποιου είδους έκπτωση.
Ο σκόπελος αυτός επιχειρείται να ξεπεραστεί με το φυσικό αέριο. Γεγονός που θα επιτρέψει σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες να λειτουργούν όλο το χρόνο! Για κάποιον άγνωστο λόγο, όμως, το θέμα έμπλεξε στη γραφειοκρατία...
Δεν μιλάμε γενικά και αόριστα για ανάπτυξη. Αλλά με συγκεκριμένα μέτρα που δεν κοστίζουν στο ελληνικό δημόσιο. Το μόνο που χρειάζεται είναι μία υπογραφή. Μία υπογραφή που είναι δυνατόν να καθυστερήσει επί σειρά ετών, όπως μας έχει διδάξει η πικρή εμπειρία από άλλες ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν.
Μία μεγάλη μονάδα μπορεί να χρειάζεται μερικές χιλιάδες ευρώ την ημέρα για να μπορέσει να θερμάνει τα χιλιάδες τετραγωνικά της. Μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει γι΄ αυτό το ξενοδοχείο η χρήση φυσικού αερίου, όταν με αυτό τον τρόπο θα έχει μία εξοικονόμηση του κόστους ενέργειας μεγαλύτερη του 40%.
Υπάρχουν μεγάλα ξενοδοχεία που έχουν ζητήσει από τους αρμόδιους φορείς να προχωρήσει το θέμα του φυσικού αερίου προκειμένου να μπορούν να λειτουργήσουν και το χειμώνα. Συζητάμε για εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες που θα δίνουν ζωή στις τουριστικές περιοχές και τους χειμερινούς μήνες.
Αυτό δεν ήταν το ζητούμενο εδώ και χρόνια; Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου ήταν μία από τις λεγόμενες "σταθερές" σε κάθε συνέδριο που διοργάνωνε το υπουργείο Τουρισμού. Και τώρα που εμφανίζονται ιδιώτες να το κάνουν πράξη, δεν υπάρχει ο αρμόδιος να βάλει την υπογραφή!
Τι σημαίνει να λειτουργούν τα ξενοδοχεία και τον χειμώνα; Λιγότερη ανεργία, περισσότερα έσοδα για το ελληνικό δημόσιο, αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας σε ολόκληρες περιοχές. Μπορεί να σκεφτεί αυτός που καθυστερεί να βάλει την υπογραφή του πόσο κοστίζει αυτό στην πατρίδα μας και μάλιστα σε μία περίοδο βαθιάς ύφεσης;
Ξενοδοχεία τύπου Costa Navarino, τα οποία είναι μεγάλες επενδύσεις, θα ήθελαν να δουλεύουν και τους χειμερινούς μήνες. Κι έχουν τη δυνατότητα να φέρουν τουρισμό και στους δύσκολους μήνες. Θα το κάνουν, αλλά με σκοπό να κερδίσουν κι όχι να αυτοκτονήσουν. Το σπουδαίο είναι ότι δεν ζητούν κρατική επιχορήγηση, αλλά τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν φυσικό αέριο αντί για πετρέλαιο.
Τα πράγματα για μια μικρότερη μονάδα, με σαράντα ή εξήντα δωμάτια είναι λίγο διαφορετικά. Ωστόσο και σε αυτές τις περιπτώσεις το φυσικό αέριο θα μπορούσε να είναι μία καλή λύση, εφόσον οι μονάδες αυτές ξεπερνούσαν το εμπόδιο της αρχικής επένδυσης για τις εγκαταστάσεις.
Ένα μικρό ξενοδοχείο, λοιπόν, σε ορεινή περιοχή χρειάζεται να "καταναλώσει" το ένα τέταρτο της πληρότητάς του μόνο και μόνο για την θέρμανση. Αν συνυπολογίσει κανείς και το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, η ίδια μονάδα θα πρέπει να είναι κάθε σαββατοκύριακο γεμάτη για να είναι σε θέση να θυσιάσει την μισή της πληρότητα για το κόστος ενέργειας.
Η επιχείρηση αυτή έχει να πληρώσει τον Δήμο, πνευματικά δικαιώματα σε μουσικούς και ηθοποιούς, έχει να πληρώσει μισθούς, να αντιμετωπίσει το κόστος συντήρησης και στο τέλος οι ιδιοκτήτες της να κάνουν τον σταυρό τους αν έχουν επιβιώσει απ΄ όλη αυτή την περιπέτεια. Κάθε ελάφρυνση στο κόστος θα είναι γι΄ αυτούς τους ανθρώπους μία μεγάλη βοήθεια.
Μιλάμε συχνά για ανάπτυξη και σκεφτόμαστε ότι η υπόθεση αυτή είναι βουνό. Πολλές φορές, όμως, χρειάζεται λίγη περισσότερη ενέργεια και λίγη λιγότερη γραφειοκρατία.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες