Σάββατο, 19 Ιουλίου 2014
Πώς γίνεται να φεύγεις από ένα νησί
ξεκούραστος και με όμορφες εντυπώσεις, έστω μένοντας ένα μόνο
σαββατοκύριακο; Εμείς βρεθήκαμε στο νησί για μία βάπτιση. Πέρα, όμως,
από το συγκεκριμένο γεγονός που μας έφερε στο νησί, τελικά περάσαμε ένα
πολύ ζεστό, κυριολεκτικά και μεταφορικά, σαββατοκύριακο και αυτό μόλις
μερικά ναυτικά μίλια μακρυά, αν επιλέξεις να πας από το λιμάνι του
Λαυρίου, είτε μερικά ναυτικά μίλια περισσότερα αν κανείς επιλέξει το
λιμάνι του Πειραιά.
Το πλοίο σαλπάρει, είναι 8:30 ώρα το πρωί, στις 10 ακριβώς φτάσαμε στο λιμάνι της Κύθνου, στο Μέριχα. Εκεί θα μέναμε, γιατί μαζί μας είχαμε και τον σκύλο μας, οπότε στο πρώτο ξενοδοχείο που τηλεφωνήσαμε – «Το Καντούνι» – και μας είπαν ότι δέχονται σκυλιά, κλείσαμε κατευθείαν. Μικρά διαμερισματάκια που είχαν από air-condition μέχρι ψυγείο μεγάλο για τρόφιμα, μάλλον για πολυήμερες διακοπές. Δεν είχε τη θέα, αλλά ένα σαββατοκύριακο θα μέναμε, οπότε δεν μας ενόχλησε, εμείς θα επιλέγαμε τη θέα. Τελικά διαπιστώσαμε ότι και σε άλλα ξενοδοχεία του νησιού επιτρέπονταν τα ζωάκια. Αυτό είναι στα συν για όσους έχουν τετράποδους φίλους.
Το νησί μυρίζει θυμάρι. Το βλέπεις ανθισμένο παντού, σε όλη τη διαδρομή, μπορείς να κατέβεις και να μαζέψεις. Αξίζει τόσο πολύ η μυρωδιά του, σε ταξιδεύει! Αυτές τις μυρωδιές τις χάσαμε…
Οι άνθρωποι του νησιού; Δεν έχω λόγια να περιγράψω την ευγένειά τους! Πρώτη φορά σε ταξίδι έχω συναντήσει ανθρώπους που να είναι όλοι τόσο ευγενικοί και πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν!
Το βενζινάδικο στο Μέριχα θα έκλεινε στις 22:00 ώρα. Είχαμε ξεμείνει από βενζίνη και ήμαστε 20 λεπτά μακρυά από εκεί. Ρωτήσαμε έναν κάτοικο της περιοχής όπου βρισκόμαστε και εκείνος απευθείας πήρε τηλέφωνο τον άνθρωπο που είχε το βενζινάδικο και το πιο απίστευτο ήταν ότι μας περίμενε μέχρι να πάμε και να κλείσει μετά… Αυτό, η αλήθεια είναι, δεν το έχω ξαναζήσει.
Άλλο ένα περιστατικό, που θα πρέπει να αναφερθεί, ήταν στο Μέριχα. Στο παντοπωλείο που υπάρχει εκεί πήγαμε να αγοράσουμε lime και δυόσμο για να φτιάξουμε μοχίτο. Ο άνθρωπος, επειδή δεν είχε δυόσμο για πώληση, μας πήγε στον μικρό κηπάκο του και μας είπε να κόψουμε όσον θέλουμε και, όταν πήγαμε να τον πληρώσουμε, μας ανέφερε ότι τον προσβάλλουμε με αυτήν την κίνησή μας, ότι ο κήπος του είναι για φίλους, όχι για εμπόριο…
Στον Αράπη πήραμε τους καφέδες για τον δρόμο. Εκεί η κοπέλα που έφτιαχνε τους καφέδες, στεναχωρήμενη που δεν είχε δουλειά, αλλά και πάλι, μας είπε, οι άνθρωποι, δυστυχώς, ζουν δύσκολα, θα έρθουν εδώ, στο νησί μας; Τους καταλαβαίνω, είπε… Συγκλονιστικό το πώς οι άνθρωποι αυτοί αγωνίζονται για ένα μεροκάματο και όμως δεν παύουν να χαμογελούν! Η ψυχούλα τους το ξέρει…
Στα Φλαμπούρια έγινε η βάπτιση, που ήταν και ο λόγος που βρεθήκαμε εκεί, όπως προανέφερα. Στην Παναγιά τη Φλαμπουριανή, μια εκκλησία σε ένα μικρό λόφο, με προαύλιο χώρο, όπου έγινε και το τραπέζι, με θέα το Αιγαίο πέλαγος. Ένα στολίδι η τοποθεσία!
Τι όμορφο νησί, θα ξαναπώ και θα φωνάζω, πόσο σημαντικό να είσαι ένα σαββατοκύριακο και να γυρνάς τόσο άδειος από αρνητική ενέργεια, να αισθάνεσαι σαν να γεννήθηκες τώρα, με εκείνη την αθωότητα που είχες όταν πρωτοαντίκρυσες τον κόσμο τούτο…
Το βράδυ του Σαββάτου βρεθήκαμε στη γραφική Χώρα, με το μικρό πλακόστρωτο, με τα ωραία μαγαζάκια και τα μπαράκια, όπου κάθεσαι και συζητάς, πίνεις και αισθάνεσαι χαλαρά απολαμβάνοντας το αεράκι του νησιού και την όμορφη παρέα.
Στη Χώρα μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε «Το Χάρτινο Καράβι» ένα μαγαζάκι εξαιρετικής αισθητικής με αντικείμενα τέχνης και αξεσουάρ χειροποίητα, και πολύ οικονομικά, για τα δωράκια των αγαπημένων σας , με αγάπη από Κύθνο!
Το Κυριακάτικο πρωινό ήταν το πιο χαλαρό, δίπλα στο πεντακάθαρο κύμα σε τραπεζοκαθίσματα που δεν χαλούν τη γενικότερη αισθητική, χωμένα στην άμμο, να πίνεις το καφεδάκι σου και να τρως ένα γλυκό μπισκότο, παραδοσιακό γλυκό της Κύθνου. Ο καφές να κοστίζει μόλις 2 ευρώ και το γλυκό στα 2,5 ευρώ, οικονομικά, με αισθητική και ευγένεια. Έτσι να αρχίζει η μέρα σου με ομορφιά…
Το μεσημέρι της Κυριακής βρεθήκαμε, όχι σε παραδοσιακό της Κύθνου, άλλα σε ένα Κρητικοθερμιώτικο στέκι «ΤΑ ΡΑΚΟΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ», όπως το ονομάζει ο Κρητικός ιδιοκτήτης, που παντρεύτηκε κοπέλα από την Κύθνο. Στο διπλανό τραπέζι είχαν γάμο και οι άνθρωποι από το Μαρκόπουλο μας κέρασαν κρασί και γαμοπίλαφο, μέχρι να έρθουν και τα δικά μας πιάτα. Γίναμε μια όμορφη παρέα!
Το πλοίο σαλπάρει, είναι 8:30 ώρα το πρωί, στις 10 ακριβώς φτάσαμε στο λιμάνι της Κύθνου, στο Μέριχα. Εκεί θα μέναμε, γιατί μαζί μας είχαμε και τον σκύλο μας, οπότε στο πρώτο ξενοδοχείο που τηλεφωνήσαμε – «Το Καντούνι» – και μας είπαν ότι δέχονται σκυλιά, κλείσαμε κατευθείαν. Μικρά διαμερισματάκια που είχαν από air-condition μέχρι ψυγείο μεγάλο για τρόφιμα, μάλλον για πολυήμερες διακοπές. Δεν είχε τη θέα, αλλά ένα σαββατοκύριακο θα μέναμε, οπότε δεν μας ενόχλησε, εμείς θα επιλέγαμε τη θέα. Τελικά διαπιστώσαμε ότι και σε άλλα ξενοδοχεία του νησιού επιτρέπονταν τα ζωάκια. Αυτό είναι στα συν για όσους έχουν τετράποδους φίλους.
Το νησί μυρίζει θυμάρι. Το βλέπεις ανθισμένο παντού, σε όλη τη διαδρομή, μπορείς να κατέβεις και να μαζέψεις. Αξίζει τόσο πολύ η μυρωδιά του, σε ταξιδεύει! Αυτές τις μυρωδιές τις χάσαμε…
Οι άνθρωποι του νησιού; Δεν έχω λόγια να περιγράψω την ευγένειά τους! Πρώτη φορά σε ταξίδι έχω συναντήσει ανθρώπους που να είναι όλοι τόσο ευγενικοί και πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν!
Το βενζινάδικο στο Μέριχα θα έκλεινε στις 22:00 ώρα. Είχαμε ξεμείνει από βενζίνη και ήμαστε 20 λεπτά μακρυά από εκεί. Ρωτήσαμε έναν κάτοικο της περιοχής όπου βρισκόμαστε και εκείνος απευθείας πήρε τηλέφωνο τον άνθρωπο που είχε το βενζινάδικο και το πιο απίστευτο ήταν ότι μας περίμενε μέχρι να πάμε και να κλείσει μετά… Αυτό, η αλήθεια είναι, δεν το έχω ξαναζήσει.
Άλλο ένα περιστατικό, που θα πρέπει να αναφερθεί, ήταν στο Μέριχα. Στο παντοπωλείο που υπάρχει εκεί πήγαμε να αγοράσουμε lime και δυόσμο για να φτιάξουμε μοχίτο. Ο άνθρωπος, επειδή δεν είχε δυόσμο για πώληση, μας πήγε στον μικρό κηπάκο του και μας είπε να κόψουμε όσον θέλουμε και, όταν πήγαμε να τον πληρώσουμε, μας ανέφερε ότι τον προσβάλλουμε με αυτήν την κίνησή μας, ότι ο κήπος του είναι για φίλους, όχι για εμπόριο…
Στον Αράπη πήραμε τους καφέδες για τον δρόμο. Εκεί η κοπέλα που έφτιαχνε τους καφέδες, στεναχωρήμενη που δεν είχε δουλειά, αλλά και πάλι, μας είπε, οι άνθρωποι, δυστυχώς, ζουν δύσκολα, θα έρθουν εδώ, στο νησί μας; Τους καταλαβαίνω, είπε… Συγκλονιστικό το πώς οι άνθρωποι αυτοί αγωνίζονται για ένα μεροκάματο και όμως δεν παύουν να χαμογελούν! Η ψυχούλα τους το ξέρει…
Στα Φλαμπούρια έγινε η βάπτιση, που ήταν και ο λόγος που βρεθήκαμε εκεί, όπως προανέφερα. Στην Παναγιά τη Φλαμπουριανή, μια εκκλησία σε ένα μικρό λόφο, με προαύλιο χώρο, όπου έγινε και το τραπέζι, με θέα το Αιγαίο πέλαγος. Ένα στολίδι η τοποθεσία!
Τι όμορφο νησί, θα ξαναπώ και θα φωνάζω, πόσο σημαντικό να είσαι ένα σαββατοκύριακο και να γυρνάς τόσο άδειος από αρνητική ενέργεια, να αισθάνεσαι σαν να γεννήθηκες τώρα, με εκείνη την αθωότητα που είχες όταν πρωτοαντίκρυσες τον κόσμο τούτο…
Το βράδυ του Σαββάτου βρεθήκαμε στη γραφική Χώρα, με το μικρό πλακόστρωτο, με τα ωραία μαγαζάκια και τα μπαράκια, όπου κάθεσαι και συζητάς, πίνεις και αισθάνεσαι χαλαρά απολαμβάνοντας το αεράκι του νησιού και την όμορφη παρέα.
Στη Χώρα μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε «Το Χάρτινο Καράβι» ένα μαγαζάκι εξαιρετικής αισθητικής με αντικείμενα τέχνης και αξεσουάρ χειροποίητα, και πολύ οικονομικά, για τα δωράκια των αγαπημένων σας , με αγάπη από Κύθνο!
Το Κυριακάτικο πρωινό ήταν το πιο χαλαρό, δίπλα στο πεντακάθαρο κύμα σε τραπεζοκαθίσματα που δεν χαλούν τη γενικότερη αισθητική, χωμένα στην άμμο, να πίνεις το καφεδάκι σου και να τρως ένα γλυκό μπισκότο, παραδοσιακό γλυκό της Κύθνου. Ο καφές να κοστίζει μόλις 2 ευρώ και το γλυκό στα 2,5 ευρώ, οικονομικά, με αισθητική και ευγένεια. Έτσι να αρχίζει η μέρα σου με ομορφιά…
Το μεσημέρι της Κυριακής βρεθήκαμε, όχι σε παραδοσιακό της Κύθνου, άλλα σε ένα Κρητικοθερμιώτικο στέκι «ΤΑ ΡΑΚΟΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ», όπως το ονομάζει ο Κρητικός ιδιοκτήτης, που παντρεύτηκε κοπέλα από την Κύθνο. Στο διπλανό τραπέζι είχαν γάμο και οι άνθρωποι από το Μαρκόπουλο μας κέρασαν κρασί και γαμοπίλαφο, μέχρι να έρθουν και τα δικά μας πιάτα. Γίναμε μια όμορφη παρέα!
Το νησί προδιαθέτει από την αρχή να ενωθείς με τους γύρω και
αυτό χάρη στην ιδιαίτερη ενέργειά του. Να ζήσει το υπέροχο ζευγάρι!
Εξαιρετικά όμορφοι άνθρωποι! Εξαιρετικές και οι γεύσεις! Μην ξεχάσετε να
δοκιμάσετε τις φρεσκοκομμένες τηγανιτές πατάτες, την υπέροχη σαλάτα με
θυμάρι και κρητική μυζήθρα, την τυροκαυτερή, τα μυζηθροπιτάκια και τα
υπέροχα χόρτα με λεμόνι και το ελαιόλαδο!
Η Κύθνος είναι ένας προορισμός για όλους! Μη διστάσετε να το ανακαλύψετε μόνοι σας! Σίγουρα θα ανταμειφθείτε! Φεύγοντας, μην ξεχάσετε να αγοράσετε θυμαρίσιο μέλι. Με τόσο θυμάρι σίγουρα θα είναι υψηλής ποιότητας και γεύσης…
Στην Κύθνο βρέθηκα πρώτη φορά, δεν είχε ξανατύχει, η αλήθεια είναι, όσο και αν σας ακουστεί περίεργο, δεν ήξερα καν που βρίσκεται! Μετά από αυτό το διήμερο, όμως, θα αποτελεί, σίγουρα, έναν από τους αγαπημένους μου προορισμούς!
Με αγάπη από την Κύθνο!!
Πηγή
Η Κύθνος είναι ένας προορισμός για όλους! Μη διστάσετε να το ανακαλύψετε μόνοι σας! Σίγουρα θα ανταμειφθείτε! Φεύγοντας, μην ξεχάσετε να αγοράσετε θυμαρίσιο μέλι. Με τόσο θυμάρι σίγουρα θα είναι υψηλής ποιότητας και γεύσης…
Στην Κύθνο βρέθηκα πρώτη φορά, δεν είχε ξανατύχει, η αλήθεια είναι, όσο και αν σας ακουστεί περίεργο, δεν ήξερα καν που βρίσκεται! Μετά από αυτό το διήμερο, όμως, θα αποτελεί, σίγουρα, έναν από τους αγαπημένους μου προορισμούς!
Με αγάπη από την Κύθνο!!
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο σχολιασμός επιτρέπεται μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες