H 3η Σεπτέμβρη, ως η μεγαλύτερη πολιτική συμμορία της χώρας

και η Τατιάνα που χαιδεύεται. (Φιλιά από μια sexy ξανθιά)

Από τον Κάρλος

Ξεκινήσαμε να γράφουμε ένα κείμενο για την μεγαλύτερη (πολιτική) συμμορία που γνώρισε η χώρα και η οποία σήμερα γιορτάζει 39 χρόνια ζωής. Το έπος της 3ης Σεπτέμβρη του 1974-Ιδρυτική διακήρυξη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος-δεν θα μπορούσε να έχει πιο λογική κατάληξη από τον εγκλεισμό σχεδόν όλων των εμπλεκομένων σ΄αυτό στις φυλακές Κορυδαλλού, Κέρκυρας, Μαλανδρίνου και πάει λέγοντας.

Κι όμως σήμερα κάποια από τα ιστορικά στελέχη της πολιτικής συμμορίας καμαρώνουν ελεύθεροι στις προβλήτες του Μαιάμι-αλά Ocean Eleven- τις θαλαμηγούς που απέκτησαν με τον ιδρώτα του προσώπου τους.

Ένας στρατός εκατομμυρίων προθύμων πρασινοφρουρών τα ξίφη του οποίου
απέκλεισαν σαν σιδηρούν παραπέτασμα την θέα του ουρανού για τους υπόλοιπους Έλληνες συμμετείχε στο μεγαλύτερο πλιάτσικο που έγινε στη χώρα στη μεταπολεμική περίοδο.
Στο πλευρό τους και όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα ενός καθεστωτικού συστήματος με πρώτους απ΄όλους τους δημοσιογράφους. Το ΠΑΣΟΚ εξέθρεψε ολόκληρη γενιά δημοσιογράφων οι οποίοι έπιασαν τα πόστα και συνεχίζουν να τα κρατάνε-αν κρίνεις από την ΕΡΤ-παρότι γάμησαν την δημοσιογραφία.
Η πολιτική συμμορία του ΠΑΣΟΚ οχυρώθηκε με τον δικό της στρατό δημοσιογράφων, δικηγόρων, συνταγματολόγων, καλλιτεχνών και πάει λέγοντας. Ο ηγέτης Ανδρέας θα μπορούσε να ανταγωνισθεί επάξια τα μεγαλύτερα ονόματα της αμερικάνικης μαφίας στον τρόπο που εκπόνησε και εφάρμοσε το σχέδιο λεηλασίας της χώρας. Το γεγονός ότι μόνο ο Τσοχατζόπουλος, ο Σμπώκος και δυο-τρία άλλα πολιτικά ψοφίμια κινδυνεύουν να σαπίσουν στη φυλακή, δείχνει το πόσο καλά οργανωμένη ήταν η λεηλασία της χώρας.
Ομιλούμε για ζηλευτούς Επαγγελματίες, οι οποίοι σε υποδειγματική συνεργασία με διαπλεκόμενους νταβατζήδες, εργολάβους, μηντιάρχες και σωματέμπορους πάσης φύσεως έπιασαν τα γιοφύρια και καμιά πουτάνα δεν μπορούσε να κουνηθεί. (Κάτι παρόμοιο επιχειρεί σήμερα ο αιμοδιψής στρατός που αποτελούν τα τάγματα εφόδου του ΣΥΡΙΖΑ.) Ακόμη και η Τρομοκρατία δούλεψε για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ (με την δημοσιογραφία να "στελεχώνει" τα πρώτα κουμπούρια) καθαρίζοντας το τοπίο από ενοχλητικούς αντιπάλους.
Το έργο της ληστρικής συμμορίας των πασόκων ήρθαν να ολοκληρώσουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ με την ίδια βουλιμία για λεηλασία του δημοσίου πλούτου που χαρακτήριζε και τους πασόκους.
Ο Καραμανλής ο νεώτερος, έκανε ολέθριες για τη χώρα επιλογές προσώπων για τα κρίσιμα υπουργικά πόστα σε μια συγκυρία που θα μπορούσε να είναι ιδανική για την επαναδημιουργία της χώρας.
Τοποθετώντας λαμόγια υπουργούς, πολλοί από τους οποίους πολλαπλασίασαν την περιουσία τους, ολοκλήρωσε την καλοσχεδιασμένη από την οργάνωση 3η Σεπτέμβρη, δολοφονία της χώρας.
Την ώρα που γράφαμε με λέξεις τον εμετό μας για το ληστοσυρφετό των πασόκων και των νταβατζήδων με τους οποίους πήγαν πακέτο μετατρέποντας την χώρα σε λαφυρό τους, ένα επικό κείμενο της Τατιάνας Στεφανίδου, υπέπεσε στην αντίληψή μας, το οποίο θα μπορούσε να είναι και η άλλη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη.
Το λέμε αυτό βασισμένοι και στον απολογισμό του ΠΑΣΟΚ που έκανε με τον τρόπο του ο Στέφανος Τζουμάκας: Χρησιμοποιήσαμε την πρώτη τετραετία για να πηδήξουμε γκόμινες, την δεύτερη για να βγάλουμε λεφτά και την τρίτη για να πάμε φυλακή. Οι νεοδημοκράτες θέλουν μέσα σε μια τετραετία να τα κάνουν όλα...
Το πόσο στο μουνί τους ήταν γραμμένη η χώρα φάνηκε στην διάρκεια της διακυβέρνησης τόσο από το ΠΑΣΟΚ, όσο και από τη ΝΔ. Η πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού των δύο κομμάτων είχε σαν κύριο μέλημα τον προσωπικό τους πλουτισμό και την καλή ζωή στα πολυτελή ξενοδοχεία του κόσμου, τις πολυτελείς θαλαμηγούς, τις ακριβές βίλες, τις αρπαχτές του δημοσίου χρήματος και πάει λέγοντας.
Για τα πράσινα και γαλάζια λαμόγια που κυβέρνησαν την χώρα (εξαιρούμε τους εντίμους εξ αυτών) η ζωή ήταν μια ατέλeιωτη dolce vita.
Ένα μακρύ, καφτό καλοκαίρι σαν κι αυτό της Τατιάνας Στεφανίδου, η οποία στο προσωπικό της blog χαιδεύεται και αυτοθαυμάζεται σαν αμετανόητος Πασόκος.

Απολαύστε την (Οι λεζάντες στις φωτό είναι δικές της)

Το ξανθό του ήλιου το νέο μου look>
Αυτό το ξανθό του ήλιου κάθε χρόνο δυσκολεύομαι να το αποχωριστώ. Ταιριάζει με το μαυρισμένο δέρμα και ρίχνει φως στο πρόσωπο. Μου θυμίζει την ανεμελιά του καλοκαιριού, τη γλύκα της ελευθερίας. Το αποχωρίζομαι μόνο εκ… πεποιθήσεως και όχι γιατί πραγματικά το θέλω.

Φέτος λοιπόν είπα να το κρατήσω και μάλιστα να το τονίσω!

Ο maitre των χρωμάτων, Νικόλας Βιλιώτης επιστρατεύτηκε για τη μεγάλη απόφαση! Ήρθε σπίτι και με ένα Mojito στο χέρι και πολύ κουβεντούλα, η ρίζα άνοιξε λίγο και μικρές ανταύγειες φώτισαν το στεφάνι.

Και ιδού το αποτέλεσμα. Τις πρώτες μέρες έβγαζα ένα μικρό επιφώνημα έκπληξης κάθε φορά που κοιταζόμουν στον καθρέφτη. Το ξανθό έχω να το δω στο κεφάλι μου από παιδί!

Σας τράβηξα και μερικές χαζο-selfie photos το πρωί στο γραφείο μου για να μου πείτε τη γνώμη σας.