Εχουμε μπερδέψει τον πατριώτη με τον φασίστα

Ο δημοφιλής ηθοποιός, που θα πρωταγωνιστήσει στη θεατρική κωμωδία «Μερικοί το προτιμούν καυτό» με τη Ζ. Μακρυπούλια, τον Γ. Ζουγανέλη και τον Κ. Βουτσά, μιλά για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, εξηγεί γιατί ψήφισε ΔΗΜΑΡ και γιατί διαφωνεί με την αποχώρηση του Φ. Κουβέλη από την κυβέρνηση και δηλώνει πως έχει χαθεί η προοπτική, ο ορίζοντας, η ελπίδα.

Ποια είναι η γνώμη σας για την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας;


Νομίζω ότι περνάμε τη χειρότερη περίοδο που εγώ -τουλάχιστον- έχω ζήσει. Κυρίως, όχι γι' αυτά που στερούμαστε, αλλά για τη στέρηση του ορίζοντα. Δεν υπάρχει προοπτική, δεν υπάρχει ορίζοντας.

Δηλαδή, θυμάμαι ότι παλιά, όταν βλέπαμε στα κάμπινγκ αυτοκινούμενα ή τροχόσπιτα με γερμανικές πινακίδες, τους αντιμετωπίζαμε σαν πολιτισμένους ανθρώπους, γιατί στην Ελλάδα δεν τα είχαμε ξαναδεί αυτά.


Ο ορίζοντας για εμάς ήταν να φτάσουμε στο επίπεδό τους. Τώρα πια, επειδή περάσαμε από την εποχή της ενοποίησης και της σύγκλισης του μισθού του Ελληνα με τον Ευρωπαίο, το μάτι μας χόρτασε.

Πλέον δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο αλλά, αντίθετα, φοβόμαστε την «κινεζοποίησή» μας, τους μισθούς Βουλγαρίας κ.λπ.


Υπάρχει, όμως, η ανάγκη μεταρρύθμισης της χώρας. Γίνεται με τον σωστό τρόπο;


Το 1995 ο Ανδρέας Παπανδρέου, σε μια κρίση ειλικρίνειας, είχε δηλώσει, μετά τη συνάντησή του με Ευρωπαίους ηγέτες, για «διευθυντήριο» της Ευρώπης, ότι οι εθνικές κυβερνήσεις δεν θα αναγνωρίζονται και ότι πρόκειται για ένα επικίνδυνο θέμα. Μετά 20 χρόνια επιβεβαιώνεται και το «διευθυντήριο» καλά κρατεί. Δεν είναι τυχαίο που όποιος διεκδικεί την εξουσία μιλά τη «γλώσσα του λαού» και μετά ξεχνά και το Ζάππειο 1 και 2 και ξαφνικά γίνεται υπάλληλος του «διευθυντηρίου». Δεν κατηγορώ τον Σαμαρά, γιατί αν ήξερα ότι υπάρχει μια καλύτερη πρόταση, δεν θα το συζητούσα καν. Αλλά προκαλεί αμηχανία το ότι αυτή η εναλλακτική δεν υπάρχει. Το ζήτημα είναι ότι δεν αφορά μόνο έναν λαό που πρέπει να ξεσηκωθεί.
Δηλαδή, όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας είναι αποτέλεσμα των «εντολών» που έρχονται απ' έξω; Εμείς δεν έχουμε ευθύνη;
Υπάρχει ευθύνη της κοινωνίας. Αλλά είναι σαν να πηγαίνουμε σ' ένα σπίτι που το ανδρόγυνο καβγαδίζει συνέχεια και τσακώνεται, και να τους λέμε ότι η σχέση τους δεν είναι βιώσιμη. Αν και το ανδρόγυνο έχει καταφέρει να συνυπάρξει για 20 χρόνια, ξαφνικά έρχεται κάποιος έξω από το σπίτι τους και θέτει όρους για να αλλάξουν. Κάτι που το γνωρίζει το ανδρόγυνο. Αλλά, όταν έρχεται ως όρος απ' έξω, είναι άσχημο. Θέλω να πω ότι όλα αυτά τα προβλήματα που έχει η ελληνική κοινωνία, θα έπρεπε να βρει τον τρόπο να τα λύσει μόνη της. Δεν είναι ωραίο να είσαι ο πρωθυπουργός της χώρας και να είσαι υπάλληλος των άλλων. Αυτό είναι το θέμα. Και ως άλλοθι να έχεις τις δομικές αλλαγές στην κοινωνία, σε πράγματα που θα έπρεπε να έχουν ήδη αλλάξει. Αυτό ως άλλοθι δεν φτάνει, γιατί δεν είναι δική σου πολιτική απόφαση αλλά απόφαση του «διευθυντηρίου».
Αναφέρατε προηγουμένως ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Πολιτικά, πάντως, εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζω ότι δεν έχει πείσει την κοινωνία. Εγώ που είμαι 48 ετών και η δική μου γενιά δεν έχει ζήσει χειρότερη εποχή, σημαίνει ότι αυτή η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη. Σε μια τέτοια κατάσταση, θα έπρεπε αυτός που αντιπολιτεύεται να έχει 60%. Θα έπρεπε το Κομμουνιστικό Κόμμα να έχει 15%. Δεν έχουν και σημαίνει πως δεν έχουν πείσει. Συνήθως η κοινωνία όταν εκφράζεται συλλογικά δεν παίρνει απόφαση καταστροφής. Η Ιστορία δείχνει ότι το εκλογικό σώμα δεν έχει αποφασίσει ποτέ για τον αφανισμό του αλλά για την πρόοδο. Η αντιπολίτευση δεν έχει πείσει το εκλογικό σώμα. Ακόμα και να κυβερνήσει, θα το κάνει με οριακή πλειοψηφία που δεν βοηθά να αρθεί το αδιέξοδο.
Η κυβέρνηση ήταν τρικομματική και τώρα δικομματική και με οριακή πλειοψηφία κυβερνά...
Κανονικά θα έπρεπε μια ζωή να είμαστε έτσι. Αλλά δεν έχει ακουστεί ακόμα ένας πολιτικός λόγος που να δίνει ορίζοντα, προοπτική. Αν δώσει ελπίδα και ορίζοντα για το πού πάμε, θα αλλάξει η κατάσταση.
Η αποχώρηση του Φώτη Κουβέλη από την κυβέρνηση ήταν σωστή απόφαση;
Οχι. Εγώ παρέπαια μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ και εντέλει ψήφισα ΔΗΜΑΡ. Πιστεύω ότι ήταν λάθος η απόφαση να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, γιατί πρέπει να ολοκληρώνεις αυτό που ανέλαβες, αλλιώς δεν είσαι σοβαρός. Καλύτερα να είσαι κακός και να είσαι σοβαρός, παρά να είσαι καλός και να έχεις το ακαταλόγιστο, γιατί δεν σε παίρνει κανείς στα σοβαρά πια. Οταν αναλαμβάνεις μια δουλειά, πρέπει να τη φέρεις εις πέρας, ακόμα και αν δεν σου αρέσει, και να υποστείς το πολιτικό κόστος. Δε γίνονται και τα δύο. Θα προτιμούσα να μείνει στην κυβέρνηση, κι εγώ που τους ψήφισα να τους φτύσω, αλλά αυτοί να κάνουν σωστά τη δουλειά και να υποστούν το πολιτικό κόστος. Γιατί αυτή είναι η δουλειά τους.
Τα συσσίτια της Χρυσής Αυγής «μόνο για Ελληνες» τι συναισθήματα σας δημιουργούν;
Είναι σημεία των καιρών, δεν υπήρχε περίπτωση να μη συμβεί αυτό το πράγμα. Το βλέπαμε όλοι ότι οδηγούμαστε στα άκρα. Η στροφή του κόσμου στην ακροδεξιά και στον φασισμό έχει να κάνει με το μίσος που έχει στην ψυχή του. Δεν μισεί ακριβώς τους πολιτικούς. Μισεί τον διπλανό, τον γείτονα, που τον κοιτά, τον κοιτά και κάνει προβολές μίσους.
Το πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει το φαινόμενο της Χ.Α. με τον σωστό τρόπο;
Νομίζω ότι περιμένει. Γιατί όταν ένα φαινόμενο είναι σε άνοδο, τίποτα δεν μπορεί να το σταματήσει και όλα το προμοτάρουν. Ακόμα και η κατηγόρια. Πρέπει να υποστεί τις φθορές της εξουσίας για να απομυθοποιηθεί. Επίσης, είναι πρόβλημα της κοινωνίας και όχι του πολιτικού συστήματος. Η κοινωνία τούς ψηφίζει. Και δεν μου αρέσει καθόλου το φλερτ της Νέας Δημοκρατίας με τη Χ.Α. Πάντως, ο Σαββόπουλος στην παράστασή του λέει «μιλάτε εσείς που δε μπορείτε να ξεχωρίσετε τον πατριώτη από τον φασίστα». Εχουμε μπερδέψει τον πατριώτη με τον φασίστα.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΙΝΤΕΛΑΣ
bintelas@pegasus.gr