Σύμφωνα με το Vanity Fair οι δύο από τους τρεις πιλότους κοιμόνταν την ώρα που το αεροπλάνο άρχιζε να χάνει ύψος
Τον τελευταίο ανατριχιαστικό
διάλογο των πιλότων του Airbus 330 της Air France που συνετρίβη την 1η
Ιουνίου 2009 στον Ατλαντικό, παρασύροντας στον θάνατο και τους 228
επιβάτες της, φέρνει στη δημοσιότητα το Vanity Fair του Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με το περιοδικό, οι δύο από τους τρεις πιλότους κοιμόνταν την ώρα που το αεροπλάνο άρχιζε να χάνει ύψος.
Ο 58χρονος κυβερνήτης της πτήσης 447, Μαρκ Ντιμπουά, ο πιο έμπειρος από τους τρεις πιλότους που βρίσκονταν στο αεροπλάνο, επέλεξε να πάει για ύπνο και να αφήσει μόνο του στο πιλοτήριο έναν νεαρό πιλότο, τον 32χρονο Πιέρ Σεντρίκ Μπονίν, που ως τρίτος πιλότος, ακόμη σχεδόν σε κατάσταση εκπαίδευσης και σίγουρα όχι ικανός να χειριστεί ένα επικίνδυνο γεγονός, όπως μια καταιγίδα που θα παρουσιαζόταν σε λίγη ώρα πάνω από το αεροσκάφος.
Το ίδιο πράγμα, να πάει δηλαδή για ύπνο, επέλεξε να κάνει και ο 37χρονος πιλότος Νταβίντ Ρομπέρ, αφήνοντας τον Μπονίν μόνο του.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=640893
Όπως σημειώνει ο επικεφαλής των ερευνών, Αλέν Μπουιγιάρ, αν ο κυβερνήτης είχε καθυστερήσει 15 λεπτά να πάει για ύπνο, ίσως η ιστορία να είχε εντελώς διαφορετική κατάληξη.
Όταν ξέσπασε η καταιγίδα, ο άπειρος Μπονίν, αντί να κατεβάσει το ρύγχος του αεροσκάφους, αποφάσισε να το σηκώσει οδηγώντας το στα 37.500 πόδια, με αποτέλεσμα να χαθεί ο έλεγχος του αεροπλάνου στο ύψος αυτό.
Ο Ντιμπουά μπήκε στο πιλοτήριο 98 δευτερόλεπτα αφού οι αισθητήρες ταχύτητας του αεροσκάφους είχαν χαλάσει κι ήταν πλέον αργά για να κάνει οτιδήποτε, αφού το αεροσκάφος ήταν πλέον εκτός ελέγχου.
Σύμφωνα με τις καταγεγραμμένες συνομιλίες, ο Ρομπέρ ακούγεται να λέει «γ...το, θα συντριβούμε! Δεν είναι αλήθεια! Τι συμβαίνει;» και μετά από λίγα λεπτά ακούγεται ξανά μια φωνή που ανήκει είτε στον Ρομπέρ, είτε στον Μπονίν να λέει «γ...το, είμαστε νεκροί!».
Λίγη ώρα μετά, το Airbus 330 θα συντριβόταν στον Ατλαντικό. Χρειάστηκε να περάσουν πέντε ημέρες για να βρεθούν τα συντρίμμια του αεροσκάφους και περίπου δύο χρόνια, τον Μάιο του 2011, για να ανασυρθούν από τον βυθό οι σοροί των επιβαινόντων και τα μαύρα κουτιά της πτήσης.
Στο πόρισμα της αρμόδιας γαλλικής υπηρεσίας ερευνών και αναλύσεων για τα αεροπορικά δυστυχήματα (BEA - Bureau d' enquetes et analyses) αναφερόταν ότι το πλήρωμα δεν είχε παρακολουθήσει τη ειδική εκπαίδευση ΙΑS, που αφορά την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων όταν παρουσιάζεται βλάβη στους αισθητήρες ταχύτητας. Το πόρισμα ανάγκασε την αεροπορική εταιρεία να αναθεωρήσει το σύστημα εκπαίδευσης των πληρωμάτων της.
Σύμφωνα με το περιοδικό, οι δύο από τους τρεις πιλότους κοιμόνταν την ώρα που το αεροπλάνο άρχιζε να χάνει ύψος.
Ο 58χρονος κυβερνήτης της πτήσης 447, Μαρκ Ντιμπουά, ο πιο έμπειρος από τους τρεις πιλότους που βρίσκονταν στο αεροπλάνο, επέλεξε να πάει για ύπνο και να αφήσει μόνο του στο πιλοτήριο έναν νεαρό πιλότο, τον 32χρονο Πιέρ Σεντρίκ Μπονίν, που ως τρίτος πιλότος, ακόμη σχεδόν σε κατάσταση εκπαίδευσης και σίγουρα όχι ικανός να χειριστεί ένα επικίνδυνο γεγονός, όπως μια καταιγίδα που θα παρουσιαζόταν σε λίγη ώρα πάνω από το αεροσκάφος.
Το ίδιο πράγμα, να πάει δηλαδή για ύπνο, επέλεξε να κάνει και ο 37χρονος πιλότος Νταβίντ Ρομπέρ, αφήνοντας τον Μπονίν μόνο του.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=640893
Όπως σημειώνει ο επικεφαλής των ερευνών, Αλέν Μπουιγιάρ, αν ο κυβερνήτης είχε καθυστερήσει 15 λεπτά να πάει για ύπνο, ίσως η ιστορία να είχε εντελώς διαφορετική κατάληξη.
Όταν ξέσπασε η καταιγίδα, ο άπειρος Μπονίν, αντί να κατεβάσει το ρύγχος του αεροσκάφους, αποφάσισε να το σηκώσει οδηγώντας το στα 37.500 πόδια, με αποτέλεσμα να χαθεί ο έλεγχος του αεροπλάνου στο ύψος αυτό.
Ο Ντιμπουά μπήκε στο πιλοτήριο 98 δευτερόλεπτα αφού οι αισθητήρες ταχύτητας του αεροσκάφους είχαν χαλάσει κι ήταν πλέον αργά για να κάνει οτιδήποτε, αφού το αεροσκάφος ήταν πλέον εκτός ελέγχου.
Σύμφωνα με τις καταγεγραμμένες συνομιλίες, ο Ρομπέρ ακούγεται να λέει «γ...το, θα συντριβούμε! Δεν είναι αλήθεια! Τι συμβαίνει;» και μετά από λίγα λεπτά ακούγεται ξανά μια φωνή που ανήκει είτε στον Ρομπέρ, είτε στον Μπονίν να λέει «γ...το, είμαστε νεκροί!».
Λίγη ώρα μετά, το Airbus 330 θα συντριβόταν στον Ατλαντικό. Χρειάστηκε να περάσουν πέντε ημέρες για να βρεθούν τα συντρίμμια του αεροσκάφους και περίπου δύο χρόνια, τον Μάιο του 2011, για να ανασυρθούν από τον βυθό οι σοροί των επιβαινόντων και τα μαύρα κουτιά της πτήσης.
Στο πόρισμα της αρμόδιας γαλλικής υπηρεσίας ερευνών και αναλύσεων για τα αεροπορικά δυστυχήματα (BEA - Bureau d' enquetes et analyses) αναφερόταν ότι το πλήρωμα δεν είχε παρακολουθήσει τη ειδική εκπαίδευση ΙΑS, που αφορά την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων όταν παρουσιάζεται βλάβη στους αισθητήρες ταχύτητας. Το πόρισμα ανάγκασε την αεροπορική εταιρεία να αναθεωρήσει το σύστημα εκπαίδευσης των πληρωμάτων της.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες